- 23 Eylül 2017
- 789
- 781
- 53
- Konu Sahibi tolstoyevski
- #1
yeni insanlarla tanıştığımda karşımdakinde bir içtenlik samimiyet gördüm mü benim karşılığım daha fazla oluyor daha içten davranıyorum. ancak yeni yeni tanışıldığı için onlar bi mesafe hissi verebiliyolar bense bunu hiç başaramadım. sanki ben samimiyetsiz içtenliksiz bi cevap verince kötü hissedecekmişim ve benden uzaklaşacaklarmış gibi düşünüyorum,ya da bu içtenliği farklı algılayacaklarmış gibi.sürekli mütebessim ve iyi olmak zorundaymışım gibi. insan ilişkileri emek istiyor doğru ama bu durum ben de biraz tedirginlik oluşturdu. artık yeni insanlarla tanışırken nerede samimiyeti kısmam gerek diye düşünür oldum ve hep diken üstündeyim sanki. halbuki başlarda böyle değildim gayet neşeli samimi iyimserdim kolay arkadaşlık kurardım şimdi de kurabiliyorum belki ama içten içe bu hisler ve tedirginliklerle.
acaba "zorundaymışım gibi" hissettiklerimden uzak mı durmalıyım,kendimi mi zorluyorum? ruhumu sarmayan insan diyebilmem için tanımam gerek,baştan bi önyargıda besleyemiyorum çünkü genel olarak insan sevgisi barındıran biriyim. ne dersiniz bu konuda? sosyal olmak istiyorum sosyalliği seviyorum ama bunun gibi bazı sorunları beraberinde getirdi, nasıl aşabilir neler yapabilirim?
acaba "zorundaymışım gibi" hissettiklerimden uzak mı durmalıyım,kendimi mi zorluyorum? ruhumu sarmayan insan diyebilmem için tanımam gerek,baştan bi önyargıda besleyemiyorum çünkü genel olarak insan sevgisi barındıran biriyim. ne dersiniz bu konuda? sosyal olmak istiyorum sosyalliği seviyorum ama bunun gibi bazı sorunları beraberinde getirdi, nasıl aşabilir neler yapabilirim?
