Arkadaşlar psikolojik problemlerim var ve tedavi alıyorum evlendiğimden beri eşimle sorunlar yaşadık başta olmasa da sonra yanımda durdu . Maddi manevi kendimi yük gibi hissediyorum çünkü ruh halim takıntılarım bir türlü düzelmiyor derealizasyon depersomalizasyon yaşıyorum travma sonrası stres bozukluğum var eşim çok ilgili fakat o da bunaldı sanırım aynı şeyleri dinlemekten korkularımdan takmalarımdan negatifliğimden .sinirlendiği zamanlarda maddi manevi kendinden feragat edip hep bana verdiğini söylediğinde üzülüyorum . Evet benim için çok şey yaptı ama ben disossiasyon ve takıntıdan kurtulamadım hala . İlaca başladım psikiyatriye gittim düşük doz bir şey verdi belirtilerim arttı sanki 3, haftadayım . Psikoterapide alıyorum ama daha sürecim devam edecekmiş . Çok canım sıkılıyor günün çoğu saati depresifim . Benim ailem beni dövdü sövdü başıma çok şeyler geldi . Eşimi de istemsiz çabalamama rağmen yorduğum için çok moralim bozuluyor . Ben elimden geleni yapıyorum ama hala tam düzelemedim. Tek çare intihar etmek mi çünkü hergün içsel ızdırap çekiyorum . Yaşamak mutlu olmak çok istiyorum ama galiba ben beceremiyorum . 10 aylık bebeğim var ona bir of bile demedim çok mutlu huzurlu bi bebek sorunlar kendi içimde . Ne yapmam lazım artık çok bunaldım sürekli kendime yabancılaşıyorum
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Tek çare intihar mı korkuyorum
- Konu Sahibi deva-12
- Başlangıç Tarihi
- 6 Mart 2024
- 8.492
- 13.620
- 168
Ama eşim maddi manevi yorulduğunu söyleyip duruyor ne kadar beni sevse de her sinirlenmesinde her artık takıntım uzadığında bunu söylüyor ve ben kimseye iyi gelemediğimi düşünüyorum bi türlü aynı meseleleri konuşan beynimin bu durumundan kurtulamadım
- 6 Mart 2024
- 8.492
- 13.620
- 168
Evlenmeden önce biliyordu sorunumu yardımcı olcam dedi
- 6 Mart 2024
- 8.492
- 13.620
- 168
Doktorunuzu değiştirin eğer ilerleme kaydedemediyseniz .
Şuan kullandığınız ilaçlar daha 3 hafta olmuş 4-6 haftaya kadar ilaçları düzenle kullanıma dikkat etmelisiniz anca etkisini gösterecektir doktorunuzla iletişimde kalın ve durumunuzu bildirin belki doz ayarlaması yada ilaç değişikliği yapabılır
Eşiniz sizi sevıyormus siz kendınızı yük gibi hissediyorsunuz belki ondan suçluluk duygusu cekıyor olabilirsiniz
Aslında intihar etmek değil eşinle çocuğunla mutlu huzurlu olmak istiyorsun bu
dissosiyasyonun sana oynadığı bi oyun kafan karışıyor . Depresyonda olduğun ıcın düzelmeyecek die düşünüyorsun ama düzelecek güzel günler gelecek salma kendını eğer vazgecmıs biri olsaydın of demeden 10 aylık bi bebekle ilgilenemezdin umudun var demek ki içinde Onu kaybetme . Eşini al karşına konuş bende bunu istemiyorum ama benım yorgunluğuma yorgunluk ekleme tut beni yardım et die
Aileniz yada ailevi genel ilişkileriniz ne durumda ? Destek olacak birileri var mı cevrenız de sizi iyi gelecek
- 17 Haziran 2024
- 2.123
- 14.668
- 123
Evet kişilik bölünmesi yaşıyorum içimde korkak bi travma yaşamış çocuk var o açığa çıkınca saatlerce korku ve takıntı yaşıyorum sonra kopuyorum disossiasyon yaşıyorum . Çalıştığınız travmatik tedaviden sonra disossiyatif olmaya başladım ağır şeyler yaşıyorum zorlanıyorum emdr alıyorum rüyalar görüyorum çok yıpranıyorum artık dayanamıyorum
İyi olduğum an kendimi rüyada sanıyorum odaklanamıyorum sanki bi engel var kafamda karanlık bi gölge var sanki hissedemiyorum hiçbişe dünyadan uzak boşlukta hissediyorum
- 6 Mart 2024
- 8.492
- 13.620
- 168
Dissosiyasyonun artması genelde, terapi ile bastırılmış parçalara dokunulmaya başlandığında olur. Bu senin “kırıldığın” değil, aslında iyileşmenin çok zorlayıcı ama mümkün bir başlangıcı olabilir . İçindeki korkmuş çocuk — bu çok önemli bir metafor değil, bir gerçek. Bedeninde, zihninde gerçekten çocukken oluşmuş ve donmuş bir parça var. EMDR bu parçaya temas ettikçe onun duyguları, o zaman anlayamadığı korkuları senin şimdiki benliğine taşınıyor. Bu da seni alt üst edebiliyor. Dayanacak gücün kalmamış gibi hissetmen çok doğal. Çünkü hem geçmişte yaşadıklarının ağırlığı hem de şimdi o anlara bilinçli olarak yaklaşmanın acısı üst üste biniyor. Ama bu, pes etmen gereken bir nokta değil; bu, “destek sistemini güçlendirmen” gereken nokta olabilir.
