sizi büyüten aileyimi yoksa evlendikten sonra kurdugunuz ailenizimi düşünürsünüz

denef72

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
17 Şubat 2008
4.670
2
116
Düzce
canlarım merak ediyorum.bizler senelerce evlenesiye kadar ailemizle yaşadık.sonra evlendik.etrafımda görüyorumki insanlar evlenince, kendi anne babalarını ve kardeşlerini düşünmez oldular.ilk önce kendi çoluk çocugum zihniyeti var.bizleri ne fedakarlıklarla büyüten, anne babalarına karşı sorumluluklarını unutan insanlarımız var.evlenince, çoluk çocuk sahibi olunca, anne babamız kardeşlerimiz bizim için elmi oluyorlar...yorumlarınız için tesekkür ederim.sevgilerimle.
 
Ikisininde yeri farklidir, kiyaslama yapmak mümkün degil.

Ne ailemden gecerim nede coluk cogumdan kocamdan onlar olmasa ben olmam onlardir hayatimi belirleyen.

Baslarda biraz olsun uzaklasiyoruz ailemizden yeni evli iken falan ama sonra sonra anliyoruz yine kiymetlerini helede kendimiz anne oldugmuz zaman.

Sevgiylea.s.
 
tam tersi oluyor bence
insan evlenince annesinin babasının kıymetini daha iyi anlıyor en azından ben öyleyim
herkesin yeri ayrı ayırım yapamıyorum
ama insanın evladı her zaman daha ağır basıyor gibi
 
Zaten hem kendi anası babası ile yaşadığı aileyi hem de yeni ailesini aynı dengede tutan kişiler bu hayatta mutlu oluyorlar..yerimseniben
Her iki taraf arasında düşüncelerin ve duyguların gidip gelmesi evliliğin sonunu hazırlıyor bence..:bbo:
Çok zor bir iş değil ama çocukluktan bize yanlış öğretilenler varsa o zaman işte çok zor çook..benneyaptımki
 
ah be bitanem arasında ayrım yapmayı bile düşnmediğim iki önemli unsur benim için...
annem,baban ve kardeşlerim apayrı biryerde....
eşim ve kızım apayrı....
biz kocaman bir aileyiz annemiz,babamız ve biz ben böyle düşünüyorum...
sevgiler...
 
ayrım yapılırmı. benim annem, babam, kardeşlerim bi tarafa ailem bi tarafa . aynı dengede tutmak lazım benim için öyle.a.s.
 
İkisinin de düşünülmesi gerek...
Biri boşlanırsa olmaz ...a.s
Bi tarafta sana emek harcayanlar, diğer tarafta senin emek verdiğin...
Annen baban kardeşlerin, eşin çocukların...
İnsan nasıl ayrım yapar ki bu ikisi arasında zaten :sm_confused:
 
hiç kıyaslamaya girmemek lazım girdikçe denge bozuluyor..tatlicadiarzutatlicadiarzu
 
canlarım merak ediyorum.bizler senelerce evlenesiye kadar ailemizle yaşadık.sonra evlendik.etrafımda görüyorumki insanlar evlenince, kendi anne babalarını ve kardeşlerini düşünmez oldular.ilk önce kendi çoluk çocugum zihniyeti var.bizleri ne fedakarlıklarla büyüten, anne babalarına karşı sorumluluklarını unutan insanlarımız var.evlenince, çoluk çocuk sahibi olunca, anne babamız kardeşlerimiz bizim için elmi oluyorlar...yorumlarınız için tesekkür ederim.sevgilerimle.

evet evlenince nedense herkes kendi evyle ilgilenir oldu.. benim için her iki aile hatta eşimin aileside öenmli olur.:dance:
 
evlendikten sonra kurdukları aileyi daha çok düşünen o kadar aile varki.ana babasını ve kardeşlerini önemsemeyen insanlarla dolu çevrem..
 
bencede böyle bi ayrım olamaz çünkü insan bi yere kadar onlarla bi yerden sonra mecbur eşi ve çocuklarıyla olmaz zorunda çünkü hayat öyle yönlediriyor insanı insan hiç bi zaman ailesinin unutmaz yada bu sadece benim düşüncem yani ama eşine özellikle çocuklarına kimse bırakamaz
 
evlendikten sonra kurdukları aileyi daha çok düşünen o kadar aile varki.ana babasını ve kardeşlerini önemsemeyen insanlarla dolu çevrem..

Malesef çok acı birşey ama gerçek.Böyle insanlardan biri de benim küçük amcam benneyaptımki dedem öldü kaç senedir babaannemi almaz ,bakmaz ayda yılda bi gelir görmeye benneyaptımki
 
ikisinden birini daha fazla düşünmem gerekmiyor ki,
her iki aileninde parçasıyım bir kere,
birisi ailemdi, diğeriyle de aile kurdum,
evlendim diye bir tercih yapmam gerekmiyor,
ikisi de yüce ve herşeyin üzerinde tutulmayı hakediyor,
kendi çocuğumu elbette düşünürüm ama kendimin de evlat olduğunu unutmadan...
evladın senin parçan sen de anne-babanın parçasısın vazgeçilmez,
aile de birlik beraberlik varsa daha başka olur herşey bence,
 
bende ayırmam tabıkı hepsının tek tek yerı ayrı ozaman şöylede bırsey cıkar ....
öncekı ailenmı şimdiki mi dıyoruz ya.....
bu seferde eşin mi çocugun mu denır bence........
hepsıde ayrı......
 
kuracağım ailem doğup büyüdüğüm ailemden farklı olmaz benim için
ikisini kıyaslamayı aklıma bile getirmem:1no2:
ve dengeyi sağlamaya çalışırım
ailem bir yana dünya bir yana Allahım bozmasın:nazar::asigim:
 
Bir söz vardır. Ben yanarım yavruma, yavrum yanar yavrusunsa diye bilmem duydunuzmu?Annem babam beni düşünür,bende öncelikle çocuklarımı düşünürüm .Bu bir döngüdür böyle devam eder ve gider.Ama kendi annen baban başka tabiiiiiiii ki.
 
her ikiside çok kıymetli orta yolu bulmaya calışırım...terih yapmam söz konusu bil edeğil..
herkeze yetecek kadarsevgi var cnm ya.
 
Beni büyüten bana emek veren fedakarlık yapan yaşamının en güzel anlarını zorluk içinde geçiren kişileri bencilce duygular besleyerek ikinci plana atamam.Sıranın bana geldiği benim fedakarlık yapıp emek vererek büyüteceğim bir yuvayıda yok sayamam.aileminde eviminde yeri ayrı ayrı önemli olur.hiçbiri diğerinin önüne geçmez.nerde olmam gerekiyorsa hangisinin bana ihtiyacı varsa orda olur diğer tarafada olmadığımı hissettirmem.zor bir iş aslında eee huzuru seven biriysem zoru başarmalıyım...
 
o açıdan düşünmemek lazım kimse unutmuyordur eminim ama kendi ailesinin işiyle sorudnlarıyla ilgileniyordur anne babanın yeri her zman ayrı.anne bana cocukları için sende kendi cıocukların için annnem hep böle söyler :)
 
Back
X