- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
Bende böyle olmak istemiyorum. Bıktım böyle olmaktan. İnsankarı sevmiyorum sevmek istiyorum ama kötü kalpli halleri , kendini över zengin ukalalık yapanları , sınıf ayrımı bütün bunlar beni soğutuyor . Zaten tek bir arkadasım var yakın olarak . Onla da küseriz diye korku ve kaygılar yasıyorum ara ara. Esas sorun yıllardır inip cıkan depresyonum. Aile hersey bence yapı tası orası. Ordan su alınca ne kadar cırpınsanda batıyorsun . Geçimsiz anne baba alkol alınca asileşen baba hayata umutla bakmayı o kadar zorlaştırıyor ki. Devamlı bir mutsuzluk döngüsündeym . Üstüne birde ikili ilişki kuramamak var. Zaten bu konuda korkuları olan biriyim. Lakin biri de cıkmıyır karsıma ki seveyim.. Yalnızlık ne kadar tahammül edilen bişey nasıl alısılır. İçindeki bosluk nasıl dolar. Kendimizi sürekli mesgul etmek avutmak adına yapılan aktiviteler hobiler dısında mutlu olmak imkansız mıdır?
Not: yine bir iç dökme.
Not: yine bir iç dökme.