babamın şeker hastası olduğunu 2007-2008 yıllarında ani zayıflamasıyla öğrenmiştik, şuan sevgilimin babası da aynı, adam 55 yaşında 20' lik delikanlı gibi kalmış, aşırı sinirli çok terliyor ve habire su içiyormuş, doktora gitmiş şekerin yüksek demişler.
Benim babamın maksimum 300'lere çıkmıştır, o da çok nadir açıkçası nasıl çıktığını bile bilmiyoruz muhtemelen üzüntü ve stresten. Onun haricinde aslında çok ta dikkat etmiyor, mesela tatlı olduğu zaman 2-3 tane baklava yer yeme dememize rağmen, ama sürekli tatlı yiyeyim, hamur işi yiyeyim demez, olduğu zaman yiyor. Tabii önüne versek durduramama sendromu var.
Bu arada şekeri dün 95' ti, 120-150 arasında oynar genelde.
Bu konuda annemin babası yani dedemin önünde saygıyla eğilirim, almanya da çalıştığı dönem de fenalaşıyor 1 ay kendini bilmez bir şekilde koma da kalmış doktorlar umudu kesmişken dedem kendine gelmiş, gözünü açmış. şuan 75 yaşında ve o günden beri acayip dikkat eder yediklerine, makarna bazen yer, pilav da aynı şekilde. Tatlı zaten hiç yok desem yeri, her şeyden azar azar aynı zamanda.
O bünyeye göre değişiyormuş, mesela babam 200 geçince dünyası değişiyor, kimisinin de 400-500' den aşağı inmiyor..
