SİNİR KRİZLERİME DUR DIYEMİYORUM

Hayatı zindan etmeyin. İki taraflı bir boş vermişlik var. Hiç değilse aile treapistini deneyin. Olmadı boşanın. Çocuk hissediyor. Büyüdükce daha çok hissedecek.Emin olun böyle daha iyi olur onun için. Çocuğun tek ihitiyacı düzen, huzur ve sevgi.

Bu dünyaya bir kere geliyoruz. BİR!
Ne evladımız, ne eşimiz, ne anne babamız yaşıyor bu hayatı. Hayat çok öznel bir şey. Kendinizi bu yaşamdan sıyırmanın yollarını arayın. Sukunete bürünüp düşünün. Cinnet seviyesine gelmesin olaylar.

Öncelikle gerçekten bi sakin olun,pireyi deve yapmamayı öğrenin,evlilik sabır isteyen süreç zaten ki,bunun üstesinden gelmeye çalışın.Gereksiz herşeyi çok büyütüp evliliğinizi hergünüzü hiç etmeyin,iki olgun insan gibi oturup konuşun evliliğinizin daha düzgün gitmesine karar verin.olmadı terapiste gidin.herşeyden önce ikinizinde olgunlaşması lazım.Ne olursa olsun birbirinize saygıyı öğrenmeniz lazım.

İmkanlarınız nasıl bilmiyorum ama önce siz yardım alsanız, sonra eşinizle birlikte?
Yada çocuk 1-2 gece bir yerde kalabiliyorsa bırakıp başbaşa yakın bir yere gitseniz değişiklik olsa.
En kötü bir kaç saatliğine bırakın anneanne-babaanne kim bakabiliyorsa birlikte birşeyler yapın. Anne-baba rolünden sıyrılmak iyi gelebilir.
Madem eşiniz boşanmak istemiyor düzeltmesi için fikir versin. Birbirinize bu kadar tahammülsüz hayat geçmez. Ve de gerçekten çocuğa da yazık... olan ona oluyor. Siz anlamıyor diye düşünmeyin.