telefonda konuşamıyorum

veronikaa

ay ışığında oturuyorduk.. bileğinden öptüm seni..
Kayıtlı Üye
18 Nisan 2016
25
9
1
böyle bir sorunum var. telefonda konuşmayı zaten sevmeyen biriyim. yüz yüze olan ilişkilerde gayet konuşkan biriyimdir özellikle keyfim yerindeyse ama telefondayken tam tersi. erkek arkadaşım şuan askerde. beni aradığında fazla bir şey konuşamıyorum onu dinlemekle yetiniyorum zaten genelde o konuşuyor anlatmak istiyor sürekli. ben ara ara bir şeyler söylüyorum ama bazen sessizlik oluyor. karşımda olsa konuşurum bi şeylerden ama telefondayken gözüne fener tutulmuş tavşan gibi oluyorum. o aramadan önce şundan bahsederim vs. diye kafamda düşünüyorum çok da özlüyorum o telefon açıldığında anlattıklarına yorum yapıyorum beni sorduğunda kısaca bahsediyorum falan ama sanki çok istekli konuşmuyormuşum gibi hissetsin istemiyorum. sessizlik olunca korkuyorum düşünüyorum ne diyebilirim diye artık. hemen o söze giriyor oyle bi durumda seni ozledimler falan. benim aklima bi şey gelmiyo resmen kilitlenip kaliyorum ama kapattiktan sonra keske şunu da soyleseydim keske bunu da anlatsaydim keske daha neseli olsaydim diye kendime kızıyorum. bir de o askerde. beni aradığında onu motive etmem neselendirmem gerekirken bildiğiniz sigir gibi monoton konusuyorum. ha tabi arada şakalar komiklikler oluyor da yine de rahatsızım. ne yapabilirim nasıl asabilirim bunu? siz de yasiyo musunuz benzer seyler?
 
Arada mesafe olunca uzuuun uzun knusmalar bazen yerını sessızlıklere ve rutınlere bırakabılıyor onemlı olan cok konusmak degıl az ve oz knusmak onu sevdgını ozledıgını dort gzle bekledgını hıssettr gerısı teferruat sımdı askerde ya heryer erkek senın kafa da rahat bundan da kaynaklanabılıyr adam mısal bı tatılde olsydı suan telefn kulagına yapısık gezerdın :)
 
Merhaba öncelikle şu sözünüze çok güldüm " gözüne fener tutulmuş tavşan gibi " :KK57: , neyse asıl konuya geçeyim , benim size tavsiyem söylemek istediklerinizi önceden bi kâğıda not alın bence , hem sıkıntı da çekmezsiniz böylece :KK52:
Allah kavuştursun :KK37:
 
Ben de ayni boyleydim.
Annemle bile konusamazdim telefonda, herkes bilir bu huyumu.
Ev telefonu caliyorsa ve ben evde teksem acmazdim o telefonu.
Uzakta okumaya baslayinca seve seve astim o durumu. Tam astim da denilemez aslinda, hala cok cok samimi olmadigim insan haricinde konusamam. Annemle babamla bile konusurken onlar muhabbet acarsa konusurum karsimdaki susarsa mal gibi kaliyorum oyle.
 
Bende de goruntu vardir lakin ses yoktur;) konuymayalim mesajlasalim
( en buyuk korkum cagri merkezinde falan ise girmek :KK17:)
 
Ay ben de hiç sevmem. İşe girip 7/24 müşterilerle telefonda konuşunca bir derece düzeldim ama hala çok hoşlanmıyorum telefonda konuşmaktan :KK48:
 
Arada mesafe olunca uzuuun uzun knusmalar bazen yerını sessızlıklere ve rutınlere bırakabılıyor onemlı olan cok konusmak degıl az ve oz knusmak onu sevdgını ozledıgını dort gzle bekledgını hıssettr gerısı teferruat sımdı askerde ya heryer erkek senın kafa da rahat bundan da kaynaklanabılıyr adam mısal bı tatılde olsydı suan telefn kulagına yapısık gezerdın :)

kesinlikle öyle zaman zaman sesim yükselebilir enerjim artardı ki zaten kıskanç bir insanım böylece ortada tartışmada olsa canlı olan bir şeyler olurdu :) şimdi ise askerde olduğu için öyle bir durum zaten yok, yeni gittiği için tartışmada yok zaten hep güzel ses tonuyla konuşmaya çalışıyorum ama beceremiyorum galiba. benimle konuşurken sıkılır mı diye endişe ediyorum çünkü ben bile bazen sıkılıyorum kendimden öyle bi konuşmada.. gerçi o hiç konuşmasak da telefonun diğer ucunda nefes alışverişini duyuyorum ya bana yetiyor demişti :))
 
