Sevmediğim ortamda çalışmak..

Allyy

Üye
Kayıtlı Üye
18 Mayıs 2021
219
510
18
Merhabalar,
Derdim bir türlü sevemediğim ve kendime yakin görmedigim insanlarla dolu olan bir ortamda çalışmak zorunda oluşum.Samimi olduğum birkac kisi var elbet ama onlarla da pek karsilasamiyoruz gün icinde genelde yalnizim.Bir egitim kurumundayim.Hıc mutlu degilim.Eskiye dayanan saglam gruplasmalar var sonradan gelen hicbirsekilde iclerine giremiyor girse de guvenemiyor dostluk filan hikaye.Aramin bozuk oldugu birkac kisi de var onlari gorunce iyice geriliyorum.Aslinda umursamamak en iyisi.Ben kendime yeten biriyim ama bu ara cok geriliyorum bu ortamda önerilerinizi bekliyorum silkeleyin kizlar beni.Bu arada bu kurumdan kolay kolay gidemem tayin zor malesef.
 
her zaman mesafeli olmak en güzeli. Sınırı biraz kaçırınca ister istemez sıkıntılar gruplaşmalar çıkıyo.. iş yerinde samimi dostluk beklemek ütopik bir düşünce başlı başına zaten. İdare edebildiğiniz kadar edin, ama baktınız psikolojiniz iyice bozuluyo baska bir iş düşünebilirsiniz. Hicbisey sağlıktan önemli değil sonuçta
 
İs ortaminda dostluk bekletisi luks degil mi zaten. Cikarlarin catistigi her ortam guvenilmezdir ama tolere edilebilir. Gun icinde gunluk muhabbet edip, eglenip gulup gececeginiz kimse yok mudur? Bunlar varsa tamamdir bence is ortami icin. Durduk yere neden araniz bozuldu da gerginlik olustu anlamadim orasini.
 
Merhabalar,
Derdim bir türlü sevemediğim ve kendime yakin görmedigim insanlarla dolu olan bir ortamda çalışmak zorunda oluşum.Samimi olduğum birkac kisi var elbet ama onlarla da pek karsilasamiyoruz gün icinde genelde yalnizim.Bir egitim kurumundayim.Hıc mutlu degilim.Eskiye dayanan saglam gruplasmalar var sonradan gelen hicbirsekilde iclerine giremiyor girse de guvenemiyor dostluk filan hikaye.Aramin bozuk oldugu birkac kisi de var onlari gorunce iyice geriliyorum.Aslinda umursamamak en iyisi.Ben kendime yeten biriyim ama bu ara cok geriliyorum bu ortamda önerilerinizi bekliyorum silkeleyin kizlar beni.Bu arada bu kurumdan kolay kolay gidemem tayin zor malesef.
Büyük bir kurum olunca gruplaşma ister istemez oluyor. Bazen sonradan gelenin gruplardan birine girmesi de zor oluyor ama çok dert edilecek bir şey değil bence. Gruplaşma da olsa bir iki sohbet edeceğiniz birileri vardır illaki. Ya da bu durumu fırsata çevirip bol bol kitap okuyun. Biraz mesafeli olmak en rahatı
 
Merhabalar,
Derdim bir türlü sevemediğim ve kendime yakin görmedigim insanlarla dolu olan bir ortamda çalışmak zorunda oluşum.Samimi olduğum birkac kisi var elbet ama onlarla da pek karsilasamiyoruz gün icinde genelde yalnizim.Bir egitim kurumundayim.Hıc mutlu degilim.Eskiye dayanan saglam gruplasmalar var sonradan gelen hicbirsekilde iclerine giremiyor girse de guvenemiyor dostluk filan hikaye.Aramin bozuk oldugu birkac kisi de var onlari gorunce iyice geriliyorum.Aslinda umursamamak en iyisi.Ben kendime yeten biriyim ama bu ara cok geriliyorum bu ortamda önerilerinizi bekliyorum silkeleyin kizlar beni.Bu arada bu kurumdan kolay kolay gidemem tayin zor malesef.
Ne güzel herkese uzaksınız bence çok güzel hiç şikayetçi olmayın sizde söylüyosunuz sevmediğim insanlar diye ne diye yakın olacaksınız böyle çok güzel bence ne kadar uzak o kadar iyi 😅
 
