Oldukça kalabalık bi arkadaş grubumuz var. Şöyleki bu gruptaki onbeş kişinin abartısız onbeşi de her planına ilk olarak beni dahil eder. Herkes için o vazgeçilmez şahıs ben oluyorum.
Bunun için özel bişey yapmıyorum. Olduğum gibiyim. Güler yüzlüyüm, sır saklar, arkadaşlarımın haklarını savunur, zor zamanlarında destek olur, sevgimi her şekilde belli ederim. Sahiplenirim, ağlayarak beni arayan gülerek telefonu kapatır öyle söyleyeyim. Biraz sanırım yapıyla alakalı bi durum. Arkadaşlarımın içinde az konuşanı da var sürekli somurtanı da var. Soğuk tiplerle bile aramızdaki duvarı kaldırabiliyorum. Empati duygum çok iyidir. Belki bununla da ilgisi olabilir.
Bu durumun eksi yönü şu: benim için best friend diye bişey yok. Herkese eşit mesafedeyim. O kadar çok kendimden veriyorum ki, birinin benim en yakın arkadaşım olabilmesi için en az benim kadar verici olması lazım. Ve öyle biri de yok şuana kadar :))
Ya birşey soracağım, yay burcu musunuz ya da terazi?
Bence burçlar da etkiliyor. Bazı burçlar efsunlu. Nerde yay veya terazi var, insanlar mıknatıs gibi onlara çekiliyor.
Ben artık böyle durumlarda ölü taklidi yapıyorum. Hiç uğraşmam görüşmeye falan bu kadar zorlamaya gerek yok bence.Eşimin memleketinden anaokulundan bir arkadası tasınmıs istanbula geçtiğimiz temmuz ayında.Adına yeşim diyelim şimdilik.Yıllardan beri görüşmüyolar ama sosyal medyadan takiplelme seklinde. Yeşim de benim gibi öğretmen. Eşim anlaşabileceğimizi düşündü ve beni de tanıştırmak istedi. İyi düzgün bir insandır seni üzmez dedi ama tabii yıllar geçmiş kimse kimseyi bilemez o ayrı neyse.Kızı üniversiteyi kaxndığı için buraya gelmişler. Eşim bize davet edelim onları dedi.ok dedim hazırlıklar yaptım bize geldiler gayet güzel geçti evimi beni ve hazırladıklarıMı cok begenip devamlı iltifatta bulundu güzel seyler söyledi.Ortak pek çok nokta da bulduk Bol bol da sosyal hesabı için birlikte fotograf cekti. Geldiği yerde ilişkileein çok samimi oldugunu (kasabadan geliyor) burda şunan cok yanlızlık cektiğini küçük oğluyla sadece takıldıklarını cafelerde artık yanlızlıktan yaslı teyzelerin muhabbetlerini dinlediğini bu konuda çok umutsuz oldugunu okuldada ortamın soğuk oldugunu falan söyledi. Ben görüşürüz diye umutlandım bu kadar paylaştığına göre. Giderken biz de mutlaka gelin deyip gittiler. Tabii aradan 4-5 ay geçti ne aradılar ne eşim vasıtasyla cagırma haberlesmr vs birsey yok.Sonra ben eşimden numarasını alıp aradım yeşimi hatrını sorup sohbet ettim müsait oldugunda gitmek istediğimizi söyledim. Tabii ben seni arıycam dedi iki hafta sonra sağolsun ayarladı cagırdı.Gittiğimizde o da bizi güzel ağırladı sohbet ettik artık ortama alışmıs okulda bir grup edinmiş üst kat komsusu iki bayanla komsuluk etmeye başlamıs vs. Yaniaynı durumda ve istekte görmedim açıkçası ama okulunun eeken bittiğini ve o günlerde bulusuruz kahveiçeriz bana gelirsin vs bir sürüplan yaptı. Ben de sevindim umutlandım ara sıra görüşürüz diye düşündüm.Ama gelgelelim yine bir süre geçti ses yok. Yani arasam mı bulusmak için diye düşünüyorum. İçimden bür ses durduruyor beni bosver görüşmek şstese zaten arardı üstelik sen aradım bi nevi kendi kendini davet ettirdin. Belki aramasaydın karşılıkvermeyecekti o kadar yanlız değil demekki umursamıyor yada sohbetinden hoşlanmadı ama öyleymiş gibi gösterdi arasan ok diyebilir görüşme konusunda ama hiç bir zaman kendisi aramayacak teklifte bulunmayacak bosa cabalıyorsun en son artık denemekten usanıp bıkacaksın ve pişman olacaksın diyor. İkilemde kalıyorum çünkü bu tarz ilişkilere çok şans verdim ama pek olmuyor gibi. Siz olsanız ne yaparsınız. Nasıl ilerletirsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?