Shakespeare'den

Korkusundan devamlı endişe içinde yasayan bir fare vardır. Büyücünün biri fareye acır ve onu bir kediye dönüştürür. Fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de köpekten korkmaya başlar. Büyücü bu kez onu bir kaplana dönüştürür. Kaplan olan fare, sevineceği yerde avcıdan korkmaya baslar. Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkan yok. Onu eski haline döndürür.
Ve der ki,
"Sen cesaretsiz ve korkak birisin. Sende sadece bir farenin yüreği var. O yüzden ben sana yardim edemem.'

Ünlü yazar Shakespeare, bu konuda söyle diyor :

'İnsanların çoğu...
Sevmekten korkuyor, kaybetmekten korktuğu için..
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için.
Ve ölmekten korkuyor, aslında yaşamayı bilmediği için...



Durma üz kendini üzebildigin kadar, hatalarını düzeltecekse.

Düşünme hiç şu anını, düşüncesizlik garantiliyorsa yarını.

Ve kork ölümden ölesiye, korkun seni ölümsüzleştirecekse...

alıntıdır.

alkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkis
Ne kadar doğru açıklamış Shakespeare
Gerçekden böyle yaşıyoruz
İNsanların zamanla bu duygularını aşmaları lazım
Yoksa daha çok yerinde sayacak bu ülke
Yoksa daha çok üzerine basılacak yaşamın hayatın anlamını tam bilemeyen
Susup konuşamayanlarşutarafagitti

Ama şunuda söylemek istiyorum eşim hep der ki
"Samimiyetle kabalık arasında çok ince bir çizgi vardır ve dengede durmak çok zordur"
Konuşmakdan ve eleştirmekden korkmayın diyorum ama bu sınıra dikkat edin bu çizgide dengede duranlar artık sizlerden az kaldı:1closedeyes:

yorumunu sevsinler kaydirigubbakcemile3

ayyyy ne güzel yazı:))

bu linkte sadece yarısı var