Son ayindaki hanimlar dikkat!

desiws .!.:

Merhabalar gebeliginin son ayinda olan bayanlar sizlerle yaşadıklarımı paylasip kulaginiza kupe olsun istedim. Gebeligimin son ayindaydim kizim normalde karnimin bir bolgesine yogunlasirdi ama gectigimiz hafta 2 gun boyunca karnimi komple germeye agirlik yapmaya baslamisti dogum yaklastigi icin cok dikkate almamistim. Geceyarisi lavaboya kalktigimda fenalastim ve bayginlik gecirdim. Karnimda siddetli bir agri agzimda kuruluk ile ayildigimda yerde yatiyordum esime seslendim ve ambulans cagrildi hastaneye kaldirildim. Dogum sanilmis basta kadin dogumdaki doktor sokta oldugumu gorunce tahlilleri beklemeden sezeryana aldi. Ameliyata baslayinca karin icimin tamamen kan ile dolu oldugunu gorunce genel cerrah cagriliyor. Kizim kalbi durmus olarak dogdu suan da kuvezde anne karninda 5 dk oksijensiz kalmis. Biran once iyilessin diye bekliyorum kizimi engeli olabilecegini soyluyorlar ama bu benim evladim sonucta oylede olsa kucagimda olsun yavrum lutfen dualarinizda kizimi da gecirin sifa icin. Bana olana gelince dalaga giden atardamarim kopmus kaza sonucu yada darbeye maruz kalinca olabilecek birseymis doktorlar buyuzden basta esimden suphelendi tutanak tutmuslar ama oyle bir durum sozkonusu dahi değildir ifademden de anlasildi kaza da yok. Benim gobegim 9. Ayda olmama ragmen cok buyuk degildi bebek buyudukce karin icine basi yapiyor ve dalaga gelen baskidan dolayi bunun 1000 de bir ihtimalle oldugu soyleniyor. Doktorlar kizima da bana da yasamamizin mucize oldugunu soyluyorlar. Birkac gun once taburcu oldum tek eksigim bebegim suan insallah o da gelicek en kisa zamanda cennet kokusunu duyabilicem insallah.
Eger bu sekilde bir baski hissediyorsaniz genel bir gerilme varsa karninizda ihmal etmeyin hemen doktorunuza basvurun ben ve bebegim Allahin sevgili kuluyduk Allah yasatmasin kimseye.
Dualariniz kizimla olsun, sevgiler...

Genişletmek için tıkla...

yalel .!.:

Allah yardımcınız olsun canım.
Kuzunu koklaya koklaya ısırmak, kucağında sarıp sarmalamak nasip olsun inşallah... büyüdüğü günleri gururla yaşamak nasip olsun arkadaşım.