Terapistinin bu kadar ağır etkileri bilmesini mutlaka sağla. EMDR, her zaman bu kadar yoğun yapılan bir terapi olmak zorunda değil. Seansların yoğunluğu azaltılabilir, daha fazla “kaynak oluşturma” yani güçlenme çalışmaları yapılabilir. Her zaman travmanın içine girmek gerekmiyor, bazen sadece onun etrafında dolaşmak bile yeterli oluyor.
Dissosisasyon için “şimdiye dönmek” tekniklerini öğren. Bunlar basit ama çok işe yarayan uygulamalardır:
Terapistinin bu kadar ağır etkileri bilmesini mutlaka sağla. EMDR, her zaman bu kadar yoğun yapılan bir terapi olmak zorunda değil. Seansların yoğunluğu azaltılabilir, daha fazla “kaynak oluşturma” yani güçlenme çalışmaları yapılabilir. Her zaman travmanın içine girmek gerekmiyor, bazen sadece onun etrafında dolaşmak bile yeterli oluyor.
Dissosisasyon için “şimdiye dönmek” tekniklerini öğren. Bunlar basit ama çok işe yarayan uygulamalardır:
- Ellerini buzlu suya batırmak.
- Oda içinde ayaklarını yere vurarak adım atmak ve yüksek sesle “şimdi 2025 yılındayım” gibi cümleleri tekrar etmek.
- Odanın içinde 5 kırmızı şey, 4 mavi şey, 3 yuvarlak nesne gibi şeyleri saymak (5-4-3-2-1 grounding tekniği)
- İçindeki çocukla bağ kurmaya çalış. Onu “susturmaya” değil, onunla “konuşmaya” çalış:
- Ona “Ben şimdi büyüğüm, seni duyuyorum” gibi şeyler söyleyebilirsin.
- Yazı yazmak işe yarayabilir: O çocukla senin mektuplaşman gibi düşün.Gece rüyaları, bedensel tepkiler, takıntılar… Bunların geçici olduğunu bil. Beynin travmatik anıları işlemeye çalışıyor. Bu yüzden düzenli uyku, yeterince sıvı almak, ağır içeriklerden uzak durmak (örneğin travmatik dizi-film vs.) önemli
- 6 Mart 2024
- 8.492
- 13.620
- 168
Bu, özellikle çocuklukta çok derin ve sürekli travmalara maruz kalan insanlarda savunma mekanizması olarak gelişir. Çünkü o zamanlar “gerçeklik” çok acı verici olduğundan, beyin kendini korumak için gerçeklikten kopmayı öğrenmiştir. Şimdi de güvenli olsan bile, beyin hâlâ seni korumaya çalışıyor ama bu koruma artık sana zarar vermeye başlamış.
Dayanamadığın için değil, dayanmak zorunda kaldığın için bu kadar yoruldun.Bu senin suçun değil.Bu, senin kırık olduğun anlamına gelmez. Bu, çok ağır şeylere maruz kalmış birinin sağlıklı ama zorlayıcı tepkisidir.
Yardım almak güçsüzlük değil; iyileşmeye çalışan bir beynin, bir kalbin çırpınışıdır.
