Sevgisizlik

turuncu_vosvos

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Ocak 2019
704
861
53
33
Slm kadınlar kulubunun güzel kadınları. Bu gece o kadar içim sıkıldı ki içimi dökmek istedim. Bı zamanlar çok sevdiğim biri olmuştu evlilik düşünecek kadar sevmistim. Sonra ayrıldık.bir sürü hayal kırıklığı güvensizlik . Aradan da uzun zaman geçti. Ona dair içimde hiç bişey yok. Hatta hayatimda biri olsun seviyim seviliyim istiyorum. Ama eski iliskilerimden kalan guvensizlik mutsuz olma duygularından dolayı mıdır nedir bilmiyorum ciddi anlamda hissizlestim. Konuşmak görüşmek isteyenler oluyor bı şey hissedemiyorum yine de bı sans veriyim belki arada bı elektrik oluşur diyorum ama olmuyor hatta birileriyle buluşunca kendimi kötü hissediyorum vicdan yapıyorum sanki boşa umutlandırıyormusum gibi hissedip görüşmeyi kesiyorum. Hatta forumda aşk la sevgiyle ilgili konu acanlarin yazdıkları bile o kadar uzak geliyor o kadar bana hitap etmiyor ki kendime şaşırıyorum. Çünkü ünv deyken falan çok şıpsevdi bı insanken şu an bı erkeği sevemiyorum. Ve sevgisiz ve yalnız ölmekten korkuyorum.
 
Dediğiniz gibi eski yaşadığınız ilişkiden kalma güvenli bağlanma sorunu yaşıyor,kendinizi kapatıyorsunuz bence.Bu işler kısmet işi gerçi.Sizinde etkilenebileceğiniz,kalbinizin ısınabileceği biri çıkar umarım.
 
E bu şey değil mi ?

Ben .

Mesela ben de artık inanmıyorum bir insanın yıllar boyunca sevebileceğine beni . Ya da nazlarıma triplerime katlanabileceğini . Kendimi evlenirken hiç hayal edemiyorum artık görüntü bulanıklaştı .

Güven probleminiz olduğu aşikar belki de burada sıklıkla söylendiği gibidir ; birden pat diye karşımıza çıkar o kişi .

Artık ben şöyle düşünmeye başladım; bu dünyaya gelmek için milyarlarca yıl bir yerlerde doğum sıramı bekledim . Hayatımı bir aşk eksikliğinden bu kadar kolay harcamamalıyım . Çünkü tek hayat şansım var ve onu da şu an tüketiyorum .
Kuşlar uçuyor,gökyüzü masmavi, ben de sevecek başka bir şey bulurum . Belki bu sevme ihtimallerim arasında o yakışıklıya denk gelirim :)

Siz de böyle düşünün . Sevgiye olan ihtiyacımızı başka yerlerde tatmin edelim bir süre . Çıkagelen olur elbette .
 
Kalbimi kapatmiyorum tam tersi görüşmek isteyen insanlarla bı şey hissetmesem bile şans veriyorum belki duygularım değişir diye. Ama buluşmadan sonra hep bı rahatsız oluyorum. Bomboş hissediyorum
 
Aynen katılıyorum. Benimde bı erkeğe baktığımda gördüğüm tek şey bu kişi ömrünün sonuna kadar sadece beni sevip bı tek bana sadık kalamaz diye düşünüyorum .o an da bütün film kopuyor. İşime odaklaniyorum artık napiyim çalışırken mutluyum ama akşam kafamı yastığa koyduğum da aklıma geliyor işte böyle arsda
 
Velvette .!.:
Benim de kalmadı buna dair umudum
Nereden nasıl çıkacak da olacak öyle bi adam
Genişletmek için tıkla...
Benim biraz da etrafimdaki erkekleri gördükçe umudum kırıldı. Benim yaşımdaki erkeklerin hemen hemen hepsi baya gormus geçirmiş geçmişi kabarık oluyor. Bana gelene kadar yaşayacak herşeyi yaşamış bana Özel bişey kalmamış yani. Bu da midemi bulandırıyor
 
Yalnız değilsin. Benim de güven sorunlarım vardı. Hatta erkeklerin hepsini yalan makinesi olduğunu kaderimin böyle olduğunu falan düşünüyordum. Bir erkekle sevgili manasında değil de arkadaş manasında konuş. Bu erkeklerin de birer insan olduğunu sana tekrar hatırlatır. Ve buluştuğun erkekle kahveni iç sohbet et olacaksa olur. Baştan düşünürsen beynin senin için savunma psikolojisi hazırlar
 
