Sinirlendiğimde susamıyorum

Dondurmalipasta

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
24 Ağustos 2016
167
66
28
1 yıllık evliyim. Eşimle çok sık kavga ediyoruz ve küçücük sorunlar büyüyor. Moralimi bozacak bir şey duyduğumda kendimi tutamıyorum sessiz kalıp daha sonra sakinleştiğimde bu konuyu konuşayım diyorum çünkü o şekilde birkaç kere yaptım sorun olmuyor ama dayanamıyorum. Her konuda her şey benim istediğim gibi olsun istiyorum. Bir şeye moralim bozulunca nerede olursak olalım birden suratım asılıyor ve düzelmiyor. Sorunlar karşısında siz nasıl sakinliğinizi koruyorsunuz? Sorun ne derseniz aslında sorun yok günlük çok ufak şeyler. Sinirlendiğimde susmayı nasıl öğrenebilirim?
 
1 yıllık evliyim. Eşimle çok sık kavga ediyoruz ve küçücük sorunlar büyüyor. Moralimi bozacak bir şey duyduğumda kendimi tutamıyorum sessiz kalıp daha sonra sakinleştiğimde bu konuyu konuşayım diyorum çünkü o şekilde birkaç kere yaptım sorun olmuyor ama dayanamıyorum. Her konuda her şey benim istediğim gibi olsun istiyorum. Bir şeye moralim bozulunca nerede olursak olalım birden suratım asılıyor ve düzelmiyor. Sorunlar karşısında siz nasıl sakinliğinizi koruyorsunuz? Sorun ne derseniz aslında sorun yok günlük çok ufak şeyler. Sinirlendiğimde susmayı nasıl öğrenebilirim?

Yapı meselesi bence. Ama yine de isterseniz değiştirebilirsiniz kendinizi.

Her şey sizin istediğiniz gibi olmaz, olamaz. Önce bu konuda diretmekten vazgeçin. Bir yıllık evlilikte sık kavga normal, alışma süreci diyenler var ama bence pek öyle değil. İlk yıl birbirinize en çok tahammül edebildiğiniz yıl olmalı bence.
 
Kendinize esiniz hariç bir meşgale bulun. Çalışıyor musunuz bilmiyorum ama genellikle gözlemlediğim kadarıyla devamlı evde olan hanımlar eşlerini daha çok dert ediyorlar.

Bir de sinirli anınızda konuşmadan önce en az on saniye bekleyin ve düşünün. Ben bu lafı söylersem sonu nereye gider? Bu huzursuzluğa değer mi? Sonuçta hakli çıksam mutlu olacak miyim? (Bir de çok sağlıklı bir düşünce değil ama malesef her tartışmada benim aklıma "ya bu benim eşimle yaşadığım son ansa?" Düşüncesi geliyor. Ne kadar kızgın da olsam hemen gidip sarılıyorum :( )

Çok fazla birikmiş şeyler varsa da kağıdı kalemi alın dökün içinizi. Sonra kendinizi eşinizin yerine koyup okuyun bakalım o yazılanlara kalbi kırılıp kırılmayacağını düşününün. Onu en iyi siz tanırsınız ve size olan sevgisi, fedakarlığı ne ölçüdedir siz bilirsiniz. Bunca şeye karşı bu kadar küçük meselelerle eşinizi kırdığınıza değerse o zaman o tartışmayı saygı çerçevesinde yapın.

Şunu da unutmayın, önemli olan haklı olmak değildir. Önemli olan mutlu olmaktır. Mutlu olmak için de her istediğimizin gerçekleşmesi malesef yeterli değildir...
 
Kendinize esiniz hariç bir meşgale bulun. Çalışıyor musunuz bilmiyorum ama genellikle gözlemlediğim kadarıyla devamlı evde olan hanımlar eşlerini daha çok dert ediyorlar.

Bir de sinirli anınızda konuşmadan önce en az on saniye bekleyin ve düşünün. Ben bu lafı söylersem sonu nereye gider? Bu huzursuzluğa değer mi? Sonuçta hakli çıksam mutlu olacak miyim? (Bir de çok sağlıklı bir düşünce değil ama malesef her tartışmada benim aklıma "ya bu benim eşimle yaşadığım son ansa?" Düşüncesi geliyor. Ne kadar kızgın da olsam hemen gidip sarılıyorum :KK43: )

Çok fazla birikmiş şeyler varsa da kağıdı kalemi alın dökün içinizi. Sonra kendinizi eşinizin yerine koyup okuyun bakalım o yazılanlara kalbi kırılıp kırılmayacağını düşününün. Onu en iyi siz tanırsınız ve size olan sevgisi, fedakarlığı ne ölçüdedir siz bilirsiniz. Bunca şeye karşı bu kadar küçük meselelerle eşinizi kırdığınıza değerse o zaman o tartışmayı saygı çerçevesinde yapın.

