Transfer DEPREM kaygılar yardım

Kubosh2727

kubosh
Kayıtlı Üye
9 Aralık 2013
132
132
33
Merhaba kızlar buraya yazıyorum çünkü ne yapacağımı bilmiyorum lütfen sizde bi göz atın Ben Gaziantep ye yaşıyorum 4 Şubat günü öğle saatlerinde tüp bebek transferimin 2. Sini oldum ilki kimyasalla sonuçlandı bir de kızım var iki tüpümde dış gebelik ten alındığı için tek çarem tüp bebekti çok şükür fırsatı geçti zorda olsa elime yaptırdım neyse gelelim sonrasına 4 Şubat ta transfer oldum başladı bekleme süreci ama içim boş umutsuz bı halde aradan 36 saat geçti ve malum gece geldi çattı saat 4 17 büyük bir kıyamet eşyalar falan ordan oraya ve geçince hemen aşağı indik sonrasını zaten bilirsiniz ben o an bütün ümidimi olanını da yani kaybettim bebekten dolayı başladı bundan sonra arabada kalmalar ordan oraya gitmeler yakıt bulamamalar 3 gün gerçek açlık derken vs. Kızım da yanımda tabiki bu rezillikte depremin 2. Günü eşim belediye çalışanı olduğu için ve aşçı nurdagina çağırdılar ve tek kaldık gece gündüz arabada kızımla dışarı eksiler de yerde kar böyle bı sürece girdik ardından annem İstanbul da olduğu için bilet bulup gitmeye çalıştım çünkü artık olmuyordu susuzluk bile bizi mahvetti evlere girememek falan 4. Günü gece istanbula uçtum ama bu arada ilaçlarımı ignelerimi kullandım bir umittir ya ben sebep olurum diye 3 gün İstanbul da kaldım eşim çağır verildi bize. Deyince depremin 7. Günü Gaziantebe döndüm çünkü İstanbul dada nefes alamıyordum eşim burda heryer can pazarı onu bırakıp gitmek kızımı ondan ayırmak ya ayri iken birşey olursa diye yatamadım sabahlara kadar herkese nöbet tutturdum. Sonra çadır da kalmaya başladık bu arada transferimin 9. Günü Gaziantebe dönmüş oldum aradan günler geçti 12. Gün geldi çattı yapmam dediğim testi yaptım bir de baktım ki gerçekten bariz belli çift çizgi. Kendi hekimim hastanem yani kapalı olduğu için kadın doğum acilde kan verdim sonuç pozitif çıktı hemşireme attım hayırlı olsun dedi 2 hafta sonra keseye çağırdı yine bekledim ve hala cadirdayiz son 2 gün kala evime az hasar verildi ve girdik kırılan eşyalar çatlak duvarlar hiç anlatamam ağlaya ağlaya topladım evimize girdik daha keseyi beklerken 6.4 e evde yakalandık ve yine o korku o telaş yine Antep'te yıkılan 5 bina haberini duyunca çıktık yine arabaya geçtik çünkü çadır başkasına verildi evi orta hasar olana geldi çattı kese günü gittim ve karşımızda küçük bir kese o an ne hissettiğimi bilmiyorum gerçekten duygularım darmadağın yıllardır cabalamisim karşımda oluyor ama ben çok garibim ardından 10 gün sonrasına kalp atışına cagrildim daha günü gelmeden bir sancı bir kanama bir pedi dolduracak kadar ve saat 4 20 aynı saatler ve aynı gece pazarı pazartesi ye bağlayan gittim acile kese duruyor düşük iğnesi verdi yolladı ama öyle haldeyim ki gitti dedim kanamamin olduğunu söyleyince 2 gün erken kalp atışı na gittim ve o ses dünyalara deyen o ses biraz yavaş dedi 128 çıktı a normal bebeğiminiz küçük dedi 7+2 iken 6+5 çıktı sordum milimetrik hesap sorun yok dedi şimdi 8+4 üz ama arada gittiğim de yine az küçük çıktı birşey olmaz dediler arada yine lekelendim yine proluton iğne 3 günde bir vurulmaya devam ediyorum arada ağrılarım falan beni bitirdi ne düşünecegimi bilmiyorum sürekli kötü senaryolar hep birşey olacak korkusu Çarşamba günü gördüm ama bugün bile yine ağlamaklı birşey oldu olacak kaygıları beni bitirdi lütfen destek olun normal mi çünkü hala daha geceleri uyuyamıyorum çoğuluk ara ara yine seyrekte olsa sallantılar oluyor ve korkularımi arttırıyor hamileyim ama inanamıyorum kucağıma alacağımı hayal edip bir yandan da kesin birşey olacak diyorum be deliriyor muyum gerçekten eşime anlatamıyorum çünkü o enkazlarda da çalıştı ve hiç iyi değil sabahlara kadar kalkıp sallandik diyip duruyor sallanmasakta benimle konuşurmusunuz nasıl atlaticam
 
