27 yasinda 2 yillik evliyim. Esim, annem, babam ve abim disinda kimsem yok diyebilirim. Okulda ve sonrasinds is ortaminda anlastigim insanlar oldu ama nedense okul/is disinda hic görümedik. Kimse arayip bulusmak görüsmek istemedi bugüne kadar benimle. Bir arkadasla bir kafeye gitmisligim bile yok. 16-17 yasta bir arkadasim vardi arada pizzaciya giderdik baska birsey hatirlamiyorum.
Bu saatten sonrada düzgün bir dostum olacagina inanmiyorum. Facebookta kuzenimin fotograflarina baktim az önce. Her resimde farkli inanlar yaninda. Ya sofrada ya bir kafede yada sahildeler... imrendim valla.
Esimin bile samimi arkadaslari var. Aksamlari whatsapptan görüsüyorlar resim atiyorlar falan.
Bi benmi böyleyim diyorum sorun bende mi ben ne yaptimda bugüne kadar bir insan bile beni aramadi.
Canim cok sikkin kendimi asosyal hissediyorum...
Bu saatten sonrada düzgün bir dostum olacagina inanmiyorum. Facebookta kuzenimin fotograflarina baktim az önce. Her resimde farkli inanlar yaninda. Ya sofrada ya bir kafede yada sahildeler... imrendim valla.
Esimin bile samimi arkadaslari var. Aksamlari whatsapptan görüsüyorlar resim atiyorlar falan.
Bi benmi böyleyim diyorum sorun bende mi ben ne yaptimda bugüne kadar bir insan bile beni aramadi.
Canim cok sikkin kendimi asosyal hissediyorum...