evet sanırım ayrıldık 4 sene bır anda abuk seyler yuzunden uctu gıttı ellerımden.ben mı cok sey ıstedım bılmıyorum.dosdoğru sevmekten baska hıcbırsey ıstemedım.sorunu sızlerlede paylaşmak istiyorum çünkü ben mı abartıyorum yoksa doğrumu düşünüyorum bilmiyorum.beynım durdu artık içimde yaralar var.daha onceden kucuk kusmelerım olurdu sonra barısırdık daha dogrusu oyle oldugunu sanmısım unutmamısım meger.ona soylemedıkce ben bunaldım soyledım boyle oldu.mesela bırı zaman gecen yaz tatıldeydık eğlenmek ıcın dısarı cıkmıştık kı danscılar cıktı sonrasında fotoğraftı vıdeoydu makıne duşmedı ellerınden.Allahım dedım bu insanmı herşeyım dedıgım ya ben?ben neyım?..bugun bunu da soyledım cevap:"e gencız arkadaslar arsında havamız olur,ne var bunda" ben dipteyım tabi.daha sonra benm kadar olgun olmadıgını 50 yasındakı ınsan gıbı davranmasını bekledıgımı fılan soyledı.yazık oldu sonunda.. sımdı ne olacak..dosdoğru sevmek cok mu zordu.