sevdiceğimi portekize gönderdim :(

merhaba daha önce birçok kere durumumdan bahsetmiştim :) erkek arkadaşım erasmusla portekize gitti ve henüz 2 gün oldu ben ise henüz 2.5 ay olmasınarağmen sanki bi yarım gitmiş gibi hissediyorum her akşam konuşuyoruz ew bulamadı henüz kendisine arkadaşında kalıyor ama uzak olunca hep aklım onda oluyor...haziran 28de dönecek inş ve ben gün saymaya başladım bile :) ama psikolojimin bozulduğunu hissediyorum sürkli ondan haber beklemem onu düşünmem vs... hiçbirşeye odaklanamaz oldum hemen hemen asker yolu gibi bişi oldu :) orada gezmesine tozmasına hiçbişey demem sadece haber vermemesi delirtir bunları düşünüp duruyorum :) kendime inanamıyorum çok da önemli diildi benim için derdim :)) bir de burdan aynı bölüm fakat 1. öğretimlerden bi kızdan sewgilmden bi gün sonra gitti..işştee oturup kurunca brsürü şey çıkıyo da kurmamak en iyisii :))) güvenelim bakalım :)))
tavsiyeleriniz neler kızlar sizce ne yapabilirim ?

:))) kendi hayatına odaklan, sürekli onu düşünmemeye çalış ve bence sen de erasmusa başvurabilirsin ilişkinize sınav olur bakalım o da seni bekleyecek mi

:)) erasmusa başvuracak kadar değil ortalamam :)) bugün msj atmışş günaydın falan diye bakalımşimdilik iyi gibi ama sonra nolacak belli olmaz :) bu msjı bile yettiii bugünlük :))

canım korkma bu kadar. ben de sevgilimi italya'ya göndermiştim, altı ay orada kaldı. gittiğinde üç gün ağladım, kurbağa gözlerle yolcu etmiştim:) ilk başlarda çok korkmuştum hiç görüşemeyeceğiz vs. die ama telefonla sürekli görüştük, net üzerinden görüştük. aynı ortamda olduğumuz için okulda olanlardan bahsediyordum ben okuldan hiç kopmamış gibiydi. ilk başlarda zorlanıosun ama görüştükçe insanın için rahatlamaya ve alışmaya başlıyorsun. okul, arkadaşlar, günlük işler. yeniden yoluna girmeye başlıyor herşey. ilk günki gibi olmuyor merak etme canım:)

sen erasmus'la yollamışsın ve döneceği gün belli. benimki orada okumaya gitmişti ve bir daha dönmeyi düşünmüyordu ama hasretime dayanamadı erkenden döndü, bir daha gitmeye niyeti yokmuş beyfendinin:)

allah kavuçtursun tez zamanda canım:)

minnicikim .!.:

canım korkma bu kadar. ben de sevgilimi italya'ya göndermiştim, altı ay orada kaldı. gittiğinde üç gün ağladım, kurbağa gözlerle yolcu etmiştim:) ilk başlarda çok korkmuştum hiç görüşemeyeceğiz vs. die ama telefonla sürekli görüştük, net üzerinden görüştük. aynı ortamda olduğumuz için okulda olanlardan bahsediyordum ben okuldan hiç kopmamış gibiydi. ilk başlarda zorlanıosun ama görüştükçe insanın için rahatlamaya ve alışmaya başlıyorsun. okul, arkadaşlar, günlük işler. yeniden yoluna girmeye başlıyor herşey. ilk günki gibi olmuyor merak etme canım:)

sen erasmus'la yollamışsın ve döneceği gün belli. benimki orada okumaya gitmişti ve bir daha dönmeyi düşünmüyordu ama hasretime dayanamadı erkenden döndü, bir daha gitmeye niyeti yokmuş beyfendinin:)

allah kavuçtursun tez zamanda canım:)

Genişletmek için tıkla...

msjın iyi geldi içime su serpildi teşekkür ederim 28 haziranda dönücek inş :)) zamanla alışacağım gsanırım