Merhaba kızlar buraya yazıyorum çünkü ne yapacağımı bilmiyorum lütfen sizde bi göz atın Ben Gaziantep ye yaşıyorum 4 Şubat günü öğle saatlerinde tüp bebek transferimin 2. Sini oldum ilki kimyasalla sonuçlandı bir de kızım var iki tüpümde dış gebelik ten alındığı için tek çarem tüp bebekti çok şükür fırsatı geçti zorda olsa elime yaptırdım neyse gelelim sonrasına 4 Şubat ta transfer oldum başladı bekleme süreci ama içim boş umutsuz bı halde aradan 36 saat geçti ve malum gece geldi çattı saat 4 17 büyük bir kıyamet eşyalar falan ordan oraya ve geçince hemen aşağı indik sonrasını zaten bilirsiniz ben o an bütün ümidimi olanını da yani kaybettim bebekten dolayı başladı bundan sonra arabada kalmalar ordan oraya gitmeler yakıt bulamamalar 3 gün gerçek açlık derken vs. Kızım da yanımda tabiki bu rezillikte depremin 2. Günü eşim belediye çalışanı olduğu için ve aşçı nurdagina çağırdılar ve tek kaldık gece gündüz arabada kızımla dışarı eksiler de yerde kar böyle bı sürece girdik ardından annem İstanbul da olduğu için bilet bulup gitmeye çalıştım çünkü artık olmuyordu susuzluk bile bizi mahvetti evlere girememek falan 4. Günü gece istanbula uçtum ama bu arada ilaçlarımı ignelerimi kullandım bir umittir ya ben sebep olurum diye 3 gün İstanbul da kaldım eşim çağır verildi bize. Deyince depremin 7. Günü Gaziantebe döndüm çünkü İstanbul dada nefes alamıyordum eşim burda heryer can pazarı onu bırakıp gitmek kızımı ondan ayırmak ya ayri iken birşey olursa diye yatamadım sabahlara kadar herkese nöbet tutturdum. Sonra çadır da kalmaya başladık bu arada transferimin 9. Günü Gaziantebe dönmüş oldum aradan günler geçti 12. Gün geldi çattı yapmam dediğim testi yaptım bir de baktım ki gerçekten bariz belli çift çizgi. Kendi hekimim hastanem yani kapalı olduğu için kadın doğum acilde kan verdim sonuç pozitif çıktı hemşireme attım hayırlı olsun dedi 2 hafta sonra keseye çağırdı yine bekledim ve hala cadirdayiz son 2 gün kala evime az hasar verildi ve girdik kırılan eşyalar çatlak duvarlar hiç anlatamam ağlaya ağlaya topladım evimize girdik daha keseyi beklerken 6.4 e evde yakalandık ve yine o korku o telaş yine Antep'te yıkılan 5 bina haberini duyunca çıktık yine arabaya geçtik çünkü çadır başkasına verildi evi orta hasar olana geldi çattı kese günü gittim ve karşımızda küçük bir kese o an ne hissettiğimi bilmiyorum gerçekten duygularım darmadağın yıllardır cabalamisim karşımda oluyor ama ben çok garibim ardından 10 gün sonrasına kalp atışına cagrildim daha günü gelmeden bir sancı bir kanama bir pedi dolduracak kadar ve saat 4 20 aynı saatler ve aynı gece pazarı pazartesi ye bağlayan gittim acile kese duruyor düşük iğnesi verdi yolladı ama öyle haldeyim ki gitti dedim kanamamin olduğunu söyleyince 2 gün erken kalp atışı na gittim ve o ses dünyalara deyen o ses biraz yavaş dedi 128 çıktı a normal bebeğiminiz küçük dedi 7+2 iken 6+5 çıktı sordum milimetrik hesap sorun yok dedi şimdi 8+4 üz ama arada gittiğim de yine az küçük çıktı birşey olmaz dediler arada yine lekelendim yine proluton iğne 3 günde bir vurulmaya devam ediyorum arada ağrılarım falan beni bitirdi ne düşünecegimi bilmiyorum sürekli kötü senaryolar hep birşey olacak korkusu Çarşamba günü gördüm ama bugün bile yine ağlamaklı birşey oldu olacak kaygıları beni bitirdi lütfen destek olun normal mi çünkü hala daha geceleri uyuyamıyorum çoğuluk ara ara yine seyrekte olsa sallantılar oluyor ve korkularımi arttırıyor hamileyim ama inanamıyorum kucağıma alacağımı hayal edip bir yandan da kesin birşey olacak diyorum be deliriyor muyum gerçekten eşime anlatamıyorum çünkü o enkazlarda da çalıştı ve hiç iyi değil sabahlara kadar kalkıp sallandik diyip duruyor sallanmasakta benimle konuşurmusunuz nasıl atlaticam
Geçmiş olsun. Bebeğiniz de hayırlı olsun. Bu gece de şiddetli yağışlar korkutuyor. Ben de tüp bebekle sahip olduğum 1 aylık bebeğimle 3 gece arabada kaldım sonra bir süre şehir dışındaydık. Mecburen az hasarlı evimize döndük. 5.7 5.5 artçılar bile evi iyi sallıyor. Deprem olmasa bile yer sallanıyor, kayıyor gibi hissediyorum. Bebekten dolayı az bir süre uyuyorum onda da kabuslar görüyorum. Uykuya tam dalarken irkilerek uyanıyorum sonra tekrar uyumaya çalışıyorum . Yani atlatmış değilim. Bence durumu yaşayan kimse uzun süre atlatamaz. Senin hormonlar da değişiyor, böyle hissediyor olman çok normal. Sanırım kabullenmek gerekiyor. Aklımda konteyner var. İnşallah o güne çıkarsak Nisan sonunda havalar düzelir, konteyner içinde rahat uyuyabileceğim bir kaç saat olur. İmkan varsa, ailene iyi gelebilir. Az da olsa bu durumdan uzaklaşmış olursunuz. Hepimize geçmiş olsun.
 
