Siz Kime Kendini Geliştirmiş dersiniz

MissCherryBlossom .!.:

Türk akademisyenlerinin çoğunu varoş buluyorum

Öyle ahım şahım başarıları yok, bastıkları makaleler hepsi birbirine benziyor, basıldıkları journaller de vasat yani öyle dünyaca ünlü veya girmesi çok zor yayınlar değiller.

Ama öğrenciye gelince ego milyonnnnnnnnn, 193834734743734 haspaların. Uluslararası konferansta görün bunları ne tanıyan var ne sallayan ezik takılıyorlar genelde

Cidden çok çok başarılı 2 tane tanıyorum 2si de Princetondan gelme insanlar. Biri ziyarete gittiğimde çay yapıp elime verdi o derece. Cidden başarılı olanlar zaten alöakgönüllü oluyorlar siz denk gelmemişsiniz, yani gelmemniz normal az sayıda var onları da ben tanıyorum zaten

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle valla bize gelince ego tavan. Lisansımı Türkiye’de iyi bir üniversitede, yüksek lisansı başka iyi bir üniversitede tamamladım. İkisinde de ruhum çürüdü, içim ezildi, hayat rengim soldu Anadolu şehirlerinde daha fena, Anadolu’da birkaç yerde de yüksek lisansa başladım onlardaki ego büyük üniversite hocalarında yok. Sanırsın atomu parçalamışlar, üniversiteleri aile şirketine çevirmişler, karı-koca, baba-kız,ana-oğul hepsi doluşmuş fakültelere. Kitaptan okumayı ders anlatmak sanıyorlar, kendilerine bakmadan bir de bizi beğenmezler. Onlara göre danışmanlık mutlaka ama mutlaka hata, eksik bulmak ama asla yardımcı olmamak. Allah bunların eline düşürmesin, zarar ziyan çoğu devlete yük, fuzulî masraf.

MissCherryBlossom .!.:

Bu cok onemli bence. Teyzem kotu niyetli biri degil mesela, okur eder de ama cok patavatsiz uluorta sacma sapan konusur bazen.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten ne okumuşlar gördüm patavatsizlikla, had bilmezlikle, insanın canını yakma isteğiyle beslenen. Yazık.

Farkliliklara saygili, degisim ve gelisime acik, alcakgonullu kisiler.

Bunun disinda sahip oldugu imkanlarin ustunde bir seyler yapanlar...
Ailesi zengin olan bir gencin bir cok ulkeye gitmis olmasi belki görgüsünü ve kültürünü artirir ama kendini gelistirme midir? Degildir. Babasi parayi basmistir, cocuk gitmistir.
Maddi olarak ailesi buna yetemeyecek bir gencin burslarla, mini islerle, cesitli organizasyonlarla kendine imkanlar yaratmasi bundan cok daha kiymetlidir.

Valla ne kadar okursan okumadığın çok olacak, ne kadar gezersen gezmediğin, ne kadar bilirsen bilmediğin hep daha çok olacak. Başkasının hayatına saygı gösteriyorsan, eleştiriye ve farklı fikirlere açıksan tamamdır. Kariyer olarak soruyorsan yine ilk cümlem geçerli ne yaparsan yap yapmadığın hep daha çoktur. Kendine yetebilen insan gelişmiş insandır

Benim icin kendini geliştirmiş insan yok. Kendini geliştiren insan var. Kendini geliştiren insan bunun devamli bir süreç olduğunu biliyor. Dününü bugünden farklı. Yarının da bugünden farklı olacak. Şimdi kendimizi geliştirirken nasıl neyi geliştirdiğimiz önemli. Sadece okumakla bitmiyor. Meselan bir sürü diplomali insan var insanlığı olmayan. Sadece yüzeysel geliştirmişler kendilerini. Diplomalar "ben buyum, bunu başardım" demek sadece. Onun yanında aldığı eğitimin yanında, kendi kişiliğini ve insanlığın geliştirenler var. Biz aslında herseyiz, ama hiçis aynı zamanda.
Sahsen kendimi geliştirirken bir cok eski yaralarımı iyileştirmek zorunda olduğumu fark ettim. Bana başkalar tarafından öğretilen "doğru/yanlışlardan" arınmam gerektiğini gördüm. Hani benliğimi sorguluyorum, çünkü bana hiç "sen kimsin" sorup ve bilmek isteyen olmadi. Bize zamanında itaat etmeyi öğrettiler, ama benliğimizi nasıl bulacağımizi anlatmadı kimse. Yani kendimi geliştirmek için, önce kendimi bir tanımak lazim. Ve başkasının gözünden kendinizi bakmak öyle kolay birşey degil. Yani öyle karışık birşey
Aslında uzun sohbet edilebilecek bir konu bu

Bir insanda yok ise edep neylesin medrese,mektep.Okusa alim olsa ille edep ille edep...Cok severim bu sozu.Kendini gelistirmeden once insan once kisiligini gelistirmesi gerek.Edepli olmak gerek,yani nerde nasil konusmasini,nasil davranmasini bilmesi gerek.Alcak gonullu olmasi gerek,adaletli olmasi gerek.Empati sahibi olmak,usul erkan bilmek gerek.Kisacasi once karakterimizi sekillendirmemiz gerek,gerisi de kolaydir.Imkanlar elverdigince,kitaplarla,gezip gorerek,egitim alarak halledebilebilir.

Kitap okuyan, belirli izlemeleri, seminer konferans gibi şeyleri takip eden yine o çevre ile hemhal olan insanlar entelektüel birikimi olan insanlardır.
Kendini geliştirmiş insan ise bulunduğu çevre nereden olursa olsun kendince bir hedef belirleyip ona tutunan ve başarıya ulaşan insandır. Olgunca düşünebilen insan kendini geliştirmiş insandır.
İnsanın varlığı gereği tam bir tekamüle ermesi ise mümkün değildir. Sürekli olduğu yerden bir adım ileriye adım atabiliyorsa doğru yoldadır.