Sonunda bende tükendim

Miniksevdam

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Haziran 2008
42
3
86
51
İzmir
Bir çok insanın türk filmlerinde rastladığı türden bir aşk vardı eşimle aramızda.Bizi görenler 20. yüzyılın Leylesı mecnunu derdi.Öyle büyük öyle sonsuzdu ki sevgimiz aşkımız.....
derken masal bitti.
10 yıllık evliliğin 7 yılı bebek tedavisi için koşuşturmakla geçti.Allah nasip etti tedaviylede olsa ilk oğlumuza kavuştuk.Ve oğlum 10 aylıkken ikinci oğluma hamile kaldım.Çok şükür onuda sağsalim kucağımıza aldık.Ama...
Yıllarca çok sevdiğimi ve sevildiğimi sandığım eşimin gerçek yüzünü görmeye başladım.Meğer ne çok şeyi görmezden gelmişim,meğer şakacıktan ettiğimiz kavgaların sebepleri aslında ne çok can yakıyormuş.NAsıl bu kadar kör olabildim,nasıl bukadar affedici davranabildim bilemiyorum.Çok şaşkınım canım yanıyor,bir çare arıyorum ...yok yok yok...
Oturup konuşalım diyorum sanki bir kısır döngü içerisinde saçma sapan laflar.Hakaretler aşağılayıcı tavırlar.Kırılan kalbim,gururum..... ne yapacağımı bilmiyorum.
boşansam zaten sorunlu olduğum babamla hepten gireriz birbirimize olan anneciğime olur.Kardeşim kendi derdinde... abim ona keza..Elimde param yok pulum yokki başka bir yere taşınayımda yeni bir hayat kurayım.Canım oğllarım çok küçükler onları bırakıp nasıl çalışayım...
Ne olur iki kelime rahatlamamı sağlayın.Başka bir şey istemiyorum.Çok bunaldım.Tükendimmmm.
 
ne olur kapılmayın boyle umutsuzluga..
ınanı herdaım ınsan sınavdan gecmekdedır..
sız bı annesınızını oncelıkle cocuklarınız ıcın dık durun lütfen..
ve ne yapıcagnıza sonra karar verın..
oncelıkle kendınızı bı sılkeyın hayata donunuz lütfen..
ınanı ınsanlar okadar dertler acılar yasıyokı gercekdende tukenmıyo kolay kolay guzel gunlerınız gene olcakdır ama az sabırlı olun....
esınızle ne yaşadınız bılemıycem sormamda ozelınız cunku..
ama konusun ıcınızdekı herseyı dokunuz esınıze..
soru lar bırakmayın aklınızda..
hepsının cevabını alınız bı nebze rahatlıycaksınız emın olun..
 
Havada kalmış konu..
Sorunlar neydi,belki de siz büyütüyorsunuz..
ek olarak leyla-mecnun aşklarından hep korkarım ben zaten..
sorunsuz ilişki gerçek ilişki değildir bence.
 
Hayat bazen zor şeyler sunuyor insanın önüne... Bazen altın tepsiyle bazense kirli pas tutmuş kalplerle. Aynı şeyleri yaşadık aynı zorlukları yaşadık desem... Ama sonuc yıne aynı kotu bır son. Fakat umutsuzluk caresızlık ve bunalım bunun en son ama en son ilacıdır. Sakın uzmeyın kendınızı hersey yoluna gırer evet kalsık duyuyprum zaten dıyorsunuz ama bu sekılde yapmazsanız hayatınız oldugundan dahada zor gecer. Umarım hersey yoluna gırer. Siz o olmadanda vardınız.Ondan öncede yaşıyordunuz. Unutmayın hersey bırgun gecıcek ve yapanların hepsı kendılerı ettıklerını bulacaklar. Ama sız herseyden kurtulmus rahatlamıs olacaksınız.
 
2 tane bebeği babasız bırakmaya değecek şeyler mi ettiğiniz kavgaların konuları?
evet bizler bireyiz mutluluğumuz ön planda olmalı ama anne baba etiketimizide unutmamalıyız.
bana sorarsanız şapkanızı önünüze koyun;acaba sizde de birazcık tahammülsüzlük olabilirmi?
 