Burda çok böyle konular açılıyor

Sanki önceden böyle bi dert yoktu gibi yada varsa bu kadar değildi..kadınlar hep yalnızlıktan doğru insanı bulamamaktan şikayetçi

Neden acaba
 
Geçenlerde bende kimseye güvenemiyorum diye bir konu açıp buna benzer şeylerden yakinmistim.
Belki de kendimize zaman vermeli ve bu sevememe olayını bile fırsata çevirip tamamen başka şeylere konsantre olarak bir şeylerle ugrasmaliyiz. Ben kendime 30'a kadar bunu kafama takmayacagim diye söz verdim. O zamana kadar da tamamen mesleki olarak ilgimi kullanmak istiyorum.
Vardır bunda da bir hayır demeliyiz sanırım
 
Yaşanmışlıklarınız sizi bu duyguya sürüklüyor. Ileride allahın izniyle hiç ummadığınız bir anda gerçek aşkı bulabilir ve şükredersiniz. Iyi ki beklemişim dersiniz. O kadar ani şeyler ki bu duygular bir bakarsınız biri girmiş hayatınıza. Yanlız sevgisiz geçmez ömrünüz rabbim hayırlü birini inşallah çıkarır karşınıza bu kadar reddetmelerinize bu kadar bekleyişinize değer.
 
Hiç beklemediğim bir zaman da aldatıldığımı öğrenmiştim. “Kızım okulunu zamanında bitir de istemeye gelelim.” diyen annesinin aslında herrr yerde “anası babası ayrı kızı sevmiş istemem başka kız bakıyorum.” dediğini duymuştum.

Dünyam başıma yıkıldı, bir daha asla mutlu olamayacakmışım gibiydi. Ailemi suçladım neden boşandılar diye.

Sonra bir adamı gördüm. “Ben bu adamla evlenirim.” dedim. Evlendim.

Meğer aşkı,sevgiyi hiç tatmamışım hepsini eşimde anladım. Çok mutluyum
Meğer rabbim eşimin kıymetini anlamam için, önce bana böyle bir şey yaşatmış.
Bir gün öyle birini tanıyacaksın ki, “İşte bu!” diyeceksin. Ümitsizliğe kapılma.
 
ben sevilebileceğime inanıyorum ama sevebileceğime inanmıyorum şu an.

erkeklerin iyi niyetli ve saf kalpli olabileceğine dair inancımı kaybettim. bence yok öyle bi erkek. en azından benim hayat stilime uyabilecek bi erkeğin saf olmayacağına emin oldum. dolayısıyla artık hiçbirinin sözüne güvenmiyorum. bu iyi mi oldu kötü mü bilemiyorum valla.
 

Sizin adınıza önce üzüldüm sonra sevindimm:) hiç bı zmaaniniz büyük konuşmamak gerek. Annesi de bı gün mutlaka dediği bu lafın cezasını bı şekilde çekecektir. İns benim karşıma da işte bu diyebilecegim biri cikar
 
Aslında sevememekte guvenmemekten geliyor. Sizdd guveninizi kaybrtmissiniz. Karşındaki insanalarin sevgisinden şüpheye dustugun zaman otomatik olarak bende kendimi geri çekiyorum. Aslında sevilecegime inanmadigim için sevemiyorum sanirim
 

bence ben sevilmeyecek biriyim düşüncesinin altında özgüvensizlik var.

ben açıkçası sevilmeyecek bir yanım olduğunu düşünmüyorum, iyi biriyim diyebilirim rahatlıkla, etrafımdakilerin iyiliği için uğraşırım eğlenceliyim güzel vakit geçirip huzur ararım. yani hayat görüşlerimizin uyduğu birinin sevmeyeceği bir huyum olduğunu düşünmüyorum ya da dış güzellik olarak.

ama benim kriterlerime uyan birini bulamıyorum artık. ben mükemmel birini aramıyorum kendim gibi içi dışı iyi biri olsun kafi diyorum ama ona da denk gelemiyorum kendi dengimi bulsam belki ben de sevebileceğime emin olsam karşımdaki de beni sever diye düşünüyorum ama dediğin gibi güvenemiyorum artık.

ha belki bi gün biri kendiliğinden beni sever de tekrar güven duymamı sağlar o zaman belki ben de duvarlarımı indiririm. şimdilik iyi böyle. kafamı da takmıyorum açıkçası. bana ne hayatında olamayacağım erkekler dertlensin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…