Ilk yasadigim anı dün gibi hatirliyorum. Ilkokul 5.sinif. Hoca sirayla kitap okutturuyor. Sira bana geldi. Kitabimin o sayfasina murekkep dokulmus 2. eldi galiba. Utandim soyleyemedim okunmuyor diye. Okumak istemiyorum dedim. Bagirdi bana ne demek okumak istemiyorum. Arkadasimin kitabini aldim. Basladim okumaya. Bir yandan aglamakli. Sesim titreye titreye. O gun oluştu fobim. Kalabalik icinde konusamam, uzun bir konusma yapamam. Halbuki ikili iliskilerde iyiyimdir kendimi iyi ifade ederim. Meslegim geregi de topluluk icinde konusmak ölumcul derecede onemli. Bunun bir hastalik oldugunu sonradan ogrendim. Simdi arada heyecanlaninca da sesim titrer. Elimde degil. Bayilacak gibi olurum.
Psikiyatra gitmeden bu sorun cozulur mu? Aranizda bu durumu yasayan ve duzelen var mi? Nasil bir tedavi uygulaniyor. Bilgisi olan var mi?
Psikiyatra gitmeden bu sorun cozulur mu? Aranizda bu durumu yasayan ve duzelen var mi? Nasil bir tedavi uygulaniyor. Bilgisi olan var mi?
Bir de atiyorum sinifta hoca seni tahtaya kaldirdi ve azarladi diyelim yani tenefus oluncaq kimse seni dusunmuyor herkesq kendi derdinde. Tabi bunlar en basit ornekler. Bence bir sure alistirma yap baktin olmuyo o zaman doktora gorun.
