Siz olsanız ne yapardınız!!!acil

hakiki23

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Aralık 2013
28
2
36
Diğer
2 çocuk annesiyim ikiside küçük biri bebek eşimle bitmeyen problemelerimiz çözülemeyecek halde ruh sağlım dahi kalmadı can güvenliğimden bile şüpheliyim artık katlanılmaz derecede burası benim için
2 öocuğum için belki düzelir diye herşeye katlandım ama çocuklar için en iyisi burdan gitmek
Bazen o kadar canıma tak ediyor ki allaha dua ediyoeum alsın yanına diye
 
2 çocuk annesiyim ikiside küçük biri bebek eşimle bitmeyen problemelerimiz çözülemeyecek halde ruh sağlım dahi kalmadı can güvenliğimden bile şüpheliyim artık katlanılmaz derecede burası benim için
2 öocuğum için belki düzelir diye herşeye katlandım ama çocuklar için en iyisi burdan gitmek
Bazen o kadar canıma tak ediyor ki allaha dua ediyoeum alsın yanına diye
Can güvenliğiniz yoksa bunu adli mercilere acilen bildirmeniz gerekir, içinde bulunduğunuz koşulları bilmediğimiz için neler yapabilirsiniz imkanlarınız nedir yorum yapmak zor
 
şiddet mi görüyorsun neler oluyor bahsetmemişsin.
2 çocuğun aklı başında en az 1 ebeveyne ihtiyacı var o da sensin.
sakinleş ve çantanı topladıktan sonra gidecek yerin var mı onu düşün önce.
 
Can güvenliğiniz yoksa bunu adli mercilere acilen bildirmeniz gerekir, içinde bulunduğunuz koşulları bilmediğimiz için neler yapabilirsiniz imkanlarınız nedir yorum yapmak zor
Yani artık kendisini tanıyamıyorum gerçekten her türlü şey beklenir düşünün bulunduğum ülkede bi şikayet etsem hayatı biter ama buna bile cesaretim yok yani korkmak değil de çocukların babası diye yapamıyorum
Tek aklıma gelen çıkış yolu burayı terk etmek önceden yaşadığım şehre gitmek diyorum gel görün ki bütün eşyalarımı birikmiş tüm paramı kaybettim onun için sil baştan nasıl yaparım bu beni korkutuyor 2 küçük çocuk öyle ha deyince ev terk edilemiyor işte
 
şiddet mi görüyorsun neler oluyor bahsetmemişsin.
2 çocuğun aklı başında en az 1 ebeveyne ihtiyacı var o da sensin.
sakinleş ve çantanı topladıktan sonra gidecek yerin var mı onu düşün önce.
Onun için kaldığım şehri değiştirdim herşeyi taşıdım bütün birikmiş paramı bu eve harcadım ne bi birirkimim bar şuan ne ev tutabilcek param tükiyede değilim burda koşullar çok farklı tabi evi terketseniz sokakta kalmazsınız yani hemde iki çocukla ama bilmiyorum sağlıklı düşünemiyorum bu yüzden buraya yazdım
 
Yani artık kendisini tanıyamıyorum gerçekten her türlü şey beklenir düşünün bulunduğum ülkede bi şikayet etsem hayatı biter ama buna bile cesaretim yok yani korkmak değil de çocukların babası diye yapamıyorum
Tek aklıma gelen çıkış yolu burayı terk etmek önceden yaşadığım şehre gitmek diyorum gel görün ki bütün eşyalarımı birikmiş tüm paramı kaybettim onun için sil baştan nasıl yaparım bu beni korkutuyor 2 küçük çocuk öyle ha deyince ev terk edilemiyor işte
Siz çocuklarımın babası diye zarar görmesini istemiyorsunuz ama o adam çocuklarınızı annesiz bırakma eğilimi gösteriyor... Annesiz kalmaları daha mı iyi olacak? Allah korusun... Sakin olun, mantıklı kararlar alabilmeniz için bu şart
 
yaşadığınız ülkede sığınma evi varsa toplanın gidin çocuklarınızla. uzaklaştırma da telep edin.
bir yerden başlamanız gerekiyor.
evde dövünerek bir yere varamayacaksınız.
 
Onun için kaldığım şehri değiştirdim herşeyi taşıdım bütün birikmiş paramı bu eve harcadım ne bi birirkimim bar şuan ne ev tutabilcek param tükiyede değilim burda koşullar çok farklı tabi evi terketseniz sokakta kalmazsınız yani hemde iki çocukla ama bilmiyorum sağlıklı düşünemiyorum bu yüzden buraya yazdım
Madem sokakta kalmak gibi bir sıkıntı yaşamayacaksınız neden çocukları alıp çıkıp gitmiyorsunuz??
 
