Spinal sezeryan oldum. İlk gun odaya geldikten 10 dk sonra bebegimi emzirdim. 4 saat sonra odada yurudum.
İlk ayaga kalktigimda karnima beton dokmusler gibiydi yere dusecek sandim cok canim yandi. Sonra koridorda yuruyuse ciktigimda dugumun oldugu tarafta igne gibi batti her adimda. Tuvalete esimin yardimiyla girdim. Gece gaz sancilarindan inanilmaz canim yandi, icime isot dokmusler gibi, sanki derimi yuzup tuz basmislar gibi...
Ertesi gun dogrularak yurumeye basladim. Hatta kucagima bebegimi alip yaptim yuruyusu. Spinalden dolayi ayaklarim ikinci gun fena halde sisti. 72 kilo doguma girip 3700 cocuk dogurmama ragmen taburcu olurken 76 kiloydum. Ama yardimsiz yataktan kalkmaya basladim ikinci gun. Yururken dogrulabiliyordum. İlk gunku yanma ve o beton dokmus gibi agirlik epey gecmisti.
1 hafta sonra epey normale dondum, 10 gun sonra tamamen iyi hissediyordum. Sisliklerim ortalama 10 gun sonra bitti.
Sezeryan bir dogum sekli degilmis onu ogrendim, o tamamen bir ameliyat. Ama bebeginin dunyaya gelis anina o kadar keyifli bir sekilde sahit olmak... 5 cocuk ta dogursam hepsinde spinal sezeryan olsun isterim.
Bebegimi gordugum anda zaten agri sanci hicbisey kalmadi.
Benim ameliyat yerimde kullanilan eriyen ipleri vucut kabul etmedi, 80 gun oldu hala ara ara akinti oluyor, agri oluyor, hala pansuman ve merhem suruyorum. Ama benim basima gelen milyonda bir yasanan bir durum, seni korkutmasin.
O ertesi gun kalktim evimin isini yaptim diyenlere nokta kadar inanmiyorum:) ama sezeryan asla ocu degil :) merak etmeyin