Merhaba kızlar buraya yazıyorum çünkü ne yapacağımı bilmiyorum lütfen sizde bi göz atın Ben Gaziantep ye yaşıyorum 4 Şubat günü öğle saatlerinde tüp bebek transferimin 2. Sini oldum ilki kimyasalla sonuçlandı bir de kızım var iki tüpümde dış gebelik ten alındığı için tek çarem tüp bebekti çok şükür fırsatı geçti zorda olsa elime yaptırdım neyse gelelim sonrasına 4 Şubat ta transfer oldum başladı bekleme süreci ama içim boş umutsuz bı halde aradan 36 saat geçti ve malum gece geldi çattı saat 4 17 büyük bir kıyamet eşyalar falan ordan oraya ve geçince hemen aşağı indik sonrasını zaten bilirsiniz ben o an bütün ümidimi olanını da yani kaybettim bebekten dolayı başladı bundan sonra arabada kalmalar ordan oraya gitmeler yakıt bulamamalar 3 gün gerçek açlık derken vs. Kızım da yanımda tabiki bu rezillikte depremin 2. Günü eşim belediye çalışanı olduğu için ve aşçı nurdagina çağırdılar ve tek kaldık gece gündüz arabada kızımla dışarı eksiler de yerde kar böyle bı sürece girdik ardından annem İstanbul da olduğu için bilet bulup gitmeye çalıştım çünkü artık olmuyordu susuzluk bile bizi mahvetti evlere girememek falan 4. Günü gece istanbula uçtum ama bu arada ilaçlarımı ignelerimi kullandım bir umittir ya ben sebep olurum diye 3 gün İstanbul da kaldım eşim çağır verildi bize. Deyince depremin 7. Günü Gaziantebe döndüm çünkü İstanbul dada nefes alamıyordum eşim burda heryer can pazarı onu bırakıp gitmek kızımı ondan ayırmak ya ayri iken birşey olursa diye yatamadım sabahlara kadar herkese nöbet tutturdum. Sonra çadır da kalmaya başladık bu arada transferimin 9. Günü Gaziantebe dönmüş oldum aradan günler geçti 12. Gün geldi çattı yapmam dediğim testi yaptım bir de baktım ki gerçekten bariz belli çift çizgi. Kendi hekimim hastanem yani kapalı olduğu için kadın doğum acilde kan verdim sonuç pozitif çıktı hemşireme attım hayırlı olsun dedi 2 hafta sonra keseye çağırdı yine bekledim ve hala cadirdayiz son 2 gün kala evime az hasar verildi ve girdik kırılan eşyalar çatlak duvarlar hiç anlatamam ağlaya ağlaya topladım evimize girdik daha keseyi beklerken 6.4 e evde yakalandık ve yine o korku o telaş yine Antep'te yıkılan 5 bina haberini duyunca çıktık yine arabaya geçtik çünkü çadır başkasına verildi evi orta hasar olana geldi çattı kese günü gittim ve karşımızda küçük bir kese o an ne hissettiğimi bilmiyorum gerçekten duygularım darmadağın yıllardır cabalamisim karşımda oluyor ama ben çok garibim ardından 10 gün sonrasına kalp atışına cagrildim daha günü gelmeden bir sancı bir kanama bir pedi dolduracak kadar ve saat 4 20 aynı saatler ve aynı gece pazarı pazartesi ye bağlayan gittim acile kese duruyor düşük iğnesi verdi yolladı ama öyle haldeyim ki gitti dedim kanamamin olduğunu söyleyince 2 gün erken kalp atışı na gittim ve o ses dünyalara deyen o ses biraz yavaş dedi 128 çıktı a normal bebeğiminiz küçük dedi 7+2 iken 6+5 çıktı sordum milimetrik hesap sorun yok dedi şimdi 8+4 üz ama arada gittiğim de yine az küçük çıktı birşey olmaz dediler arada yine lekelendim yine proluton iğne 3 günde bir vurulmaya devam ediyorum arada ağrılarım falan beni bitirdi ne düşünecegimi bilmiyorum sürekli kötü senaryolar hep birşey olacak korkusu Çarşamba günü gördüm ama bugün bile yine ağlamaklı birşey oldu olacak kaygıları beni bitirdi lütfen destek olun normal mi çünkü hala daha geceleri uyuyamıyorum çoğuluk ara ara yine seyrekte olsa sallantılar oluyor ve korkularımi arttırıyor hamileyim ama inanamıyorum kucağıma alacağımı hayal edip bir yandan da kesin birşey olacak diyorum be deliriyor muyum gerçekten eşime anlatamıyorum çünkü o enkazlarda da çalıştı ve hiç iyi değil sabahlara kadar kalkıp sallandik diyip duruyor sallanmasakta benimle konuşurmusunuz nasıl atlaticam
Allah yardımcınız olsun, sizi deprem konusunda anlayamam ama tüp bebek konusunda korkularınızı o kadar iyi anlıyorum ki, Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin, Rabbim bir daha böyle bir acı yaşatmasın bize ülke olarak🙏😔
 
