- 29 Ağustos 2010
- 1.993
- 3.155
- 248
- Konu Sahibi duygusuz_girl
- #1
Ben buraya bir kere daha yazmıştım.
Çok sevdiğim biri vardı ve onunla ayrılmıştık.Eskiye dönüp geldi...
Ama sürekli aynı ortamda olduğumuz için unutamadım.Birlikteliğe tekrar başladık.
Onu deli gibi sevsemde onun sevgisinden bu sefer emin oldum derken...
Konu benden bir şeyler beklediğine geldi.Ve evlenmeden bunları yaşayamayacağımı söyledim.
Yaşım daha 19.Bunu olgunca karşılayacağına güvenmediğimi dile getirdi.Ve defolup gitmemi söyledi sinirle.
Bende yol aldım dedim ve hayatından çıktım.Bir süre sonra sanki ben yalan söylemişim sevgim yalanmış gibi laflar söylemeye başladı.Canımı acıtmak için elinden geleni yaptı ve sanırım hiçbir suçum olmamasına rağmen canımı yakmayı başardı.Bitmesine alıştım ama aileler de biliyordu.
Tekrar bunu onlara söylemek sadece bana olan güvenlerini sarsacak...
Hala seviyorum ama böyle biri ile geleceğim olamaz bunu bende biliyorum.Sadece şu kalp acısı denilen şeyin kısa sürede bitmesi gerektiği yoksa kavrulup gideceğim.
Diyeceğim tek şey;Eğer bir gün bir şeyler biri ile bitmişse,o kişiyle tekrar birlikte olmak için can atarken milyon kez düşünün.Zamanında yaşadığınız acılar tekrar gelir,sizi yakalar ve boğar.
Daha çok canınız acır.
Şu anda başa döndüm ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.Sadece zaman denilen kavrama ihtiyacım var bunu biliyorum.Ama her gün aynı ortamda görmek sadece acıma acı katacak başka işe yaramayacak bunu da biliyorum.
Bu süreçte neler yapabilirim kitap,aktivite falan fistan.Yardım edebilecek olan var mı acaba?Bu sefer acısı çok derin çünkü.Şimdiden teşekkürler.
Çok sevdiğim biri vardı ve onunla ayrılmıştık.Eskiye dönüp geldi...
Ama sürekli aynı ortamda olduğumuz için unutamadım.Birlikteliğe tekrar başladık.
Onu deli gibi sevsemde onun sevgisinden bu sefer emin oldum derken...
Konu benden bir şeyler beklediğine geldi.Ve evlenmeden bunları yaşayamayacağımı söyledim.
Yaşım daha 19.Bunu olgunca karşılayacağına güvenmediğimi dile getirdi.Ve defolup gitmemi söyledi sinirle.
Bende yol aldım dedim ve hayatından çıktım.Bir süre sonra sanki ben yalan söylemişim sevgim yalanmış gibi laflar söylemeye başladı.Canımı acıtmak için elinden geleni yaptı ve sanırım hiçbir suçum olmamasına rağmen canımı yakmayı başardı.Bitmesine alıştım ama aileler de biliyordu.
Tekrar bunu onlara söylemek sadece bana olan güvenlerini sarsacak...
Hala seviyorum ama böyle biri ile geleceğim olamaz bunu bende biliyorum.Sadece şu kalp acısı denilen şeyin kısa sürede bitmesi gerektiği yoksa kavrulup gideceğim.
Diyeceğim tek şey;Eğer bir gün bir şeyler biri ile bitmişse,o kişiyle tekrar birlikte olmak için can atarken milyon kez düşünün.Zamanında yaşadığınız acılar tekrar gelir,sizi yakalar ve boğar.
Daha çok canınız acır.
Şu anda başa döndüm ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.Sadece zaman denilen kavrama ihtiyacım var bunu biliyorum.Ama her gün aynı ortamda görmek sadece acıma acı katacak başka işe yaramayacak bunu da biliyorum.
Bu süreçte neler yapabilirim kitap,aktivite falan fistan.Yardım edebilecek olan var mı acaba?Bu sefer acısı çok derin çünkü.Şimdiden teşekkürler.