Bugun yaşadığım bir olayı sizinle paylaşmak istedim.Aksam saati eşimle kızımızı da alıp parka götürdük.Haliyle bir kaç çocuk daha vardı.Benim kızım daha 2.5 yaşında ve ben o bir şeylere binerken sürekli yanındayım.Kızım kaydıraktan kaymayı seviyor.O sırada da üç tane 8-9 yaşlarında çocukta kaydırağın ters tarafından yukarı çıkmaya çalışıyor.Biliyorum bu olayı çocuklar seviyor.Benim kız çıktı kaydırağa kayacak bende hadi çocuklar aşağı bak kayacak şimdi dedim.Banamısın demediler.Hadi aşağı dedim bilmiş kızın biri o insin aşağı ve baska bişiler daha söyledi.Bende sigorta attı tabi.Ama konuşma seklini falan bi göreceksiniz.Ben de in kızım aşağı burdakiler şımarık oynama dedim.Kız ne dese beğenirsiniz.Evet şımarığım,şımarık olmak güzeldir dedi.Gene artis hareketler falan.İyice geldiler tabi bana benim kızı aşağı indirdim.Salıncaklara götürdüm.Bir süre sonra aynı kız kaydırağın tepesinde beni kastederek arkadaşlarına yeşilli kadın diyerek bişiler anlatıyor bağırarak.Biraz daha durduktan sonra yürüyün dedim gidiyoruz .Bu seferde kız gidiyorlar diye gene bağırıyordu.Yani şimdi ben şimdi bu kızamı kızayım.Bunu yetiştiren anne babayamı ? Ne günlere kaldık.Bizim zamanımızda biri bize bir şey söylese utanırdık,sus pus olurduk.Yazık şimdiki çocuklara ve gençlere anne ve babaları özgüven ve özgürlük adına saygısızlığı öğretiyorlar.