Şunu da unutmayın, önemli olan haklı olmak değildir. Önemli olan mutlu olmaktır. Mutlu olmak için de her istediğimizin gerçekleşmesi malesef yeterli değildir...
Yazdıklarınıza katılıyorum ama şöyle de bir durum var . Biz bu denli eşlerimizi düşünüp susarsak onlar da bizden yüz bulup tepemize çıkmaya çalışmaz mı ? Ben ne dersem diyim ben ne yaparsam yapayım karım Nasıl olsa bana kıyamaz diyip daha fazla üstümüze gelmezler mi ? Ve böyle bir durumun gerçekleşmemesi için ne yapabiliriz ?
 
Yazdıklarınıza katılıyorum ama şöyle de bir durum var . Biz bu denli eşlerimizi düşünüp susarsak onlar da bizden yüz bulup tepemize çıkmaya çalışmaz mı ? Ben ne dersem diyim ben ne yaparsam yapayım karım Nasıl olsa bana kıyamaz diyip daha fazla üstümüze gelmezler mi ? Ve böyle bir durumun gerçekleşmemesi için ne yapabiliriz ?

İşte orda da karşındakinin kıymet bilen biri olması gerekiyor. Biraz da evlilik kumardır dedikleri noktaya geliyoruz. Karsindaki kişi zaten vicdanlı biriyse senin hakkini gözetir ama dediğin gibi sen alttan aldıkça şımaracak biriyse sen ağlasan da bağırsan da kavga da etsen hic birsey değişmeyecek.

Ben eşime ne yapıyorsam bunu onu çok sevdiğim için ve Allah rızası için yapıyorum. Benim sansima esim kıymet bilen biri çıktı ama bilmeseydi de ben kaybeden taraf olmazdim. O benim sevgimi saygimi kaybederdi. Ahirette de kazanan taraf ben olurdum gözüyle bakiyorum :)

Zor işler ya... Allah herkesi iyilerle karşılaştırsın. Ben konu sahibi ile eşi arasındaki ilişkiyi bilemem o yüzden kendi hayatımdan yola çıkarak yorum yapıyorum. Elbette benim eşim benim kırmızı çizgilerimi aşacak durumlara girseydi ben de aman kırar mıyım üzer miyim diye düşünmezdim. Ufak meselelerle ilgili bunu söylüyorum...
 
1 yıllık evliyim. Eşimle çok sık kavga ediyoruz ve küçücük sorunlar büyüyor. Moralimi bozacak bir şey duyduğumda kendimi tutamıyorum sessiz kalıp daha sonra sakinleştiğimde bu konuyu konuşayım diyorum çünkü o şekilde birkaç kere yaptım sorun olmuyor ama dayanamıyorum. Her konuda her şey benim istediğim gibi olsun istiyorum. Bir şeye moralim bozulunca nerede olursak olalım birden suratım asılıyor ve düzelmiyor. Sorunlar karşısında siz nasıl sakinliğinizi koruyorsunuz? Sorun ne derseniz aslında sorun yok günlük çok ufak şeyler. Sinirlendiğimde susmayı nasıl öğrenebilirim?
bu benım de sorunum
konuyu takip edeceğim
aynen ben de sizin gbiyim
 
1 yıllık evliyim. Eşimle çok sık kavga ediyoruz ve küçücük sorunlar büyüyor. Moralimi bozacak bir şey duyduğumda kendimi tutamıyorum sessiz kalıp daha sonra sakinleştiğimde bu konuyu konuşayım diyorum çünkü o şekilde birkaç kere yaptım sorun olmuyor ama dayanamıyorum. Her konuda her şey benim istediğim gibi olsun istiyorum. Bir şeye moralim bozulunca nerede olursak olalım birden suratım asılıyor ve düzelmiyor. Sorunlar karşısında siz nasıl sakinliğinizi koruyorsunuz? Sorun ne derseniz aslında sorun yok günlük çok ufak şeyler. Sinirlendiğimde susmayı nasıl öğrenebilirim?
eşinizi sevmiyorsunuz yaptıklarını olumsuz yetersiz buluyorsun sana senin istediğin hayatı vermiyor bu senin beyninin derinliklerinde bir yerlerde bu sekilde dışa vuruyor. ve değer versen karşındakine asla bağıramazsın seni çektiğini biliyorsun o yüzden ipin ucu kaçmış ve dahada kaçıcak size yeterli tepki vermemiş.çünkü bende öyleydim.
 
