Konu açmıştım hatırlayan hatırlar esim ailesiyle görüşmeye zorluyordu annem arkamda liseyi bitirene kadar çalışır sonra güvenlik falan ölürüm demistim her kez burda destek oldu git dediler ben dinlemedim gitmedim barıştım ailesiylede görüştüm . Ama öyle çok baskı yaptı ki bana evde düşmanmışım gibi davranmazlar başladı. Her anlamda yüzüme bakmıyordu. Iyice kendini bir şey sandı. En son beni yeri yatırıp baya dövdü ki tanınmayacak haldeydim ve ben gene gitmedim bu sabah ani bi kararla çıktım geldim. Bosancam . Şuan mesleğim yok isim yok kızım küçük ama annem okulu bitirip bi şeyler yapana kadar bana ve kızıma destekçi. Hiç uzulmuyorumda çok denedim çünkü. Ama bu gün ben gittikten sonra bana bu sefer gerçekten bitti işte face instagram açıp bütün kadinlara yazicam ki gelmeye yüzün olmasın affetme beni bidaha gibi şeylerle canımi sıkıyor. Sanki beyefendi beni terketmiş:) daha annesinin dizinden ayrılmamış pislik. Neyse bende o yazdıkça sinirim bozuluyo üzülme değilde kızıyorum. Cevap vermiyorum . Ne kadar zamana geçer bu. Bide sürekli ben pişman olmam 2 rus karı alırım hayatımı yaşarım sen çekersin diyo . Ne zaman biter bu sözlü uğraşmalar
