Merhabalar arada bir çıkıyorum ortaya bu aralar biraz uzun olsa da kendime yeni yeni gelir gibi oldum. Yazıştığı kadınla buluşacakken benimle buluşan, bankalardan para çekip harcayan, iki çocuk kaybetmeme neden olan, sorumsuz vurdumduymaz adamı sonunda bıraktım. Aslında bu sefer bırakmam için ve bir daha dönmemem için son vuruşunu yaptı.. fotoğrafları göstererek. herşeyde bir hayır var dedikleri şey bu olsa gerek.. öldüm dediğiniz anda nefes alamadım soluğumun kesildiği ve bayılacak gibi olup deli gibi kızılay sokaklarında uğruna ağladığım adam ya da yıkılan yıkılmak zorunda olan yuvamm. geride kaldı aslın da hiç yuvam olmayan yuvamı yine bir kaç gün içinde taşınan sıkıntı çeken ben.. ben böyleyim işte hastalıklı bir şekilde zorlukları seviyorum.Boşandım düzenimi kuruyorum aslında evliyken ne kadar yalnızmışım ne kadar hoyratça kullanılmış duygularım ne kadar saygısızlık görmüşüm ne kadar mutsuz olmuşum bunları neden reva gördüm kendime bilmiyorum. Belkide hak ettim hak ettiğimi yaşadım..bunuda bilmiyorum şunu biliyorum ki yalnızlık sanırım benim sınavım.