Olaylari onem sirasina koyun. Kendinize oncelikler belirleyin. Mesela bana yalan soylerse, aldatirsa ya da beni yok sayacak seyler yaparsa cok ofkelenirim, gunluk kucuk anlasmazliklarda ofkelenmem gibi limitler koyun ve buna göre davranin. Aksi halde birgun gercekten sinirlenmeniz gerektigi bir durum yaşadığınizda esiniz tepkinizi onemsemez
 
kavga ediyorsak bir iki anlatmaya çalışıyorum baktım dinlemiyor konuşuyor tamamen susuyorum tek bir cvp bile vermiyorum konuşuyo konuşuyo en son susuyor baktı tepki yok hemen suçlu psikolojisine giriyo benim ki :) akşam yatağa girinceye kadar ağzımı açmıyorum başlıyor sırnaşmaya özürlere bende o zaman anlatıyorum haklısın karıcım özür dilerim ama sen de şöyle yap şöyle söyle diye tatlıya bağlıyor olayı :) güzel taktik tut kendini annemin meşhur sözü vardır '' susmak en büyük cevaptır anlayana'' der bence de öyle
 
eşinizi sevmiyorsunuz yaptıklarını olumsuz yetersiz buluyorsun sana senin istediğin hayatı vermiyor bu senin beyninin derinliklerinde bir yerlerde bu sekilde dışa vuruyor. ve değer versen karşındakine asla bağıramazsın seni çektiğini biliyorsun o yüzden ipin ucu kaçmış ve dahada kaçıcak size yeterli tepki vermemiş.çünkü bende öyleydim.
Değer vermenin ölçütünün bağırmamak yada kızmamak olduğunu düşünmüyorum. Aynı şekilde sevginin de. İnsanlar sevdiği insanlara da gayette kızabilir. Kızdığımız insanı sevmeyecek olsak hiçbir eş birbirini sevmez.
 
Kendinize esiniz hariç bir meşgale bulun. Çalışıyor musunuz bilmiyorum ama genellikle gözlemlediğim kadarıyla devamlı evde olan hanımlar eşlerini daha çok dert ediyorlar.

Bir de sinirli anınızda konuşmadan önce en az on saniye bekleyin ve düşünün. Ben bu lafı söylersem sonu nereye gider? Bu huzursuzluğa değer mi? Sonuçta hakli çıksam mutlu olacak miyim? (Bir de çok sağlıklı bir düşünce değil ama malesef her tartışmada benim aklıma "ya bu benim eşimle yaşadığım son ansa?" Düşüncesi geliyor. Ne kadar kızgın da olsam hemen gidip sarılıyorum :KK43: )

Çok fazla birikmiş şeyler varsa da kağıdı kalemi alın dökün içinizi. Sonra kendinizi eşinizin yerine koyup okuyun bakalım o yazılanlara kalbi kırılıp kırılmayacağını düşününün. Onu en iyi siz tanırsınız ve size olan sevgisi, fedakarlığı ne ölçüdedir siz bilirsiniz. Bunca şeye karşı bu kadar küçük meselelerle eşinizi kırdığınıza değerse o zaman o tartışmayı saygı çerçevesinde yapın.

Şunu da unutmayın, önemli olan haklı olmak değildir. Önemli olan mutlu olmaktır. Mutlu olmak için de her istediğimizin gerçekleşmesi malesef yeterli değildir...
Ne kadar da güzel yazmışsınız teşekkür ederim önerilerinizi dikkate alacağım
 
Değer vermenin ölçütünün bağırmamak yada kızmamak olduğunu düşünmüyorum. Aynı şekilde sevginin de. İnsanlar sevdiği insanlara da gayette kızabilir. Kızdığımız insanı sevmeyecek olsak hiçbir eş birbirini sevmez.
size bu bağırıp çağırmanın dozu büyük geldiği için yazma ihtiyacı hissetmişsiniz.kendiniz kendi ellerinizle yazmışsınız pardon ben uydurmadım bunları ve nedenini söyledim değer verdiğin birine bağıramazsın saygıdan alıncak kırılcak diye dozu vardır dozu ben belirttim neden böyle olduğunuzu ister inanın ister inanmayın.bazı insanlar köpeklerine bile bağırmıyor düşünün.
 
Neden sinirlendiğimde susayım ki neden o anki duygunuzu bastırmak istiyorsunuz?
Sinirliyseniz içinizden bağırmak geliyorsa susmayın bağırın rahatlayın..
Duygularınızı bastırmaya çalışmayın bu çok daha kötü
 
1 yıllık evliyim. Eşimle çok sık kavga ediyoruz ve küçücük sorunlar büyüyor. Moralimi bozacak bir şey duyduğumda kendimi tutamıyorum sessiz kalıp daha sonra sakinleştiğimde bu konuyu konuşayım diyorum çünkü o şekilde birkaç kere yaptım sorun olmuyor ama dayanamıyorum. Her konuda her şey benim istediğim gibi olsun istiyorum. Bir şeye moralim bozulunca nerede olursak olalım birden suratım asılıyor ve düzelmiyor. Sorunlar karşısında siz nasıl sakinliğinizi koruyorsunuz? Sorun ne derseniz aslında sorun yok günlük çok ufak şeyler. Sinirlendiğimde susmayı nasıl öğrenebilirim?
dıpkı ben valla :kahve:
 
Back
X