Samsunda okuyorum. Karsima alip konussam bile anlayissiz bi babam oldugu icin yediğim azarla ve hayal kirikligimla kalirim. Kimseden bisey beklemiyorum ben kendim halledebilirim. Sadece basarabilur miyim diye korkuyorum. Arkamda kimse yokken tek başıma ayakta durabilir miyim diye.