Merhaba çok geçmiş Rabbim şifa versin benzer şeyleri yaşayan biri olarak yazıyorum çok zor bir süreç bende de sürekli kendime yabancılaşma oluyor hayalde yaşıyor gibiyim bu elimizde olan bir durum değil kendi kendinize destek olmalısınız bunu yaşamayan anlamaz
Çok yoruldum gerçekten sakin bir gün yaşasam direkt ölücem sanıyorum her an ölümü bekliyor gibi oluyorum ya ölücem ya deliricem gibi hissedip takıntı panik geliştiriyorum terapistim iyiye alışık olmadığın için bedenin zihnin tepki veriyor diyor ama ben yaşayamamaktan yaşamak isterken korkmaktan yoruldum ne zaman mutlu olup gülsem başımda biri var (babam ) ve onun inadına gülüyorum gibi meydan okuyorum birazdan bir şey olacak gibi hissediyorum . Zehir zıkkım gibi hissediyorum . Zihnim sürekli anneme hesap veriyor gibi konuşuyor hala , biri onu anlasın diye bekliyor hayaller kuruyor hala aynı döngüde . Sonra ben kopuyorum herşeyden hayat bana hayal gibi geliyor bir türlü yaşadığımı dünyada mıyım neredeyim kavrayamıyorum gerçekten bunaldım artık
- 2 Mayıs 2025
- 20
- 2
- 1
- 34
İntiharı aklından bile geçirme bu senin bi imtihanınsa eşininde imtihanı bu dünyaya imtihan için gelmedik mi yorulucaz yıpranıcaz ama düştüğümüz yerden geri kalkıcaz güçlü olmak budur bak ne güzel birtane yavrun var onu annesiz bi şaremi birakıcaksın bu acımasız dünyada onun için yaşıycaksın her zorlugun üstesinden geliceksin zor olucak ama kötü günlerinde geçip gidicek herbirimizde oldugu gibi a ben yapamam aşamam dediğimiz neleri atlatmıyoruz ki hepsi geride kalıyor sen şuan depresyondasın ümitsizliğin bu yüzden ama hepsi geçicek emin ol erkekler çok anlamaz o yüzden çokta paylaşma herseyini bi yerden sonra bunalır iyi olmasanda iyi gözükmeye çalış çocugunun yanında güçlü dur bu durumdayken çok zor oluyor ama sınırlarını zorlarsan kendine yardımcı olursun inyihar etmekte neymiş insanlar ne xorluklarla hayatta kalmak için savaşıyor varını yoğunu harcıyor sen zora düşer düşmez umutsuzluğa kapılıp gitmekmi istiyorsun hiçbirşey olmamış gibi ya ardında bırakacakların düşünme bile böyle şeyler
Evet ne zaman ilkokul dönemine girdik orda bunu yaşamaya başladım bu teknikleri uyguluyorum içimdeki çocukla konuşuyorum sonra ağlama krizine giriyorum . Bana sürekli ben bu karanlıktan çıkamıyorum ben hayatta mıyım ben ölücem dayanamıyorum beni gören yok mu ben var mıyım ben insan mıyım korkuyorum diyip duruyor . Onunla konuşuyorum yanındayım güvendeyiz dünyadasın insansın biz biriz güçlüyüz diyorum sonra o an ağrılarım geçiyor ağlıyorum ama belli saat sonra tekrar başlıyor ve ben her daraldığımda küçükken anneme gittiğim gibi ve annem geliştirdiği gibi tekrar giderdim tekrar sorunlu muamelesi yerdim şimdi de eşime gidiyorum eşim hep destek oluyor ama bu günde 3-4 kere ve hergün olunca ben kendimi hayata bağlı hissedeneyince o da üzülüyor haklı olarak . Her türlü desteği sağlıyor hep geziyorum yiyorum ev işi her şey destek . Ben çıkmak istiyorum bu durumdan ama zihnim sürekli öleceksin hayatta değilsin derken ben nasıl mutlu olup adapte olabilirim hep korkuyorum günün çok az bi vakti kendime geliyorum
- 6 Mart 2024
- 8.492
- 13.620
- 168
Eşinize de çocuğunuza davrandığınız taktiği uygulayın
O zaman kim beni ayakta tutacak sanki sürekli birinden destek almak zorundaymış gibi hissediyorum kendi içimde zihnimde bi yabancılık bütün değilim hissi oluşuyor aslında bugün denedim mesela kendi kendime de yapabiliyorum gibi ama bi boşluk var içimde sanki bi rüyadan uyanıyor gibi hissediyorum
- 6 Mart 2024
- 8.492
- 13.620
- 168
Söylüyorum daha ben yeni kendimin farkına vardım duygularımı gözlemleyebilmeue başladım o korkak çocuk yönetiyormuş beni ben şok oldum son 2 haftadır . ve nereye baksam sanki heryer çok farklı geliyor bana hayat bu mu oluyorum herkes deüiiik basit geliyor sanki iyileşince ölücem ben karanlıktan çıkınca sonum Gelcek zannediyorum çok tuhaf hislerdeyim , bunca yıl sanki bi kabus yaşamışım hepsini yeni farkediyorum
Sanki yaşayamıcam sonum geldi gibi bi ses var içimde
Benzer Konular
