ablamın evlilik dışı hamileliğinden bahsetmiştim.2 ablam annem abim ben aynı evde yaşıyoruz..konularımı okuyan arkadaşlar bilirler..ablam 3 gün önce doğum yaptı ve daha öncede her 2 ablamın beni dışlamsından,kötü davraışlarından yakınmıştım..alamın hamileliği oyunca elimden geleni yaptım..özellikle son 4 ay içinde yapmadığım kalmadı maddi manevi..kendimi bildim bileli ablamlar hep 2si daha iyi anlaşmıştır..hep beni dışlamışlardır.belki bunlar söylenmez ama ben 2 altın takıyorum,maddi manei her türlü fedarkarlığı yapıyorum ama benim yaptığımın 3 te birini yapmayan diğer ablam daha çok yaranıyor.sanki birtek teyze kendymiş gibi davranıyor.yeğenimi esirgiyor kıskanıyor benden..bebeğin annesi olan ablam ise,büyük ablamdan için kızım ona benziyor gibi şeyler söylüyor..anki ben el mişim gibi muamle görüyorum..yeğenimin ağlamasını sesini duyuyorum yüzünü göremiyorum
((içim eriyor..resim çekmiştim onlarla avunuyorum..baından belli alamlar tarafından hep dışlandım zaten.ama söz konusu yeğenimi görememek..onların bu tavrına yıllardır alıştım ancak teyzelik duygusu çk başkaymış..yeğenimi boşveremiyorum..büüyük ablam ise yeğenimi seviyor teyzem teyzem diye..yaa ben neyim???üsteli öz teyzesiyim ben.diğer ablamla baba araından üveyiz..buna rağmen ben üvey muamelesi görüyorum..paylaşmak istedim çünkü çok duygusallık içindeyim..ve keşke diyorum keşke evlensemde kendi çocuğumu sevsem..dünya,hayat ne kadar acı yaa..insanlar kardeşin bile çok acımasız ve adaletsiz..
