4 bucuk senelik bi iliskide 2 kere ayrildik ama su an hersey guzel gidiyo, yani ben takinti yapana kadar. bi arkadasi buna gelmis derdini anlatmis nisanlisiyla sorunlari falan soylemis, o kadar yakin degiller ama kziin psikolojik sorunlari varmis anlatcak birini ario yani. kiz beni biliyomus guya ama biz tanismadik. geecen beraberken bi msj geldi ddm niye bakmiyosun, onemli degil ddi, actirdim baktik iste Ahmet dun burdaydi, yarin gorusuruz kutuphane arkadasim :)' diye. ben sinir oldum, vay senmisin elin kizlarini rahatlatcak sana mi kalmis soyle gitsin baskasina anlatsin, msj at bidaha beni rahatsiz etme fln diye. yani sacma sapan hareketler yapiyorum boyle aptal aptal kiskanclik krizlerine giriyorum.
sebebide sudur, bizim ayriliklarimizda bu demisti ki belki baskasiyla daha mutlu oluruz, yani bende simdi hep bu sorun oluyo ya baskasiyla konusurken etkilenirsede yine ayrilirsak diye. cok sacma, nasil aticam bu korkulari ustumden bosuna mahvediyorum herseyi ama yaparkende farkindayim sacma oldugunun da durdurmamiyorum kendimi iste patliyorum!
sebebide sudur, bizim ayriliklarimizda bu demisti ki belki baskasiyla daha mutlu oluruz, yani bende simdi hep bu sorun oluyo ya baskasiyla konusurken etkilenirsede yine ayrilirsak diye. cok sacma, nasil aticam bu korkulari ustumden bosuna mahvediyorum herseyi ama yaparkende farkindayim sacma oldugunun da durdurmamiyorum kendimi iste patliyorum!