8 yılda tecrübe ettiğim bir şey var, evlilikte çocuk dünyaya geldikten sonra kadınların eşlerine olan tahammülleri gittikçe azalıyor, hakikaten sevgi bölünüyormuş tüm sevginizi evladınıza veriyorsunuz, anneliğin verdiği büyük sorumluluk, evin koca yükü omuzlarda olunca fatura kocaya kesiliyor ister istemez, benzer şeyler yaşadım yaşamaya da devam ediyorum, çocuktan önce hayata başka bir pencereden bakıyormuşum, çocuk olunca bambaşka bir şekilde görmeye başladım hayatı, dolayısı ile daha önceki seçimlerimi doğrularımı yanlışlarımı hep sorgulamaya başladım, senin yaşadığında böyle bir şey olabilir mi acaba :teselli:
 
canım benim her evlilikte mutlaka sorunlar yaşanıyor

aşılayamayacak sorunlar değildir belkide bunlar

oturup konuşmakla halledilebilecek meselelerdir

dikkatimi çeken şu oldu...benimde 1yaşında ikiz bebeklerim var

onlar olduktan sonra bizim tartışmalrımızda biraz daha fazlalaştı eşimle

allaha şükür ki oturup konuşmakla biz biçok sorunun üstesinden gelebiliyoruz

sizde bunu deneyin

f
 
her ikinizinde tahammül sınırlarının bittiği zamanlar oluyordur. sakince mutlu olduğunuzu günleri düşünün.
onunla eski günleri yad edin. mutlu bir aile fotoğrafı çekinin. bakın... o fotodaki beraberliği dağıtmaya yetecek kadar ağır mı sebepler düşünün. tartın.
 
leyla ile mecnun askı bitmess
eger cozülücek bişiyse çözülür İnşallah olmuyorsada yapıcak bşi yok zorlamanında anlamı yok herseyin hayırlısı nasip olsun hakkında İnşallah canım
 
8 yılda tecrübe ettiğim bir şey var, evlilikte çocuk dünyaya geldikten sonra kadınların eşlerine olan tahammülleri gittikçe azalıyor, hakikaten sevgi bölünüyormuş tüm sevginizi evladınıza veriyorsunuz, anneliğin verdiği büyük sorumluluk, evin koca yükü omuzlarda olunca fatura kocaya kesiliyor ister istemez, benzer şeyler yaşadım yaşamaya da devam ediyorum, çocuktan önce hayata başka bir pencereden bakıyormuşum, çocuk olunca bambaşka bir şekilde görmeye başladım hayatı, dolayısı ile daha önceki seçimlerimi doğrularımı yanlışlarımı hep sorgulamaya başladım, senin yaşadığında böyle bir şey olabilir mi acaba :teselli:
i
arkadaşım tam da şuan içinde olduğum durumu özetlemişsin.konu sahibine cevap yazacaktım ama sen benim yazacaklarımı en güzel şekliyle ifade etmişsin.kaydirigubbakcemile5 konu sahibi arkadaş bak ben bir çocukla depresif polyanna arkadaşın dediklerini yaşıyorum.senin iki tane ve yaşları çok yakın bebeklerle tüm bunları yaşıyor olman olağan ve hepimizin yaşadığı süreçler bence.biraz daha sabırlı ol ve hayata biraz daha rahat bakmaya çalış bence.ben bu yönteni uygulama çalışıyorum.biraz daha huzurlu bir zaman dilimi geçiriyorum ama inan ki aynı şeyleri yaşayan biri olarak seni çoooooooook iyi anlayabiliyorum.
 
leylayla mecnun dıllere destan ask....
acaba aynı evı paylasıp yasasalardı yıne leyla mecnun askı olurmuydu...
neyse...
bellıkı sız suara cok bunalmıssınız esınızden dolayı
ve sızı rahatlatacak olanda yıne esınız
2 tane evladınız var Allah bagıslasın
onların hatırına evlılıgınızın hatırına oturun konusun ıyıce
ıcınızde ne var ne yok dokun
esınızden olumlu cevaplar alamasanız bıle sız konusun
bu bıle bıraz rahatlamanızı saglar....
bende anneyım ve annelık bana kolay kolay vazgecmemeyı ogrettı...
sorununuzu bılmıyorum ama
sızde kolay vazgecmeyın....
 
valla bazı erkek tipleri varki hanımlar kendimizi kandırmayalım ne konuşmayla ne başka bişeyle düzeliyo anca insanın ömrünü yiyorlar:1no2:heleki birde çocuk varsa kadınında ekonomik özgürlüğü yoksa nasıl olsa bir yere gidemez mantığıyla istediğini yapıyoo demekkiiii ekonomik özgürlük şarttt şimdi senin iyi bir mesleğin olsaydı bu adamı çekermiydin AYRICA ŞU MANTIĞIDA ANLAMIYORUM ARKADAŞLAR ÇOCUĞUNUZ VAR AYRILMAYIN İYİ TAMAMDA SÜREKLİ KAVGA VE ŞİDDET OLAN BİR EVDE BİR ÇOCUK NASIL SAĞLIKLI YETİŞİR MEÇHUL TABİ KEŞKE SORUNLAR OTURULUP KONUŞULUP ÇÖZÜLSE AMA MAALESEFF ÇOĞU ZAMAN OLMUYO ÇÜNKÜ ERKEKLER NATO MERMER NATO KAFAAA:kızgın:
 
