Sürekli ölümü düşünüyorum

basak17 .!.:

merhabalar. ben evli ve bir çocuk annesiyim.oğlumu ve kocamı çok seviyorum.evliliğimizin 3. senesindeyiz.kocam iyi bir insan ama anlaşamıyoruz.tv ve internet bağımlısı.bana olan ilgisi her geçen gün azalıyor.onun dışında benim kendi içimde kimseye açamadığım sorunlarım var. zaten burayada o yüzden üye oldum.günler aylar birbirini kovalıyor.çok sıkıldım.hergün aynı.kendime yeni bir kıyafet alırken 'zaten öleceksin gideceksin öbür tarafa giysen ne olur giymesen ne'diyorum.dizi izlerken 'bu zamana kadar izledinde ne oldu ne kattı sana zaten ölüp gideceksin' bir ölüm haberi izlediğimde 'bende bu yollardan geçeceğim azrail banada gelecek'.... kısacası her adımımda ölüm ensemde.2 yıldır bu böyle. intihar etmenin günah olduğunu bilmesem,cehennemde yanacağımı bilmesem sanırım şu an burda olmazdım.oğlumu çok seviyorum ona bakıp bakıp ağlıyorum hergün.müthiş bunalımdayım ama kimse bilmiyor.mutlu kadın rolü oynuyorum.namaz kılan bir insanım.ama hiçbir şey beni mutlu etmiyor.insanın öleceğini bile bile yaşaması çok kötü.ben bu ölüm sendromundan kurtulamıyorum:çok üzgünüm: bana akıl verin lütfen.dünyada tekmiyim bunu yaşayan başka kimse varmı?

Genişletmek için tıkla...

aylinmaylin .!.:

Başak 17 ;

Mesajınızın üzerinden 6 sene geçmiş belki okursunuz diye fikrimi yazacagim ...
Sıkıntılarınızı anlatip fikrini almak istediğiniz insan kitlesi çok önemli . Çünkü kişiler nasıl bir inanca , nasıl bir dünya algısına sahiplerse , nasıl bir hayat yaşıyorlarsa veya hayal ediyorlarsa , Fikirleride , bakış açılarıda ancak o ölçüde olucaktır .O yüzden sorduğunuz kitleden aldığınız psikoloğa git vb ... sığ fikirler sizi şaşırtmasın !...
...


Yaşadıgınız duygular bence büyük bir nimet . Çünkü bu tarz duygular , insanın kalbini yumuşamasına , Hayatı ve kendini sorgulamasına , Günah işleri terketmesine Maddeden uzaklaşıp maneviyata , mana alemine yönelmesine vesile oluyorlar. Artık Madde nin insana huzur vermediğini anlıyorsun . Diyorsun ki benim kalbimin gönlümün aradığı şey bu değil .

Bir imtihanda olduğunu , yaptığın herseyin an be an kaydedildiğini , herşeyin tek tek hesabını vereceğini Önünde ölüm gibi , kabir hayatı gibi , Kıyamet gibi çok ağır günlerin olacağını düşünüyorsun . Bakıyorsun ölüm insana heryerden geliyor , Haberler , Etraf ve yakın çevreden duyduğumuz türlü türlü sebeplerle ölenler , cinayet kurban gidenler ...
İçini umutsuzluk kaplıyor , Korkuyorsun ....

Etrafına bakıyorsun hersey den gafil gaflet içerisinde yaşayan insanlar . Dizilerle , Gıybet dedikoduyla , mal ve mülkle övünmeyle , Hakara kikiri ile ömürlerini tüketen , sanki hiç ölmüyecekmiş gibi yaşayan insanları görüyorsun Kalbini içindekileri kime nasıl anlatırım beni anlarlarmı diyorsun ...

Ben de bu tarz duyguları yaşadım ,uzun zaman etkisinden kurtulamadığım benzeri acı bir haberle .. Benligimi enaniyetimi bir kenara bıraktım . Acziyetimi anladım . Kendimi Allahın emir ve yasaklarına teslim ettim .(inşallah ) İlk sıraya Allah rızasını koymaya calistim . Ölümün bir son olmadığını imanlı öldüğüm takdirde Allahın bana vercegi kuranda vaad ettiği ikramlari düşündüm .

Size Salih özaytürkün Kötülenen Üçlü: Nefis, Akıl ve Ene makalesini okumanızı tavsiye ederim


Allah emanet olun . Rabbim bize iman ile yaşayıp iman ile ölmeyi nasip etsin . Amin..

Genişletmek için tıkla...