Benim kızım, 38+3'te doğdu.
şu an 3,5 yaşında.
normal doğum beklerken, sancıyla gittik hastahaneye. ilk doğumum olduğu için, sancının nasıl bişey olması gerektiğini bilememiştim.
doktorumun ve hamilelik dönemimde gittiğim eğitimde aldığım bilgilerin tavsiyesiyle, sancım başlar başlamaz gitmedim hastahaneye. biraz evde takıldık eşimle.
birkaç saat sonra gittik hastahaneye.
bir gün önceki nst ve ultrason kontrolümde her şey çok yolundaydı.
fakat, o gece, sancımın başladığı gece, karnımda şiddetli bi dönüş yapmıştı bebeğim, şeklim şemalim değişti hatta birkaç saniye için. ama ben umursamadım, sonra da sancım başlamıştı zaten.
bi süre evde bekledikten sonra, sancılarım şiddetlenincei aradık doktoru, sabaha doğru... gittik hastahaneye.
takriben 8 saat geçmişti ilk sancımın üstünden. bebeğim de hareketlerini azaltmıştı. yoruldu sanmıştım ben, o da yorgun-ben de yorgunum diyordum kendi kendime..
doktorum ultrasona aldı hemen, bi terslik olduğunu söyledi.
bebeğim, kordonunu boynuna 4 tur dolamıştı, aynı zamanda bileğine de dolanmıştı.
hareket ettikçe, boğazını sıkıyordu kordonu.
o sebeple hareket etmemesi gerektiğini keşfetmişti kendi kendine. ama boğazı zaten sıkılmıştı, gevşetemeyeceği şekildeydi.
acil sezeryane aldı beni doktorum.
normal doğum yapmayı hayal ederken, ani bi değişiklikle, genel anestezi ile ameliyat oldum ve doğru kızım.
doğumundan sonra, vücudu şişti, nefes alış verişi problemliydi. zaten düşük kiloluydu, hepten kilo vermeye başladı.
şişmesine rağmen, ağırlığı düşmeye devam etti ilk 2 gün.
nefes alış-verişi normale döndüğünde 4 günlüktü. vücut şişleri de hafiflemeye başladı. ama bu seferde sürekli uyumaya başladı. emmek için zorla uyandırıyorduk, hatta uyandıramadığımız için damardan beslenmeye başladı-şeker problemim de olduğu için.
ilk 10 günümüz bu gibi problemlerle geçti. günde en az 2 kere, bisürü doktor doluşuyordu bebeğimin başına, tepesinde koskoca oksijen tüpü.... çok zordu... sürekli ağlayarak... sürekli dua ederek.
800 gr olarak çıktık hastahaneden. 2450 doğduğu halde, 800 gr bir bebekle çıktık yani.
anne karnında, oksijensiz kalmış olduğu söylendi. ne süreyle oksijensiz kaldığını bilemedik tabi. ama yaşadığına göre, en fazla 10 dakikadır diyorlardı.
kalıcı hasarlar olabilir, birkaç aylık olduğunda anlaşılır ddiler.

kızım şimdi 3,5 yaşında. Allahıoma binlerce kere şükürler olsun... Sağlığı yerinde.
çok minik bir bebek olarak getirmiştik evimize, sıkı bir anneanne bakımı ile, birkaç ay içinde toparlandık.
Ben, 'anne olmaz bu bebek, büyümez, kumada kadar bişey bu... neresi tutulur bunun... boşuna alıştırmayalım kendimizi' dediğim anlarda bile annem hiç bırakmadı kendisini... Ayrı şehirlerdeydik annemle, bize taşındı, aylarca kaldı torununa baktı... Ben de tabi..
Şimdi, kreşe başladık. 4 yaş sınıfına aldılar, yaşıtlarıyla değil, kendinden bir yaş büyüklerle devam ediyor. Hatta kreş öğretmenimiz, zeki çocuklar için açılan başka bir okulu tavsiye etti.
Allahıma binlerce şükürler olsun...
Kızımda hiçbir kalıcı arıza oluşmadı. Bu vakte kadar her şeyi hep geriden geldi yaşıtlarına göre... Yemek yemeyi bile 2,5 yaşında ancak öğrendi diyebilirim... Ama genel fonksiyonlar yerli yerinde maşallah.
9 aylıkken yürüdü. 9 aylıkken ilk dişimiz çıktı. 16 aylıkken anne-baba dedi ilk kez.. sonra şakımaya başladı.

Kalıcı hasarları yok ama... Olabilirdi.. Yine de benim minicik nazlı kızım olurdu.. yine de canımın en derini olurdu... Yine de gözümden sakındığım değerlim olurdu.

Tavsiyem, umudunu hiç yitirme arkadaşım. Varsa bi büyüğün, sana yardımcı olabilecek... O büyüğünü iyi değerlendir. Eskilerin tecrübelerini dinle arkadaşım.
Doktorlar teoriye göre konuşuyorlar...
Aman uyandırmayın, 3 saatte bir besleyin.. falan filan... diyorlar.. takılma.
Anneanne-babaanne ne diyorsa doğrudur. Biz, saat başı besledik kızımı, uyandırdık ve besledik.. Ben uyuyakalsam annem uyandırdı, yapıştırdı mememe, emdirdi zorla... büyüttü. sağlamca büyüttü.

Allah büyük, çıkmayan candan umut kesilmez. Allahım yardımcınız olsun inşallah.

Genişletmek için tıkla...