Sevgi neydi?

minimalce_

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Eylül 2017
594
1.177
113
Iyi geceler,

Kendimi anlamakta ve anlatmakta zorluk cekiyorum ama denicem.. 10 aydir evliyim ve bosanma fikriyle bogusuyorum. Severek evlendik yada ben sevdigimi saniyorum, bilmiyorum. Iyi olunca cok iyiyiz ama kötü olunca (belki ben daha fazla) baya kötü oluyoruz ve gereksiz yere uzayabiliyor. Aslinda asiri kötü birsey yasanmadi, siddet veya aldatma vs yok, sadece evliligimiz beni tatmin etmiyor sanirim. Suan o salonda ben yatakodasinda ayri takiliyoruz cünkü yine küsüz.

Küs oldugumuz zamanlar bana her hareketi, konusmasi, öksürmesi bile batiyor yani itici geliyor. Neredeyse igreniyorum, bu normal mi? Cidden sevip sevmedigimi nasil anlayabilirim?

Ayrica evlilikten beklentim ne olmali? Ne zaman bosanmak icin gecerli bi sebep oluyor sizce?
 
Sevgi emekti. Ancak siz sebep olduğu için boşanmak değil, boşanmak istediğiniz için sebep arıyorsunuz gibime geldi

Olabilir, ama neden bosanmak istiyorum bunu nasil cözebilirim kendimi caresiz hissediyorum:KK43: Elle tutulur birsey olmamasina ragmen neden böyle düsünüyorum? Veya neden yanlis karar verdigimi düsünüyorum...
 
Cogu arkadasim es konusunda cok sansli oldugumu söyler.. Acaba haksizlikmi yapiyorum benmi nankörüm diye düsünüyorum ama isin icinden cikamiyorum
 
Anladım. Gerçi süreyle de alakası olmuyor evliliğin bazen ama. Güzel bir zaman yine de aslında sizinkisi. Evlenince bir takım özellikler mi değişti acaba

Önceden sanki daha sakin daha alttan alan tarafti. Asla küs kalamazdi hic küs uyumazdik 1 saat gecmeden yazardi. Suan bunlar cok farkli bazen bikac gün ayni yatakta küs uyuyoruz. Kendini, önceden dikkat ettigi, bazi konularda baya saldi (alkol ve arada sinirlenince bana karsi olmasada küfürlü kelimeler gibi)
 
2.5-3 yilin sonunda evlendik

Gayet güzel bir süre aslında tanımak için. Ben de 5 aylık evliyim, 3 yılın sonunda evlendik ama hayatımızda hic bir seyi degistirmedik. "Evli barklı insan" kalıbına girmedik , festivaller için biletlerimizi yine aldık, yanımıza kahvelerimizi alıp parkta kitap okumaya yine gittik. Ikimiz arasında hiç problem olmamasını biz buna bağlıyoruz.
Evlilik aşkı öldürüyor eğer o kalıba girilirse gerçekten. Sevgililikte ağzının icine baktığı kadının evlenince suratına bile bakmayan arkadaşlarımız oldu. Evli olduğunuzu unutun, ayni özenle davranın birbirinize. Kaybetme korkusundan değil, sevdiği kırma korkusundan.:KK200:
 
Gayet güzel bir süre aslında tanımak için. Ben de 5 aylık evliyim, 3 yılın sonunda evlendik ama hayatımızda hic bir seyi degistirmedik. "Evli barklı insan" kalıbına girmedik , festivaller için biletlerimizi yine aldık, yanımıza kahvelerimizi alıp parkta kitap okumaya yine gittik. Ikimiz arasında hiç problem olmamasını biz buna bağlıyoruz.
Evlilik aşkı öldürüyor eğer o kalıba girilirse gerçekten. Sevgililikte ağzının icine baktığı kadının evlenince suratına bile bakmayan arkadaşlarımız oldu. Evli olduğunuzu unutun, ayni özenle davranın birbirinize. Kaybetme korkusundan değil, sevdiği kırma korkusundan.:KK200:

Cok güzel yazdiniz, cok tesekkür ederim:KK200:
Sanirim bende suan ne kaybetme nede kirma korkusu var.. Belki kizgin oldugum icin böyle söylüyor olabilirim, bilmiyorum.. Gerci iyiyken bazen düsünüyorum esim olmadan olur mu, sanirim olur yani düsününce onsuzluk bana cok aci vermiyor...
 
