İyi akşamlar hanımlar
Sizlere kafamı karıştıran ve gerçekten dert edindiğim bir şeyi sormak istiyorum..
1,5 aydır ilişkim var, arkadaşımın düğününde tanıştık.Uzakta yaşadığı için de onun haricinde sadece 1 kez buluşabildik.Ama sürekli konuşuyoruz.
Buluşmamız çok güzeldi, çok cana yakın, efendi vs. Gözlerimin içine içine baktı.
Her neyse kendisi beni çok sevdiğini, hatta aşık olduğunu söylüyor. Tamam ben de seviyorum tabi ki ama aşık olmak çok başka değil mi?Bana neden aşık olsun ki? Ama ben inanamıyorum. Buluşmamızın olumlu geçmesine bile inanamıyorum
Sonra diyorum ki neden sana yalan söylesin, senden ne kârı var? Mesela hiçbir şekilde yakınlaşma yaşamayacağımızı biliyor, e o zaman neden sana yalan söylesin sebebi yok diyorum. Öyle diyorsa öyledir diyorum.Erken olmasına rağmen ailesi bile biliyor beni.
Ama içimdeki öteki ses de sana neden aşık olsun ki gör bak ikinci buluşmanız olumsuz geçecek hatta seni bu sefer beğenmeyecek diyor. Sonra ben de aynanın karşısına geçip çirkin miyim muhasebesi yapıyorum sanırım benim psikolojim bozuldu..
Bu da dert mi daha ne istiyorsun demeyin, ben sadece inanamıyorum, hep bir şüpheyle yaklaşıyorum. Daha önce beni bir başkası reddetmişti, bilenler bilir acaba onun mu etkisi var? Beğenilmemeyi mi içselleştirdim ki? Ya da önceden hiç doğru düzgün ciddi ilişkim olmadığı için mi? İlk buluşmamızda heyecanlanmamıştım bile çok sakindim, şimdi 2.ci buluşmamızdan korkuyorum..
Sizlere kafamı karıştıran ve gerçekten dert edindiğim bir şeyi sormak istiyorum..
1,5 aydır ilişkim var, arkadaşımın düğününde tanıştık.Uzakta yaşadığı için de onun haricinde sadece 1 kez buluşabildik.Ama sürekli konuşuyoruz.
Buluşmamız çok güzeldi, çok cana yakın, efendi vs. Gözlerimin içine içine baktı.
Her neyse kendisi beni çok sevdiğini, hatta aşık olduğunu söylüyor. Tamam ben de seviyorum tabi ki ama aşık olmak çok başka değil mi?Bana neden aşık olsun ki? Ama ben inanamıyorum. Buluşmamızın olumlu geçmesine bile inanamıyorum
Sonra diyorum ki neden sana yalan söylesin, senden ne kârı var? Mesela hiçbir şekilde yakınlaşma yaşamayacağımızı biliyor, e o zaman neden sana yalan söylesin sebebi yok diyorum. Öyle diyorsa öyledir diyorum.Erken olmasına rağmen ailesi bile biliyor beni.
Ama içimdeki öteki ses de sana neden aşık olsun ki gör bak ikinci buluşmanız olumsuz geçecek hatta seni bu sefer beğenmeyecek diyor. Sonra ben de aynanın karşısına geçip çirkin miyim muhasebesi yapıyorum sanırım benim psikolojim bozuldu..
Bu da dert mi daha ne istiyorsun demeyin, ben sadece inanamıyorum, hep bir şüpheyle yaklaşıyorum. Daha önce beni bir başkası reddetmişti, bilenler bilir acaba onun mu etkisi var? Beğenilmemeyi mi içselleştirdim ki? Ya da önceden hiç doğru düzgün ciddi ilişkim olmadığı için mi? İlk buluşmamızda heyecanlanmamıştım bile çok sakindim, şimdi 2.ci buluşmamızdan korkuyorum..
Son düzenleme:
