- 26 Nisan 2018
- 2.804
- 4.507
- 53
- 28
- Konu Sahibi lonelybuthappy
- #1
Burada sosyal medya ile ilgili açılan konularda "aman yaw onlar mutlu değil gösteriş ben biliyom" diyenlerdendim. Taa ki kendim de böyle hissedene kadar.
1 yıllık ilişkim bitti iyiki de bitti. Eskiden de görürdüm ama şimdi daha çok zoruma gidiyor. Master kazanmıştım diğer kazanan arkadaşlarımın erkek arkadaşları kutlamış çiçekle böcekle benimki "tebrikler" bile dememişti. Çok üzülmüştüm tabi ki kutlamak zorunda değil ama insan bekliyor. Böyle böyle yapmadığı bir sürü şey örnekler sıralanabilir. 24 Kasım geldi ben terk edilmiştim insanlara imrenmeye başladım herkesin sevgilisi notlar yazılar çiçekler. Ben ise birkaç hafta önce terk edilmistim. Erkek arkadasim olsaydı "kutlu olsun" yazsa bile yeterdi. Ha ben yapıyor muydum, yapıyordum atlamazdim hiçbir günü. Şimdi yine sosyal medyadayim, diyorum insanlar nereden buluyor böyle ince düşüncelileri. Bana neden odunları dek geldi? Yaptığım onca fedakarlığı neden görmedi. Gururuma yediremiyorum evet egoma yediremiyorum. Durup durup anasina bacisina kendisine kinleniyorum onları bir kaşık suda boğmak istiyorum(beni tanimadan beni eleştirip ara bozdular benimki de anakuzusu çıktı öyle böyle değil ) Allah beni kurtardı.
Diyebilirsiniz ki sosyal medyadakileri kıskandın mı? Allah daha iyi etsin herkesi ama insan gerçekten bekliyor. Bu duygular çok rahatsız edici. Kendime de kızıyorum lonely kiskaniyor musun ne kadar ayıp yakışıyor mu sana diye. Ne zaman geçecek, sosyal medyayı kapatmak isterim ama mümkün değil orada akademik bilgi paylaşım grubumuz var maalesef.
1 yıllık ilişkim bitti iyiki de bitti. Eskiden de görürdüm ama şimdi daha çok zoruma gidiyor. Master kazanmıştım diğer kazanan arkadaşlarımın erkek arkadaşları kutlamış çiçekle böcekle benimki "tebrikler" bile dememişti. Çok üzülmüştüm tabi ki kutlamak zorunda değil ama insan bekliyor. Böyle böyle yapmadığı bir sürü şey örnekler sıralanabilir. 24 Kasım geldi ben terk edilmiştim insanlara imrenmeye başladım herkesin sevgilisi notlar yazılar çiçekler. Ben ise birkaç hafta önce terk edilmistim. Erkek arkadasim olsaydı "kutlu olsun" yazsa bile yeterdi. Ha ben yapıyor muydum, yapıyordum atlamazdim hiçbir günü. Şimdi yine sosyal medyadayim, diyorum insanlar nereden buluyor böyle ince düşüncelileri. Bana neden odunları dek geldi? Yaptığım onca fedakarlığı neden görmedi. Gururuma yediremiyorum evet egoma yediremiyorum. Durup durup anasina bacisina kendisine kinleniyorum onları bir kaşık suda boğmak istiyorum(beni tanimadan beni eleştirip ara bozdular benimki de anakuzusu çıktı öyle böyle değil ) Allah beni kurtardı.
Diyebilirsiniz ki sosyal medyadakileri kıskandın mı? Allah daha iyi etsin herkesi ama insan gerçekten bekliyor. Bu duygular çok rahatsız edici. Kendime de kızıyorum lonely kiskaniyor musun ne kadar ayıp yakışıyor mu sana diye. Ne zaman geçecek, sosyal medyayı kapatmak isterim ama mümkün değil orada akademik bilgi paylaşım grubumuz var maalesef.