Merhaba kızlar,
Benim sıkıntım şöyle ki içinden çıkamadığım, dillendirip de büyütmek de istemediğim, kafamda bir an önce bitirmek istediğim takıntılarım var sanırım...
Evden çıkıp işe geliyorum, geldiğim andan itibaren düşünmeye başlıyorum. Dün şu kişiye şunu demiştim keşke demeseydim. Bugün böyle davranmıyım. Hemen bi mesaj atayım kendimi rahatlatıyım. Ortada elle tutulur hiçbir şey de yok emin olun. Mesela atıyorum biri çay istemiştir de "sen alsan halim yok" demişimdir. Sonrasında sürekli ben kötü biri miyim? Fesat mıyım? Rol mu yapıyorum? Böyle saçma sorular soruyorum...Kafamda sürekli konuşuyorum.
Aileden biri şehir dışına çıkacak olsun, bende bir vicdan azabı başlıyor. Ben bu insanları hep üzüyorum ediyorum diye.. Allah'ım inşallah sağ salim gelir diyorum, sürekli endişe hali... Takıntılarımın gerçeği yansıtmadığının kuruntu yaptığımın farkındayım ama önüne de geçemiyorum.
İnançlı bir insanım. Ama bazen günahkar düşüncelere kapılıyorum. Sanki şeytan musallat olmuş gibi vesvese vesvese... Açıp sohbet videoları izliyorum kendimi rahatlatıyorum.
İnternette ufak bi araştırma yaptım. Obsesif Kompulsif Bozukluk. Yüzde 60 tutuyor. Kimi tedavi için psikyatra gidilmeli, ilaç kullanılmalı diyor. Kimi olay kafada bitiyor diyor.
İşyerinde şu aralar biraz boşum sanırım kendimi oyalayacak bir şeylere ihtiyacım var...
Sizde veya çevrenizde böyle bir durum var mı, ne tavsiye edersiniz?
Benim sıkıntım şöyle ki içinden çıkamadığım, dillendirip de büyütmek de istemediğim, kafamda bir an önce bitirmek istediğim takıntılarım var sanırım...
Evden çıkıp işe geliyorum, geldiğim andan itibaren düşünmeye başlıyorum. Dün şu kişiye şunu demiştim keşke demeseydim. Bugün böyle davranmıyım. Hemen bi mesaj atayım kendimi rahatlatıyım. Ortada elle tutulur hiçbir şey de yok emin olun. Mesela atıyorum biri çay istemiştir de "sen alsan halim yok" demişimdir. Sonrasında sürekli ben kötü biri miyim? Fesat mıyım? Rol mu yapıyorum? Böyle saçma sorular soruyorum...Kafamda sürekli konuşuyorum.
Aileden biri şehir dışına çıkacak olsun, bende bir vicdan azabı başlıyor. Ben bu insanları hep üzüyorum ediyorum diye.. Allah'ım inşallah sağ salim gelir diyorum, sürekli endişe hali... Takıntılarımın gerçeği yansıtmadığının kuruntu yaptığımın farkındayım ama önüne de geçemiyorum.
İnançlı bir insanım. Ama bazen günahkar düşüncelere kapılıyorum. Sanki şeytan musallat olmuş gibi vesvese vesvese... Açıp sohbet videoları izliyorum kendimi rahatlatıyorum.
İnternette ufak bi araştırma yaptım. Obsesif Kompulsif Bozukluk. Yüzde 60 tutuyor. Kimi tedavi için psikyatra gidilmeli, ilaç kullanılmalı diyor. Kimi olay kafada bitiyor diyor.
İşyerinde şu aralar biraz boşum sanırım kendimi oyalayacak bir şeylere ihtiyacım var...
Sizde veya çevrenizde böyle bir durum var mı, ne tavsiye edersiniz?