sinirlenince nasıl sakinleşiyorsunuz?

Sinirlenince bulaşık yıkarım yada bir yerleri fırçalarım. Bir şeyler çitilerim. Hırsımı tezgahtan alırım genelde:ssz:
 
Yüksek ses müzik dinlerim,bağırırım,ağlarım,dışarıya çıkarım,yemek yerim,ev işi yaparım :17:
 
Derin bi nefes alıp herhangi sevdiğim oyunlardan birini oynuyorum telefonumdan :1:
Sonra bi bakıyorum herşeyi boşvermişim, dilim kenardan dışarı çıkmış gayretle level atlamak için çırpınır duruyorum :27:
 
Mesela angry birds
Tavsiye ederim :1:
Sapan gibi fırlatıp kuş öldürüyosun, çok leveli var git gide zorlaşıyo
Ben o kuşları kızdığım kişi kimse onun yerine koyuyorum, daha gaza gelip te vuruyorum hepsini :22::22:
 
Peygamber efendimiz '"Öfke şeytandandır, şeytan ateşten yaratılmıştır ateş ise su ile söner .Biriniz öfkelenince abdest alsın" buyurmuşlardır.Sinirlenince abdest almayı dene işe yaradığını göreceksin
 
Açıkçası bu konuda pek başarılı olduğumu söyleyemeyeceğim..Çünkü haksızlığa ,iki yüzlülüğe ,iftiraya gelemiyorum....Sus büyüklük sen de kalsın vs derler ya...Ne kadar sabretmeye çalışırsam çalışayım bir şekilde bir yerden patlak verip söyleniyorum...Dedim ya göz göre göre anlamamış ,farketmemiş numarası yapmak bana göre değil...Bir şekilde o insandan yavaş yavaş elimi ayağımı çekiyorum..Bazan de pat diye kesiyorum :)

Çareyi kendi kendime yetebilmekle buldum.... Yalan dostluklarım olacağına yanımda az ama öz insan olsun daha iyi diye düşünüyorum...Seviyorum özgürlüğümü yani...Çevremde arkadaş ortamında o kadar rastlıyorum ki dost sandıkları iki yüzlülerle arkadaş olanları... Vicdanın el vermeyip de diğer arkadaşını uyarsan sen suçlu ,ispiyoncu oluyorsun...Bu yüzden en iyisi mesafe koymak,ne olup ne bitiyor çok bilmemek..Öteki türlü hemen görüyorsun çünkü olan saçmalıkları....

Bencillik denirse densin buna..Ne kimse sana zarar verebiliyor ne de sen bunlara kafanı takıp üzülüyorsun...

İnsanlar ben istediğim sürece yanımdalar,ben istemezsem değiller..:34:

o kadar güzel yazmışsınız ki... ne diceğimi bilemedim.
benimde etrafımda bi kaç tane iki yüzlü insan var, onlarla aynı ortamda olmaktan bıktım artık.
iş hayatında olunca her şey daha da zorlaşıyor.
her akşam eve gelince kendi kendime diyorum bu hayatta kmse senden değerli değil,değersizlere değer verme kulak tıka.
ama sabah yine aynı şekilde uyanıyorum. işe gidesim yok hayattan bıkmış bi vaziyette.
Yaşım daha 20 bu yaşta herşeyi taka taka kafayı yicem ben :(
 
Ben genelde cok sinirlendigimde sinirimden oturup aglarim. Eskiden daha yikici kirici olurdum ama evlendigimden beri daha sabirli olmaya calisiyorum..

Fakat gecen gun esime o kadar cok sinirlendimki onun en degerli seyi olan playstation'u aldim yerde parcaladim :19:yapmamaliydim.. Bundan sonra bi arkadasin dedigi gibi abdest almaya calisicam.
 
Bende çok sinirli, takıntılı bir insanım, daha bu sabah kız kardeşim sinirlendirdi bağıra bağıra tartıştım, ki normalde ben kısa keserim olay büyümesin, gerginlik çıkmasın diye sabrım çok büyüktür ama bir yere kadar işte, bugün doldu vadesi. Bir insan hep kendi yaptıklarını mı görür yani bu kadar mı olur? Durmadan yaptığı 3-5 şeyi söylüyor. Ya bir insan her yaptığını mı nimetten sayar?

Hala sakinleşemedim kalbim güm güm çarpıyor.
Sonunda beni kendisinden soğutmayı başardı işte böyle. :ssz:
 
sinirlendiğimde oturur ağlarım etrafımdan çıkartıyorum sinirimi asabi kırıcı oluyorum bağırıp çağırırım
 
sevmediğim değer vermediğim insanlara sinirlenmem zaten

:)sinirlenince de karsımda ne var ne yok yıkar gecerim çok ağır konusurum hatta bazen kaqrsımdakini o anlık öfkeyle silebilirrim de

bi kere asla özür dileyemem beceremiorm zaten of tam uzatma barısalm derim anca hatalı bensem

bi yerlere vurarım bişeyler kırarımheee bu aradaa o an felaket sekilde o sorunu düşündüğümden kmseyle konusamam .:) ama tabi cokcabuk gecer sinirim kin tutmam snra da eskisi gibi oluverrim hemen
 
Back
X