arkadaşlar internet ortamının verdiği rahatlıkla ilk defa duygularımı paylaşacağım.
ben 12. sınıf lise öğrencisiyim. sınıfımın inek, kravatı sonuna kadar çekik, yaz kış okulun hırkasını giyen biriyim. bizim sınıfta benim tam zıttım bir çocuk var ve ben nasıl oldu anlayamadan ondan hoşlanmaya başladım. fakat çok fazla utangaç biri olduğum için ondan sürekli uzak duruyorum zaten gözlerine hiç bakamıyorum. çocukta bana hiç bakmıyor ama bana saygı gösteriyo hatta sınavlarda hocam seda önüme otursun diye espriler yapıyor. bir kere bi olay olmuştu gülmüştüm ve bana bende seni ağırbaşlı biri sanıyodum demişti.böylece benim hakkında ağırbaşlı düşündüğünüde öğrenmiştim. bir keresindede zeka küpü demişti. ben birşey söylediğim zaman sanki öğretmen söylemiş gibi ciddiye alıyor beni dinliyor. ölçülü davranıyor evet hoşuma gidiyor ama bana sadece bunları hissetmesi beni çok üzüyor hergün okulda onu görüyorum ben sırama oturup hiç onunla konuşmuyorum ama sürekli onu düşünüyorum. bana bakması çok imkansız, zaten çokta güzel birisi değilim ama ne bileyim çok garip duygular içerisindeyim. sizden fikirlerinizi daha doğtusu tesellilerinizi bekliyorum. çünkü bunu hiç kimseyle paylaşamadım ve birilerinin bana yardımcı olmasına o kadar ihtiyacım varki. şimdiden teşekkürler...senağlama