Cok güzel yazdiniz, cok tesekkür ederim:KK200:
Sanirim bende suan ne kaybetme nede kirma korkusu var.. Belki kizgin oldugum icin böyle söylüyor olabilirim, bilmiyorum.. Gerci iyiyken bazen düsünüyorum esim olmadan olur mu, sanirim olur yani düsününce onsuzluk bana cok aci vermiyor...

Eşinizde bu korkuların olmadığını düşündüğünüz için olabilir mi sizde de olamaması? Sizinki sanki etkiye tepki gibi geldi bana. Bazı kadınlar kafasına takmazken ya da kendi yaklaşmaya çalışırken, bazı kadınlar daha da uzaklaşabilir ilgisizlik karşısında.
 
Bunlar hep fazla beklentiden kaynaklanıyor olabilir mi?
Sevgi neydi sorusuna gelince,
Sevgi ilk önce insanın kendini sevebilmesi bence..
Emek sevgiye dahil mi ben bilemiyorum.
Yeni evlisiniz. Çalışıyor musunuz bilmiyorum.
Evlilikte bile kaçan kovalanır bence.
Daha az ve öz konuşan insan çekicidir mesela.
Ne bileyim çok küçük şeylerden mutlu olan bir insan daha huzurlu mesela.
Ne kadar az beklenti o kadar çok mutluluk.
Bu benim düşüncem tabi..
 
Ben de severek evlendim. Aynı şekilde ilk zamanlar kavga gürültü küslük, kaç kere ikimizde boşanmaya kalkma.... Aslında çok normal. Birbirinize alışmaya çalışıyorsunuz. Ikinizde çok farklı hayatlardan gelip başka bir hayat kurmaya çalışıyorsunuz. Belki eski hayatlarınızı özlüyorsunuz. Yapmanız gereken artık evli olduğunuzu kabul etmek. Ondan ayrı olursanız daha mı mutlu olacaksınız? Kendinize ve eşinize zaman verin. Ama bu arada bebek düsünmeyin. Önce birbirinize alışmanız lazım.
 
Iyi geceler,

Kendimi anlamakta ve anlatmakta zorluk cekiyorum ama denicem.. 10 aydir evliyim ve bosanma fikriyle bogusuyorum. Severek evlendik yada ben sevdigimi saniyorum, bilmiyorum. Iyi olunca cok iyiyiz ama kötü olunca (belki ben daha fazla) baya kötü oluyoruz ve gereksiz yere uzayabiliyor. Aslinda asiri kötü birsey yasanmadi, siddet veya aldatma vs yok, sadece evliligimiz beni tatmin etmiyor sanirim. Suan o salonda ben yatakodasinda ayri takiliyoruz cünkü yine küsüz.

Küs oldugumuz zamanlar bana her hareketi, konusmasi, öksürmesi bile batiyor yani itici geliyor. Neredeyse igreniyorum, bu normal mi? Cidden sevip sevmedigimi nasil anlayabilirim?

Ayrica evlilikten beklentim ne olmali? Ne zaman bosanmak icin gecerli bi sebep oluyor sizce?
Sevgi; herşeyden önce kendine ve karşısındakine huzur vermektir..
Siz bu küsme işini; alışkanlık haline getirmişsiniz. Bırakın bu küslük olayını. Ne için neden küsüyorsunuz?
Kendiniz de diyorsunuz önemli sebeplerimiz yok diye; trip atın nazlanın ama küsmek nedir ya!?
Beklenti içinde olmayın zaten.. İşinize gücünüze gidin; günlük işinizi yapın, kendinize vakit ayırın, eşinizle vakit geçirin paylaşım yapın, gezin tozun dinlenin.. Şuan çocuk çoluk, borç harç yok..
Bu kadar kasmayın, dert aramayın kendinize..
Anlattıklarınıza göre; sizin şuan boşanmak istemenizin tek sebebi; beklentilerinizi fazla yüksek tutmuşsunuz hırs yapmışsınız; olmayınca da sinir oldunuz tabi.. Salın biraz kendinizi ya..
 
