Arkadaşlar ay nasıl anlatsam bilemiyorum. Şimdi benim hayatımda "sevgili" sıfatıyla bir kişi oldu sadece. Yaş 20 üniversite öğrencisiyim. Buraya kadar her şey normal değil mi? Sosyal bir insanım kendimce toplum içinde öyle çok çekingen değilimdir. Eskiden biraz özgüvensizdim hatta konularımda var bununla ilgili ama bir senedir falan yeni arkadaş gurubum sayesinde baya aştım bunları. Her neyse. Ben şimdi arkadaş gruplarımın hep müzmin bekarıyım
yani aşk meşk konularında genelde bana söz hakkı pek verilmez. :) Yani tek sevgilisi olmayan benim ve ister istemez insan arkadaşlarına özeniyor ama ben biraz abarttım. Mesela whatzapp kız grubunda herkes sevgilisinden bahsediyor ben kendimi biraz garip hissediyorum. Toplu buluşmalarda keza öyle. Bunlarda belki normal ama mesela ben saf saf hayaller kurmaya başladım sevgilim olsaydı ne giyerdim, saçımı nasıl yapardım elini tutarmıydım vs diye. En son kendimi internetten erkek saatlerine bakarken buldum hımm doğum gününde bundan alırım diye. Evet bazılarınız kafayı yemiş bu kız diyebilirsiniz. Ama gerçekten istem dışı oluyor
mesela bir şarkı dinliyorum beğenirim hım sevgilim olursa bu şarkı bizim olur falan diyorum,tek taş modellerine bakıyorum ya! daha okulumun bitmesine en az 3 sene var. öyle beş çiftin falan arasında kalınca normalde espriler falan yapan ben uzaklara dalıp gidiyorum, durgunlaşıyorum. ve kızlar bu hayal kurma olayını işin garibi bir aday adayı bile olmamasına rağmen yapıyorum. Okuldan mı çok bunaldım diyeceğim ama öyle çok çalışkan bir öğrencide değilim. Nasıl kurtulacağım bu durumdan? Kimseyede bunları itiraf edemiyorum. Kız arkadaşlarıma falan "ya kısmet bu işler işte Allah karşıma daha çıkartmamış demekki" deyip geçiyorum ama kendi kendime üzlüyorumda. Bazılarınıza ergen sorunu gelecek farkındayım ama vaktinizden çaldığım için şimdiden özür dilerim.:26:

