Arkadaşlar merhaba
Öncelikle biraz kendimden bahsedeyim. Doktora yapıyorum ve doktoradan sonra işsiz kalmamak için neresi olursa olsun giderim mantığıyla Batıdan doğuya bir üniversiteye akademisyen olarak atandım. Doğduğum büyüdüğüm şehirden çok ama çok uzağım. Belki çoğu kişinin hayalindeki meslek , maaşı güzel garantisi de var ama nankörlük olacak biliyorum bu şehre hiç alışamadım. bu nedenle doktorama ve işime konsantre bile olamıyorum. İstifa etsem dışarıdaki işsizliği de biliyorum. Resmen şehir beni boğuyor hissediyorum. Burada kendimi çok değişmiş hissediyorum. Örnek verecek olursam giyim tarzımı mecburen buraya uydurmak zorunda kalıyorum veyahut da burada yalnızlıktan Hayatıma giren belkıde oturup cay içmeyeceğim kişilerle takılıp, kafamda onları büyütüp cok takıyorum boylelıkle de atlatamayıp uzuluyorum.
eskiden böyle değildim çünkü mutlu oldugum yerdeydım ama işssizdim
bu aralar sanırım cok bunaldım. doktoradan sonra yurtdısına gıtme gıbı ıstegım oluştu. çünkü kuzenim bile sen orda mutsuzsun daha nezamana kadar orda olucaksın kafayı yersın dıyor. dogru da dıyor bence. cunku psıkologa bıle gıtmeye basladım
bu aralar ne yapacagımı ve ne yapmam gerektıgını bılmıyorum. çıkmazdayım. ya istifa edip işsiz doktoraya devam edicegim ya da nankörlük yapmayıp katlanıp doktoradan sonra buralardan çekip gidicem. siz ne düşünüyorsunuz arkadaşlar? içimi dökmek istedim
Öncelikle biraz kendimden bahsedeyim. Doktora yapıyorum ve doktoradan sonra işsiz kalmamak için neresi olursa olsun giderim mantığıyla Batıdan doğuya bir üniversiteye akademisyen olarak atandım. Doğduğum büyüdüğüm şehirden çok ama çok uzağım. Belki çoğu kişinin hayalindeki meslek , maaşı güzel garantisi de var ama nankörlük olacak biliyorum bu şehre hiç alışamadım. bu nedenle doktorama ve işime konsantre bile olamıyorum. İstifa etsem dışarıdaki işsizliği de biliyorum. Resmen şehir beni boğuyor hissediyorum. Burada kendimi çok değişmiş hissediyorum. Örnek verecek olursam giyim tarzımı mecburen buraya uydurmak zorunda kalıyorum veyahut da burada yalnızlıktan Hayatıma giren belkıde oturup cay içmeyeceğim kişilerle takılıp, kafamda onları büyütüp cok takıyorum boylelıkle de atlatamayıp uzuluyorum.
eskiden böyle değildim çünkü mutlu oldugum yerdeydım ama işssizdim
bu aralar sanırım cok bunaldım. doktoradan sonra yurtdısına gıtme gıbı ıstegım oluştu. çünkü kuzenim bile sen orda mutsuzsun daha nezamana kadar orda olucaksın kafayı yersın dıyor. dogru da dıyor bence. cunku psıkologa bıle gıtmeye basladım bu aralar ne yapacagımı ve ne yapmam gerektıgını bılmıyorum. çıkmazdayım. ya istifa edip işsiz doktoraya devam edicegim ya da nankörlük yapmayıp katlanıp doktoradan sonra buralardan çekip gidicem. siz ne düşünüyorsunuz arkadaşlar? içimi dökmek istedim
