- 2 Eylül 2018
- 19
- 47
- 3
- 35
- Konu Sahibi dislektik_anne
- #1
15 aylık bir kızım var.3 aylıkken anneanneye bırakıp çalışmaya başladım.Oyunlar oynarız vs gelişimi güzel bir bebek aslında.Ama benim etrafında gördüğüm birşey var ve bu beni sorgulamaya itiyor ister istemez.yeni dönem annelerinde bir yavrum evlâdım hayatı ondan ibaret görme durumu mevcut. Evet evlâdım icin en iyisini yapmaya çalıştım şartlar dahilinde ama hiç olurum biterim diyen buldumcuk bir anne olmadım.Bagimli bir birey olmasını istemiyorum kızımın ilerde.Genelde serbest bıraktım ama saldım çayıra mevlam kayıra şeklinde değil kendimin de bir hayatım olduğunun çalışma şartlarımın zor olduğunun farkında olarak bu telkinle yaşıyorum.Fanusta büyümüyorum çocuğu.sizinde cevrenizde gördüğünüz böyle örnekler var mi doğru olanı mi yapıyorum yoksa ilgisiz anne miyim ben doğrularım çok birbirine girdi
ve hep dogumdan önce kendimi şartlarım ben eleştirdiğim annelerden olmayacağım diye ve şimdi kafam ve vicdanım çok karisiyor