Can güvenliğiniz neden yoko_O
Kendisini tanıyamıyorum gerçekten ruh sağlığı iyi değil ama beni de dive batırıyor her kavgada birşeyler kırılıp dökülüyor üstelik çocuklarınn önünde büyük olan 2 kere şahit oldu çok etkilendi bunları onlara yaşatmaya hakkım yok asla gitsem huzurlu olacağımdan eminim ama geriye bakıp pişman olmaktan korkuyorum ben annesi babası ayrı ailede büyüdüm
 
Madem sokakta kalmak gibi bir sıkıntı yaşamayacaksınız neden çocukları alıp çıkıp gitmiyorsunuz??
Biz çok zor günler geöirdik yani herkesin başına helebilcek şeyler işle alakalı ailelerimizle alalalı sağlık sorunları ama hepsinde birbirimize destek olduk kötü zamanlar geçirdik battık çok oara kaynettik ma destek olduk ancak bu olaylar bizi değiştirdi istemeden de olsa sinirli agresif olduk sürekli negatif düşünceli olduk şehri değiştirdik ama geride bıraktığımız günler bizi bırakmadı izleri hep beynimizi kemirdi durdu bu sbeeğten ikimizde birbirimize olan saygıyı kaybettik her kavgada ağza alınmayan şeyler söylüyoruz hiç normal değil daha birkaç gün önce mantıklı kararlar aldık ve söz verdik hatta güldük birbirimize dedik biz çocuğuz gerçekten hallaolmaycak sorun yoktur şuan belli ortaya konulabilecek hani iştw maddi sıkıntı ya da aldatma vs gibi elle tutulur bir sorun yok geçmişin izleri bizi değiştirdiği için böyle ve kendisi bana hep söz veritor değişeceğim diye bekle sabret diyorr
 
Hemen iki çocuk... İnanamıyorum bu kafaya işte.
Hayatta insanın başına neler geleceğiniz bilemeSiniz
Biz çok severek evlendik 8 senedir beraberiz iki çocuk olduktan sonra büyük sorunlarla karşılaştık işle alakalı aileler arası problemler sağlık problemleri bunlar bizi çok yıprattı çok değiştirdi çok zor zamanlar geçirdik bunlar olmasaydı zaten herşey normal gayet mutlu mesut iki çcouklu bir yuvamız vardı
 
Biraz daha detay verseniz
Yaımız 27 çok severek evlendik hatta dışardan bakıldığında insanlar imrenerek bakıylrfu kendi işimiz kendi halimizde yaşıyorduk bir sıkıntımız yoktu sonra çokcuklarımız oldu am sonra herşey birden tepetakla oldu zor zamanlar geçirdik çok para kaybettik ama birbirimizi hiç bırakmadık bizim için önemli olan he zaman mutluluk ve hızurdu ve çocuklardı para ev araba bunlar araçtı kaybettiklerimizden değil en yakınlarımızdan gördüğümüz kazıklar bize ağır geldi yediremedik çok agresif sinirli olduk başkaları yüzünden kavgalar başladı evde eşyalar zarar gördü çok değiştik ama her seferinde yeniden dedik ki durmalıyız biz bu değiliz şehir değiştirdik oldu derken herşeyi geride bıraktık derken şuan birbirimizi boğma derecesine geldik sordanız medir sebebi diye bilmiyorum saçma sebeplerden çıkan saçma kavgalar çocukların çnünde üstelik daha küçükler biri üstelik 4 aylık bebek bazen katlanılmayacak dereceye geliyor hakaretler sorsanız sebep ne sebep yok
 
Yaımız 27 çok severek evlendik hatta dışardan bakıldığında insanlar imrenerek bakıylrfu kendi işimiz kendi halimizde yaşıyorduk bir sıkıntımız yoktu sonra çokcuklarımız oldu am sonra herşey birden tepetakla oldu zor zamanlar geçirdik çok para kaybettik ama birbirimizi hiç bırakmadık bizim için önemli olan he zaman mutluluk ve hızurdu ve çocuklardı para ev araba bunlar araçtı kaybettiklerimizden değil en yakınlarımızdan gördüğümüz kazıklar bize ağır geldi yediremedik çok agresif sinirli olduk başkaları yüzünden kavgalar başladı evde eşyalar zarar gördü çok değiştik ama her seferinde yeniden dedik ki durmalıyız biz bu değiliz şehir değiştirdik oldu derken herşeyi geride bıraktık derken şuan birbirimizi boğma derecesine geldik sordanız medir sebebi diye bilmiyorum saçma sebeplerden çıkan saçma kavgalar çocukların çnünde üstelik daha küçükler biri üstelik 4 aylık bebek bazen katlanılmayacak dereceye geliyor hakaretler sorsanız sebep ne sebep yok
Bir yanım sabret herşey değişir eskisi gibi olur diyor ama bir yanımda insan bi kere kırıldı mı hiç birley eskisi gibi olmaz diyor
Doğru kararı nasıl verebilirim nasıl bilmiyorum
 
Back
X