8 yılda tecrübe ettiğim bir şey var, evlilikte çocuk dünyaya geldikten sonra kadınların eşlerine olan tahammülleri gittikçe azalıyor, hakikaten sevgi bölünüyormuş tüm sevginizi evladınıza veriyorsunuz, anneliğin verdiği büyük sorumluluk, evin koca yükü omuzlarda olunca fatura kocaya kesiliyor ister istemez, benzer şeyler yaşadım yaşamaya da devam ediyorum, çocuktan önce hayata başka bir pencereden bakıyormuşum, çocuk olunca bambaşka bir şekilde görmeye başladım hayatı, dolayısı ile daha önceki seçimlerimi doğrularımı yanlışlarımı hep sorgulamaya başladım, senin yaşadığında böyle bir şey olabilir mi acaba :teselli:

ne güzel anlatmışsın arkadaşım duygularıma tercüman olmuşsun.çocuklar olduktan sonra eşimi geri planda bıraktım sadece onlar için yaşıyorum sanki cinsel hayatımız bile durma noktasındaydı. her hareketi gözüme batar oldu görmesem aramam o kadar yani bu ara kendimi biraz toparladım oda bizim için var bizim için çabalıyo iyi yaşamamız için bazı kusurlarını görmezden gelmeye her lafını duymamaya başladım. aldatmadığı sürece katlanırım...
 
i
arkadaşım tam da şuan içinde olduğum durumu özetlemişsin.konu sahibine cevap yazacaktım ama sen benim yazacaklarımı en güzel şekliyle ifade etmişsin.kaydirigubbakcemile5 konu sahibi arkadaş bak ben bir çocukla depresif polyanna arkadaşın dediklerini yaşıyorum.senin iki tane ve yaşları çok yakın bebeklerle tüm bunları yaşıyor olman olağan ve hepimizin yaşadığı süreçler bence.biraz daha sabırlı ol ve hayata biraz daha rahat bakmaya çalış bence.ben bu yönteni uygulama çalışıyorum.biraz daha huzurlu bir zaman dilimi geçiriyorum ama inan ki aynı şeyleri yaşayan biri olarak seni çoooooooook iyi anlayabiliyorum.

ne güzel anlatmışsın arkadaşım duygularıma tercüman olmuşsun.çocuklar olduktan sonra eşimi geri planda bıraktım sadece onlar için yaşıyorum sanki cinsel hayatımız bile durma noktasındaydı. her hareketi gözüme batar oldu görmesem aramam o kadar yani bu ara kendimi biraz toparladım oda bizim için var bizim için çabalıyo iyi yaşamamız için bazı kusurlarını görmezden gelmeye her lafını duymamaya başladım. aldatmadığı sürece katlanırım...

Yalnız değilmişim, inanıyorum ki bir çok kadın bu durumu yaşıyor, bu durumdan kurtulmak için empati yapmamız lazım, kendimizi eşimizin yerine koyup bir düşünmek gerek, aldatmaların çoğu da bu dönemlerde yaşanıyor, zamanını hayatını çocuğuna adayıp kocasına ilgisiz davranan bir kadın ve bu iletişim kopukluğundan faydalanan -aldatmaya meyilli- bir koca olunca evlilik bitmeye yüz tutuyor, eşlerimiz artık gözümüze beyaz atlı prens gibi gelmeyebilir, daha önce görmediğimiz görmek istemediğimiz kusurları yanlışları -anne olduktan sonra- artık hep gözümüze batar olabilir, ama canımız kanımız olan evlatlarımız için anne ve babanın bulunduğu huzurlu bir aile ortamı kurmak istiyorsak bu yönlerimizi törpüleyeceğiz o zaman, evlatlarımızda eşlerimizden bir parça, sonuçta eşlerimiz kusurları yanlışları da olsa eğer yuvaları için çaba gösteriyorlar ise bu yeter zaten o yanlarını görmememiz için, aldatmanın ve şiddetin olmadığı bir evlilikte çoğu sorun düzeltilebilir karşılıklı anlayış ve tahammül gerekli, çocuk olmasa gemiler yakılır, ama bir insan ile bir yola çıkmışsınız ve çocuk da yapmışsanız o evlilikte kadın ve erkek kadar çocuklarında hakkı olmuş oluyor, evliliğimde çocuk sahibi olma kararını yıllar sonraya ertelediğimiz halde yaşadık biz bu dönemeci
 
Son düzenleme:
Back
X