- Konu Sahibi aglayanbulutlar
- #1
ben hayatımda bir kişiyi çok deli gibi sevdim.onunla göz göze bile zor bakıyoduk.ama o ilişkinin bitiminden çok çok sonra 2 kişi ile tanışmıştım.1 yıl arayla filan.birden çok aşık olmuştum,böyle salak olmuştum resmen.onunla öpüşmüştük,diğeriylede öyle.neden ayrıldığıma gelince ilkini çokkk bağlanmştım ama o beni bir hiç uğruna sattı gitti.peşinden koşacak değildimya.diğeri ise maddi durumu ve eğitim durumu bana göre değildi.ama gönül ferman dinlemiyo tabi aşıkkken.ben çok mantıklı biriyim.düşündüm ikisindede zorda olsa vazgeçtim. .hayatımda 2 kişi ile uzun öpüştüm.ama ben kötü bir kızmıyım diyorum düşününce.yaptığımın dinimizde de yeri yok,ayrıca anne ve babamada ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi.ben hiç böyle bir kız değildim.midem bulanırdı hatta o tarz şeylerden.çok kişi kınamıştım o harektleri yolun ortasında yapanları filan görünce.acaba ondan mı geldi başıma.çünkü ben çok karşıydım.şimdi ise kendimi kullanılmış gibi hissediyorum.sizce yanlışmı yaptım öpmekle.utanıyorum bazen kendimden düşününce.aşk dokunmadan yürekten hissedilirmi.oysaki ben ikisiylede evlilik düşünmüştüm.ama insan aşıkken aptal oluyo galiba.nolur bana yardım edin kızlar