Sonuçta profesyonel anlamda işinizi yapıyor musunuz hem onlar hem de siz?
Evet tabi isimizi yapiyoruz ama nasil desem tuhaf dedikoducu garip bir ortam var.Huzursuzum burda.Her hareket her lafindan bir anlam cikarmaya calisanlar olunca hic rahat degilim.Örneğin bir seye yorum yapiyorsun onu alip evirip cevirip bambaska bir mevzuya dönüstüruyorlar.Samimi bir arkadasim vardi iyidik hostuk.Baska biriyle samimi olunca benden uzaklasti boyle cocukca hareketler.Ortada birsey de yok durduk yere tripler.Bunun gibilerle dolu burası.Sosyal cevre de olusmuyor böyle olunca.Cünku en cok vakti is hayatimda geciriyorum.
 
Bence kütüphane gibi bir mekan belirleyin kendinize . Boş oldukça oraya gidin . Hiç olmadı yüksek lisans vs yapın . Kafanız dağılır . Hem de kendinize yatırım yapmış olursunuz .
 
İnsanlar onları önemsediğin kadar önemliler sadece. Ben mesela bundan birkaç yıl önce herşeyimi anlatmam gerekiyor gibi hissediyordum iş yerinde. Tüp bebekle hamile kalmıştım. Bunu söylemedim. Ama sakladığım için suçlu falan hissetmiştim😁 kendimi. Şimdi çok komik geliyor. Yani demek istediğim hayatımızda gelip geçici insanlar. Bu kadar gözümüzde büyütmemek lazım. Ben şu pandemi sürecinden beri çok kendi içime döndüm. Ailem yetiyor. İşte de sohbet falan ediyoruz. Ama bakıyorum çok fesatlık dönüyor. O yüzden hiç gerek yok fazla samimiyete, mesafe candır.
 
Bir önceki konuya bak, işsizlikten insanlar depresyonda. Sonra dön ve şükür et. Cidden yaş kaç ? 12 falan her halde. Ne arkadaşlığı , ne ortamı ?
 
Evet tabi isimizi yapiyoruz ama nasil desem tuhaf dedikoducu garip bir ortam var.Huzursuzum burda.Her hareket her lafindan bir anlam cikarmaya calisanlar olunca hic rahat degilim.Örneğin bir seye yorum yapiyorsun onu alip evirip cevirip bambaska bir mevzuya dönüstüruyorlar.Samimi bir arkadasim vardi iyidik hostuk.Baska biriyle samimi olunca benden uzaklasti boyle cocukca hareketler.Ortada birsey de yok durduk yere tripler.Bunun gibilerle dolu burası.Sosyal cevre de olusmuyor böyle olunca.Cünku en cok vakti is hayatimda geciriyorum.
gerçekten mutsuzsanız , etkileniyorsanız , işten ayrılmayı düşünüyorsanız bile iş bulmadan çıkmayın.
 
İşini seven, sevdiği ortamda yapan insan dünyanın en mutlu insanıdır bence
Eş demiyorum aile demiyorum, iş diyorum, düşünün...
Çünkü belki de yatmadan yatmaya eve gidiyoruz ama gün boyu işteyiz.
işini sevmek ne kadar harika birşey olmalı ki her insana da nasip olmuyor malesef
Hele ki işsizliğin bu kadar yüksek olduğu, vasıflı insanların bile işsiz kaldığı bir ülkede, işimizi sevmeyi bırakın, işimiz olduğuna şükür ediyoruz..
Yani demek istediğim, çok da takmayın, ben de benzer şekilde aşırı gruplaşma ve dedikodunun olduğu bir iş yerinde 3. Yılımda uyum sağladım
Uyum sağlamasam da umrumda olmazdı açıkcası, ben işime bakarım. Siz olduğunuz gibi olun insanlar zamanla sizi tanıyacaklardır.
 
Back
X