- 24 Kasım 2016
- 904
- 507
- 103
Merhabalar
Daha önce konularım oldu . Özetleyeyim . 1.5 yıllık evli vajınusmus hastası bir bayanım. Eşimde temizlik takıntılı kabul etmese de bana göre hala okb hastası( daha önce tedavi olmuş. ) Seviyorum ve seviliyorum.
Eşim 33 ben 29 yasındayım.
2 temel sorunumuz var . Vajınusmus ve temizlik kavgalarımız.
Vajinusmus sorunumdan dolayı eşimin yanlıs yaptıgı bir konuda bile vicdan yapıp yanında olma dürtüsü içindeyimm.
Şöyle ki , dün haftalık temizlik günümüzdü. Bizim kavgaalrımız hep temizlik yüzünden zaten. Eşim vajınusmus yüzünden üstüme gelmez.Suçlamaz ve Sabrediyor . Bende onun temizlik takıntılarına sabretmeye çalışıyorum.
Normal de evde terlikle gezeriz yere basılmasını istemez. Dün yere çıplak ayakla basıp 3-5 adım atıp terliğimi giydim. Bana dediğ şu " 2dk bekleyemedin mi ? Ben getirirdim " . Ben de dedim ki normal insanların her gün yaptığını yaptım. Sokakta yalın ayak gezmedim gereksiz uzatıyorsun dedim . Surat yaptı tüm gün. Bende uzatmadım tartışmayı erkenden yattım . O TV izledi . Ben uyunca gelmiş yanıma. Şimdi arada bir yazıyor bana ama kendini hatasız görüyor. Ona göre hep yanlış yapan benim.
İşin kötüsü vajınusmusa sabredip hala beni sevdiği için ben de hemen hemen herseyde kendimi suçluyorum. Keske 2 dk bekleseydim de adamı üzmeseydim diye . Gerçekten onun için temizlik ciddi sorun ve tavizi yok.
Yemek takıntısı yok. Zaten ikimizde çalışıyoruz . Ütü de , ev temizliğinde vs hep bana yardım eder. Dürüst yalan soylemez , ilgilidir . Ama temizlik durumunu aşamıyoruz. Ve gitgide bende ona benziyorum. Ona Sormadan birsey yapamaz hale geldim . Sanki yanlıs yapacakmısım gibi geliyor.
Gereksiz gördüklerimi yapmayacağım belki o da vazgeçer diyorum ama ona kıyamıyor yine yapıyorum ve yardım ediyorum.
Özgüvenimi kaybetmemek için ne yapmalıyım ? Nasıl davranmalıyım bilmiyorum.
Daha önce konularım oldu . Özetleyeyim . 1.5 yıllık evli vajınusmus hastası bir bayanım. Eşimde temizlik takıntılı kabul etmese de bana göre hala okb hastası( daha önce tedavi olmuş. ) Seviyorum ve seviliyorum.
Eşim 33 ben 29 yasındayım.
2 temel sorunumuz var . Vajınusmus ve temizlik kavgalarımız.
Vajinusmus sorunumdan dolayı eşimin yanlıs yaptıgı bir konuda bile vicdan yapıp yanında olma dürtüsü içindeyimm.
Şöyle ki , dün haftalık temizlik günümüzdü. Bizim kavgaalrımız hep temizlik yüzünden zaten. Eşim vajınusmus yüzünden üstüme gelmez.Suçlamaz ve Sabrediyor . Bende onun temizlik takıntılarına sabretmeye çalışıyorum.
Normal de evde terlikle gezeriz yere basılmasını istemez. Dün yere çıplak ayakla basıp 3-5 adım atıp terliğimi giydim. Bana dediğ şu " 2dk bekleyemedin mi ? Ben getirirdim " . Ben de dedim ki normal insanların her gün yaptığını yaptım. Sokakta yalın ayak gezmedim gereksiz uzatıyorsun dedim . Surat yaptı tüm gün. Bende uzatmadım tartışmayı erkenden yattım . O TV izledi . Ben uyunca gelmiş yanıma. Şimdi arada bir yazıyor bana ama kendini hatasız görüyor. Ona göre hep yanlış yapan benim.
İşin kötüsü vajınusmusa sabredip hala beni sevdiği için ben de hemen hemen herseyde kendimi suçluyorum. Keske 2 dk bekleseydim de adamı üzmeseydim diye . Gerçekten onun için temizlik ciddi sorun ve tavizi yok.
Yemek takıntısı yok. Zaten ikimizde çalışıyoruz . Ütü de , ev temizliğinde vs hep bana yardım eder. Dürüst yalan soylemez , ilgilidir . Ama temizlik durumunu aşamıyoruz. Ve gitgide bende ona benziyorum. Ona Sormadan birsey yapamaz hale geldim . Sanki yanlıs yapacakmısım gibi geliyor.
Gereksiz gördüklerimi yapmayacağım belki o da vazgeçer diyorum ama ona kıyamıyor yine yapıyorum ve yardım ediyorum.
Özgüvenimi kaybetmemek için ne yapmalıyım ? Nasıl davranmalıyım bilmiyorum.
