- 21 Mayıs 2014
- 408
- 402
- 313
- 30
Arkadaslar merhaba. Ben kucuklugumden beri surekli dışlanan bir kızım okul yasantisinda ve suandada is hayatinda.yanimda birileri var evet ama onlarda sürekli yokmusum gibi davrandilar.bazende hic arkadas edinemedim.genelde dışlandım. Önceleri hep disardan gelen sebeplerdi.yani veni disladiklari icin baska girecegim ortamlardada hep aynisini yasarim diye dusundum.ama üniversite de mesela belki arkadasimin olmama sebebi benimdir.cunku hep aynı muameleyi gorecegim diye geri planda durdum.mesafeli oldum.velkide uzaktab soguk gorundum.genelde çekingen biryapim var.ne sevdigimi soyleyebilirim nede gösterebilirim.psikolojim cok bozuk zaten . bence cocukluktan gelen travmalardan kaynakli olabilir diye dusunuyorum.birde surekli elestirimdim.oran boyle suran boyle cocukkende oldu.hep elestirildim.bu yuzden buyudukce insanlardan nefret etmeye basladim. Kimseyle konusmakis temiyorum.içimde sevgi denen birsey kalmadi.yapmak istiyorum ama olmuyor. Kendimdendene fret ediyorum.sizce haksiz miyim ben