Arkadaslar merhaba,
Çok büyük bir dert olmasa da su an için desteginize ihtiyacim var. Bu arada çok da saçma bir durumdayim farkindayim..
Ben 2 buçuk yildir evliyim ve bu süre zarfinda ayni yerde oturdum. Evimi, esyalarimi ve mahallemi çok seviyorum. Çok sakin temiz ve güvenli bir mahalle idi ama..
Malesef bundan birkaç ay önce üst komsumuz bir cinayete kurban gitti üstelik herkesin evde oldugu bir saatte, ve hiç birimizin ruhu bile duymadi, ta ki binanin önünde onlarca polis ambulans arabalarini görünceye kadar.
O günden beri eve yalniz girip çikamiyorum, sabahlari ise esimle beraber gidiyordum ve aksamlari arabada bekliyordum, baktik olmuyor tasinmaya karar verdik.
Ama ben su anda esyalarimi kolileyemiyorum, ben evimi nasil birakirim nasil kiyarim diye çok saçma düsüncelere kapiliyorum. Sanki tasinma degil de cenaze hazirligi yapiyormusum gibi hissediyorum kendimi. Sanki bir yakinimi kaybediyormusum gibi abarti bir his var içimde.
Tasinacagimiz kesinlestiginden beri evime asiri baglandim ve evimi aglaya aglaya topluyorum.
Arkadaslar siz de tasindiginizda böyle hisler yasadiniz mi ? Yeni evinize alismaniz zaman aldi mi ?
Eger bu üzücü olay yasanmasaydi evimden kesinlikle gitmeyi düsünmüyordum, gerçekten çok huzurlu ve rahattim burda.
Bu arada yeni tasinacagimiz yer çok küçük ve esyalarimin bir çogunu götüremeyecegim, onun da slklntlsl var.
Esyalara baglanmak gibi garip bir huyum var bu normal mi ?
Çok büyük bir dert olmasa da su an için desteginize ihtiyacim var. Bu arada çok da saçma bir durumdayim farkindayim..
Ben 2 buçuk yildir evliyim ve bu süre zarfinda ayni yerde oturdum. Evimi, esyalarimi ve mahallemi çok seviyorum. Çok sakin temiz ve güvenli bir mahalle idi ama..
Malesef bundan birkaç ay önce üst komsumuz bir cinayete kurban gitti üstelik herkesin evde oldugu bir saatte, ve hiç birimizin ruhu bile duymadi, ta ki binanin önünde onlarca polis ambulans arabalarini görünceye kadar.
O günden beri eve yalniz girip çikamiyorum, sabahlari ise esimle beraber gidiyordum ve aksamlari arabada bekliyordum, baktik olmuyor tasinmaya karar verdik.
Ama ben su anda esyalarimi kolileyemiyorum, ben evimi nasil birakirim nasil kiyarim diye çok saçma düsüncelere kapiliyorum. Sanki tasinma degil de cenaze hazirligi yapiyormusum gibi hissediyorum kendimi. Sanki bir yakinimi kaybediyormusum gibi abarti bir his var içimde.
Tasinacagimiz kesinlestiginden beri evime asiri baglandim ve evimi aglaya aglaya topluyorum.
Arkadaslar siz de tasindiginizda böyle hisler yasadiniz mi ? Yeni evinize alismaniz zaman aldi mi ?
Eger bu üzücü olay yasanmasaydi evimden kesinlikle gitmeyi düsünmüyordum, gerçekten çok huzurlu ve rahattim burda.
Bu arada yeni tasinacagimiz yer çok küçük ve esyalarimin bir çogunu götüremeyecegim, onun da slklntlsl var.
Esyalara baglanmak gibi garip bir huyum var bu normal mi ?
evinizden tasinmaniza kotu bir olay sebebiyet verdigi icinde Boyle hissediyo olabilirsiniz belki ama insan gunlerini yillarini gecirdigi yere esyalara kolay Veda edemiyo.Sana soyle diyim 7 yil Kadar k.validemle yasadim hayatta istedigim tek sey o cehennemden kurtulmakti diyebilirim bu yuzden esimden bosanmaya bile kalktim o Kadar diyim
ama tasinirken icim bi buruklasti inanki eve alismisim ,komsulara ,sokaga...kendi evimi ilk zamanlar bi yadirgadim Garip geldi ama suan cok mutluyum iyiki cikmisiz diyorum eminim ayni seyi sende dusunuceksin bi Zaman sonra nerde yasarsan yasa inanki onemli olan o dort duvar arasindaki huzur
halada ozluyorum kendilerini