Cok güzel yazdiniz, cok tesekkür ederim:KK200:
Sanirim bende suan ne kaybetme nede kirma korkusu var.. Belki kizgin oldugum icin böyle söylüyor olabilirim, bilmiyorum.. Gerci iyiyken bazen düsünüyorum esim olmadan olur mu, sanirim olur yani düsününce onsuzluk bana cok aci vermiyor...
esim olmadan olur mu, sanirim olur yani düsününce onsuzluk bana cok aci vermiyor... :KK43:
Bu kötü bı durum.. sevgı yok gibi..
 
10 ay çok kısa bir süre ve alışma evresi var. Emin ol bir çoğumuz yaşadık aynı şeyi.
Her ikinizde biraz taviz vermediğiniz sürece bu şekilde devam edersiniz.
Boşanma konusunu kafandan at öncelikle.
Boşanma düşüncesi geçtikçe uzaklaşırsın.
Zaman ver kendinize.
 
Önceden sanki daha sakin daha alttan alan tarafti. Asla küs kalamazdi hic küs uyumazdik 1 saat gecmeden yazardi. Suan bunlar cok farkli bazen bikac gün ayni yatakta küs uyuyoruz. Kendini, önceden dikkat ettigi, bazi konularda baya saldi (alkol ve arada sinirlenince bana karsi olmasada küfürlü kelimeler gibi)

Fazla naz alık usandırmış olabilir mi? Tartışma çıkaran, hırçın olan, küsen taraf genelde sizseniz ve alttan alan taraf genelde oysa birlikteliğiniz süresince bir yerden sonra adam bıkmış olabilir bence.
 
Iyi geceler,

Kendimi anlamakta ve anlatmakta zorluk cekiyorum ama denicem.. 10 aydir evliyim ve bosanma fikriyle bogusuyorum. Severek evlendik yada ben sevdigimi saniyorum, bilmiyorum. Iyi olunca cok iyiyiz ama kötü olunca (belki ben daha fazla) baya kötü oluyoruz ve gereksiz yere uzayabiliyor. Aslinda asiri kötü birsey yasanmadi, siddet veya aldatma vs yok, sadece evliligimiz beni tatmin etmiyor sanirim. Suan o salonda ben yatakodasinda ayri takiliyoruz cünkü yine küsüz.

Küs oldugumuz zamanlar bana her hareketi, konusmasi, öksürmesi bile batiyor yani itici geliyor. Neredeyse igreniyorum, bu normal mi? Cidden sevip sevmedigimi nasil anlayabilirim?

Ayrica evlilikten beklentim ne olmali? Ne zaman bosanmak icin gecerli bi sebep oluyor sizce?

Sevgi gözümüzde çok büyüttüğümüz, hep mükemmelini aradığımız o yüzden pek tatmin olmadığımız soyut bir kavram. Seviyorum, ölüyorum dedikten sonra karşı kişiden gelecek bir olumsuz tavır sonrası bir bakmışsınız sevginin yerini nefret almış. O zaman bu sevgi denen şeyi çok fazla büyütmeye gerek yok :)

Bence sizin karşılıklı konuşmaya ve birbiriniz hakkındaki düşünceleri söylemenize ihtiyacınız var. Aklınıza takılan ,kurcalayan ne varsa. Yoksa eminim içinizde kalıyor ve sürekli birbirinizin açıklarını, eksikliklerini düşünüp birbirinize bileniyorsunuz. Aklınızda çevirip durmayın düşüncelerinizi, birbirinizle paylaşın. Bunu yapamıyorsanız kesinlikle bir aile terapisi alın. Çok faydası olacaktır.
 
Back
X