- 18 Nisan 2016
- 25
- 9
- 1
böyle bir sorunum var. telefonda konuşmayı zaten sevmeyen biriyim. yüz yüze olan ilişkilerde gayet konuşkan biriyimdir özellikle keyfim yerindeyse ama telefondayken tam tersi. erkek arkadaşım şuan askerde. beni aradığında fazla bir şey konuşamıyorum onu dinlemekle yetiniyorum zaten genelde o konuşuyor anlatmak istiyor sürekli. ben ara ara bir şeyler söylüyorum ama bazen sessizlik oluyor. karşımda olsa konuşurum bi şeylerden ama telefondayken gözüne fener tutulmuş tavşan gibi oluyorum. o aramadan önce şundan bahsederim vs. diye kafamda düşünüyorum çok da özlüyorum o telefon açıldığında anlattıklarına yorum yapıyorum beni sorduğunda kısaca bahsediyorum falan ama sanki çok istekli konuşmuyormuşum gibi hissetsin istemiyorum. sessizlik olunca korkuyorum düşünüyorum ne diyebilirim diye artık. hemen o söze giriyor oyle bi durumda seni ozledimler falan. benim aklima bi şey gelmiyo resmen kilitlenip kaliyorum ama kapattiktan sonra keske şunu da soyleseydim keske bunu da anlatsaydim keske daha neseli olsaydim diye kendime kızıyorum. bir de o askerde. beni aradığında onu motive etmem neselendirmem gerekirken bildiğiniz sigir gibi monoton konusuyorum. ha tabi arada şakalar komiklikler oluyor da yine de rahatsızım. ne yapabilirim nasıl asabilirim bunu? siz de yasiyo musunuz benzer seyler?