- 26 Ağustos 2016
- 9
- 3
- 31
- Konu Sahibi Gizliibirii
- #1
Arkadaşlar sizi takip ediyprum ama işin içinden çıkamıyorum bi türlü yardımınıza ihtiyacım var. Ben 2buçuk senelik sözlümden ayrıldım. Severek hemde çok severek ilerde sorunlar yaşayacağımızı düşünerek ayrıldım. Biraz uzun olabilir ama fikir almaya ihtiyacım var. Benim sözlümün borcu vardı bende ona bana 3 bilezik takmışlardı taktıkları bi bileziği verdim dedim borçlarını öde sonra ailelerimize çaktırmadan nişana yakın alırsın dedim tamam dedi. Nişan yaklaştı annesine demiş sözlümde bana diğer ikisinide ver o kadar düşük gramda bilezik bulamadık 3ünün toplam ağırlığında alalım zaten sözde bilezik takılmazmış dedi. Bende kızdım bana 1 gramın lafını mı yapıyosun ayıp istemiyorum bilezik falan almayın dedim bu resmen bana hakaret resmen en incesini aramış bulamamış bana dediklerine bak ben parasında değilim öyle demelerine kızdım. İkincisi sevgililer gününde biz çok kötü kavga etmiştik ama çok ufak bi sebeple beni evimin önünde ona aldığım ceketi bana aldığı çiçeği bide yüzüğü arabadan inince peşimden atmıştı. Sonra penceremde bekledi saatlerce affetmiştim. Üçüncüsü evlilik yaklaştı ne kenara para atıyo ne bişe ben hep kendi çeyizimi kendim aldım kendi nişanımıda kendim yapıcaktım ve bana sürekli maddi açıdan hala dert yandı bu beni korkuttu çalışmak çok zor geldi sanırım ona ilk tanıştığımızda öğrenciydi çalışalı 5 ay olmuştu. Dördüncüsü evlilik yaklaşmıştı 2 ay kala psikolojisi çok bozuldu sorumluluk kaldıramadı sanırım gitti annesiyle uyudu. Ya annesiyle uyuması sorun değil ama psikolojisi bozulupta annesinin yanına gidip uyumak ne demek ya çocuk mu bu adam 25 yaşında. Onu geçtim ailesininde durumu çok iyi isteseler 20 tane bile ev alabilirlermiş. Bana diyo ki mobilyaları ben alıcam bak dedim maaşın düşük senin ve birsürü kredi ödemen var eb kirası falan bunu sen karşılayamazsın o zaman ailene söyle mobilyalarıda ben alıyım dedim sonra ailesi tamam biz alırız dedi. Burda kızdığım durumları varken neden bana güvenip aldırmak istiyolar. Ben hiç bi zaman maddi açıdan kendimi esirgemedim araba alıcaktı ben ona kredi bile çektim ama o ödedi hepsini. Maddelemişim gibi gözüküyor ama bunlar birikmişlik kısa olmaya çalışayım diye öyle yazdım. Ben ilk söz attım aileler duydu onun ailesi uxak şehirde yaşıyo ordan geldiler bizş barıştırmak için ailemle konuştular bana sürpriz yaptı affettim. Sonra tekrar benzer sorunlar yaşayınca korktum çünkü arkamda dik durup beni kollayabilicek bi insan gibş değil ana kuzusu sanki emin değilim o yüzden ayrıldım tekrar ve bi ay oldu istifa edip kendi memleketine gitti bana hiç bişey demedi çabalamadı. Özlüyorum çok mu abarttım diyorum ama annesinin sözüne çok bakıyo sanki ya kendi fikirleri yok gibi. Yanlış mı yaptım sizce çok seviyorum?
üzme kendini . Allah herkesin karşısına hayırlı eş çıkarsın. Nasip te yoksa olmaz onla zaten 
