Sosyal fobi

R

revanche

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Aralık 2013
1.670
1.931
83
Ilk yasadigim anı dün gibi hatirliyorum. Ilkokul 5.sinif. Hoca sirayla kitap okutturuyor. Sira bana geldi. Kitabimin o sayfasina murekkep dokulmus 2. eldi galiba. Utandim soyleyemedim okunmuyor diye. Okumak istemiyorum dedim. Bagirdi bana ne demek okumak istemiyorum. Arkadasimin kitabini aldim. Basladim okumaya. Bir yandan aglamakli. Sesim titreye titreye. O gun oluştu fobim. Kalabalik icinde konusamam, uzun bir konusma yapamam. Halbuki ikili iliskilerde iyiyimdir kendimi iyi ifade ederim. Meslegim geregi de topluluk icinde konusmak ölumcul derecede onemli. Bunun bir hastalik oldugunu sonradan ogrendim. Simdi arada heyecanlaninca da sesim titrer. Elimde degil. Bayilacak gibi olurum.
Psikiyatra gitmeden bu sorun cozulur mu? Aranizda bu durumu yasayan ve duzelen var mi? Nasil bir tedavi uygulaniyor. Bilgisi olan var mi?
 
Benim de buna benzer bir şey vardı ki hâlâ var. Hâlâ birilerinin -yabancıların- yanında kalbim pır pır atar, kalp atışlarımı boğazımda hissederim. Tabi her yabancıya değil ama önemli yabancı topluluklarda diyim. Psikoloğa gittim fakat bana yardımcı olmadı. Daha doğrusu ona güvenmediğimden seansları bıraktım. Kendi kendime aşmaya çalışıyorum ve baya yol katettiğimi düşünüyorum. Hic değilse her yabancıda kalbim boğazımda atmıyor :) bu insanı özgüvensiz de yapıyor hâliyle. Ben annemden çok yardım aldım, o bana gaz verdi arada, konuştu, kendince yol göstermeye çalıştı. Siz de bir yakınınıza açılın bence. Etkili oldu bende işte.
 
Eşimle tanıştığımda sosyal fobisini yenmiş sayılırdı yeni yeni. Yaptıklarından bildiklerimi anlatayım belki yardımı olur.
Sınıfta çok korksa da sıkılsa da her seferinde el kaldırıp cevabı söylüyormuş. Cevap yanlış olduğunda, hocanın tepkisinin aslında utandırıcı olmadığını görmüş. Birkaç kere sırf denemek için tahtaya kalkıp soruları yanlış çözmüş. Elleri sesi titrese de korkusunun üstüne giderek sınıftaki ders içi tartışmalarda söz almış, kimi dalga geçmiş kimi hak vermiş. Sunumu veya iş görüşmesi vs olduğunda sakinleştirici alırmış onu tamamen bırakmış bu fobinin üstesinden gelmeye karar verdiğinde.
Bazen cesareti kırılmış, bazen yapabileceğine inanmış. Fakat hiçbir zaman peşini bırakmamış. Tabii bunu birkaç seferde değil aylarca deneyerek başarmış.

Korkunun üstüne git, zamanla aslında hiçbir şey olmadığını göreceksin. İnsanlar ne düşünürse düşünsün sen fikrini belirtmekte konuşmakta çekinme. İsterlerse dalga geçsinler seni düzeltsinler. Kendin ol yeter.
Sorunun ve kaynağının bilincindesin. İlla bir psikiyatrist yardımına gerek yok.
 
Soyle dusun. Onlarda senin benim gibi insan. Onlarda acikiyor, onlarda tuvalete gidiyor, onlarda burnunu karistiriyor hatta Bir de atiyorum sinifta hoca seni tahtaya kaldirdi ve azarladi diyelim yani tenefus oluncaq kimse seni dusunmuyor herkesq kendi derdinde. Tabi bunlar en basit ornekler. Bence bir sure alistirma yap baktin olmuyo o zaman doktora gorun.
 
Cok abarti boyutta degilse, netten arastirarak kendi kendine de yol kat edebilirsin ama imkanin varsa psikiyatra git sureci daha saglikli yurutursun
 
Değişik ortamlara girip çıkmalısın, mesela en çok nelerden çekiniyorsun, alışveriş yapmak, topluluk önünde konuşmak, vs? Dışarda tek başına bir cafede oturup yemek yer misin, yalnız başına sinemaya gider misin? Bazıları çok ağır oluyor, bazen de çekingenlik boyutunda. Etrafında her şeyi eleştiren tenkit eden insanlar varsa onları uzaklaştır, daha uyumlu, kolay mutlu olan, neşeli insanlarla beraber ol, kesinlikle fark yaratıyor. Korkunun üzerine gidecek şeyler yap, mesela alışverişte pazarlık yapar mısın? Yani durumun hakkında hiç bir şey bilmeden tavsiye vermek zor aslında.
 
Bana da esim yardimci oluyor ama henuz bir duzelme yok.
 
Tesekkur ederim. Benim sorunum uzun konusma veya okuma. Insanlara karsi cekingenligim yoktur. Herkesle rahatrahat konusurum rezil olma endisem de yoktur. Iste sorunu tam olarak cozemedim.
 
Tek basima alisveris de yapiyorum, sinemaya da giderim. Insanlarla diyalogum iyidir. Kucukken cekinirdim tabi ama sorunu baya bir aştim. Aslinda tam olarak şu. Mesela size bir makale verdiler al bunu oku diye. Okuyamam iste sesim titrer. Karsimda 100kiside olsa ayni 1 kisi de. Esime birsey okurken de olur. Okuyamam kalbim carpar. Veya bir fikra mi anlaticam anlatamam uzunsa. Uzun sureli konusma problemi var. Insanlarla problem yok yani. Boyle bir sorunu olan kimseyle hic karsilasmadim.
 
Bende toplulukta konuşma yapamam
Ama işimde zaten böyle bişeye gerek yok diye şanslıyım
Rutinde selam kelam geçiştiririm
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…