Merhaba öncelikle şu sözünüze çok güldüm " gözüne fener tutulmuş tavşan gibi " :KK57: , neyse asıl konuya geçeyim , benim size tavsiyem söylemek istediklerinizi önceden bi kâğıda not alın bence , hem sıkıntı da çekmezsiniz böylece :KK52:
Allah kavuştursun :KK37:

hahaha sahiden öyle oluyorum donup kalıyorum :)) ne zaman arayacağı hiç belli olmuyor :KK43: zaten her şey kapattıktan sonra oluyor bi bakıyorum 1 saat konuşmuşuz ama hep benzer şeyler, fazla bir heyecan yok.. o askere gitmeden önce böyle değildi elbette. şimdi ise ne söyleyeceğimi şaşırıyorum, sanki o telefonu açtığımda bildiğim her şeyi unutuyorum. sadece sesine odaklanıyorum kapattıktan sonra da mesela ne anlatmış ne konuşmuş net hatırlayamayabiliyorum.. bir de askerde olunca çok neşeli konuşursam, ordan burdan bahsedersem yanlış düşünür diye korkuyorum. hani kafası dağılsın diye sürekli askerlikten konuşmayalım istiyorum ama konu dönüp dolaşıp ordaki günlerine geliyor. Amin inşallahh çok teşekkür ederiim :KK200:
 
Bende öyleyim
Yaş oldu 29 hala bir arpa boyu yol alamadım
Zaten almak içinde birşey yapmadım
Şafak bitince bu konuda çözülür
Hayırlı tezkereler
 
Karşınıza resmini alın erkek arkadaşınızın öyle konuşun yüzyüze konuşuyomuşunuz gibi birde öyle deneyin bakalım.

Evvett bir dahakine deneyeceğim bakalım. Gerçi bu seferde fotoğrafına bakmaktan konuşmaya, soylediklerine hiç odaklanamam gibi geliyor :KK16:
 
Bende aynıyım telefon fobisi diyorum eşim biliyor beni tanıyan herkesde bilir hiç sevmem telde konuşmayı :KK51: ama çok iyi msjlaşırım :KK53: huyunu biliyorsa sorun etmez :KK66:

Aynen mesaj konusunda ben de öyleyim :KK54: Ama şu telefon açıldı mı arkadaşş yok olmuyor yahu.. Onun sorun edeceğinden değil de ister istemez belki düşünür sonuçta nasıl bi psikolojide net olarak bilemem :)
 
Ben de ayni boyleydim.
Annemle bile konusamazdim telefonda, herkes bilir bu huyumu.
Ev telefonu caliyorsa ve ben evde teksem acmazdim o telefonu.
Uzakta okumaya baslayinca seve seve astim o durumu. Tam astim da denilemez aslinda, hala cok cok samimi olmadigim insan haricinde konusamam. Annemle babamla bile konusurken onlar muhabbet acarsa konusurum karsimdaki susarsa mal gibi kaliyorum oyle.

Benimki herkesle olan bir problem değil allahtan.. Telefonda konuşmak bana göre hiç değil ama çok samimi arkadaşlarımla sabaha kadar konuşurum, gerçi erkek arkadaşımla askere gitmeden önce de yine konuşurdum ama o askerdeyken bana bir şey oluyor konuşamıyorum bir şeyler söylüyor, üzerine benim de konuşmam lazım ama susuyorum salak gibi..
 
Ben de 1 saatten once kapatamiyorum arayani esir aliyorum benim de derdim cenem

Hahahaha mesajlaştığım zamanlar ben de öyleyim ya da bir ortamdayken keyfim iyiyse, uykum yoksa ve aç değilsem baya baya konuşurum :KK48:
 
Bende de goruntu vardir lakin ses yoktur:KK66: konuymayalim mesajlasalim
( en buyuk korkum cagri merkezinde falan ise girmek :KK17:)

Off evvet diyemiyorum da mesajlaşalım sevgilim diye. Adam zaten güç bela telefonu alıyor o zamanda sesimi duymak istiyor hemen, ailesinden önce beni arar her zaman. Sonrasında zamanı varsa mesajlaşırız. O telefon konuşan ruhsuz, yani ruhsuz demeyelim de işte konuşka olmayan veronikaayla mesajlaşan veronikaa arasında dağlar kadar fark vardır :KK70:
 
Bende öyleyim
Yaş oldu 29 hala bir arpa boyu yol alamadım
Zaten almak içinde birşey yapmadım
Şafak bitince bu konuda çözülür
Hayırlı tezkereler

9 ayımız var daha... Onun için bir çözüm bulmam lazım bu böyle olmaz adamın kafasını dağıtmam lazım buna ihtiyacı var Hoppa Çok teşekkürler
 
İletişiminiz zayıf öyle olmasa espriler kahkahalar havada uçuşur söz bitmez. Ortak noktanız yoksa konuşacak bişeyiniz de pek olmaz. Çünkü normalde konuşkanım diyosun ikinizle ilgili bi durum söz konusu.
 
Back
X