5 yil oldu evleneli, 2 Cocugum var. Son zamanlarda aklimdan Bosanmak geciyor. Esim tam bir iskolik. Sadece sorumlulugu is üzerine sanir. Ve cogu zaman sadece isinden konusur. Diger hersey benim omuzlarimda. Cok yoruluyorum. 2 ay önce dogum yaptim. Ben cocuklara bakarken, ( kücügü kolik, hic durmuyor) beyefendi gezmelerde. Istiyorumki bu zor zamanlari birlikte atlatalim. Kendimi evli,cocuklu ve yalniz his ediyorum. Düsünüyorumda bosanirsam fazla bir fark olmiyacak? Adam hem suclu hem güclü genelde. Anneme saygisizca bi laf etti, alay edercesine. Bende haddini bilmesini söyledim. Simdi küsüs. Ve genel olarak küs olunca cocuklarada küsüyor.öpüp koklamiyor. Gün boyunca yüzlerini bile görmüyor. Bugün büyük kizim "Baba" diye arkasindan agladi. Icim ciz etti, bende agladim gizlice. Bu adamda ne bir sefkat ne merhamet görüyorum. Sizce bosanmak icin bunlar bir nedenmi? Adamin kisiligi bu, degisecegini pek sanmiyorum...