Güzel düşünün lütfen. neden olumlu yönde düşünmek yerine kendinizi yıpratıyorsunuz?

Ne güzel bir savaşçı bebeğiniz. Rahat olur. Bu günler de geçecek. Önümüz yaz. Harika bir hamilelik dilerim
 
Merhaba kızlar buraya yazıyorum çünkü ne yapacağımı bilmiyorum lütfen sizde bi göz atın Ben Gaziantep ye yaşıyorum 4 Şubat günü öğle saatlerinde tüp bebek transferimin 2. Sini oldum ilki kimyasalla sonuçlandı bir de kızım var iki tüpümde dış gebelik ten alındığı için tek çarem tüp bebekti çok şükür fırsatı geçti zorda olsa elime yaptırdım neyse gelelim sonrasına 4 Şubat ta transfer oldum başladı bekleme süreci ama içim boş umutsuz bı halde aradan 36 saat geçti ve malum gece geldi çattı saat 4 17 büyük bir kıyamet eşyalar falan ordan oraya ve geçince hemen aşağı indik sonrasını zaten bilirsiniz ben o an bütün ümidimi olanını da yani kaybettim bebekten dolayı başladı bundan sonra arabada kalmalar ordan oraya gitmeler yakıt bulamamalar 3 gün gerçek açlık derken vs. Kızım da yanımda tabiki bu rezillikte depremin 2. Günü eşim belediye çalışanı olduğu için ve aşçı nurdagina çağırdılar ve tek kaldık gece gündüz arabada kızımla dışarı eksiler de yerde kar böyle bı sürece girdik ardından annem İstanbul da olduğu için bilet bulup gitmeye çalıştım çünkü artık olmuyordu susuzluk bile bizi mahvetti evlere girememek falan 4. Günü gece istanbula uçtum ama bu arada ilaçlarımı ignelerimi kullandım bir umittir ya ben sebep olurum diye 3 gün İstanbul da kaldım eşim çağır verildi bize. Deyince depremin 7. Günü Gaziantebe döndüm çünkü İstanbul dada nefes alamıyordum eşim burda heryer can pazarı onu bırakıp gitmek kızımı ondan ayırmak ya ayri iken birşey olursa diye yatamadım sabahlara kadar herkese nöbet tutturdum. Sonra çadır da kalmaya başladık bu arada transferimin 9. Günü Gaziantebe dönmüş oldum aradan günler geçti 12. Gün geldi çattı yapmam dediğim testi yaptım bir de baktım ki gerçekten bariz belli çift çizgi. Kendi hekimim hastanem yani kapalı olduğu için kadın doğum acilde kan verdim sonuç pozitif çıktı hemşireme attım hayırlı olsun dedi 2 hafta sonra keseye çağırdı yine bekledim ve hala cadirdayiz son 2 gün kala evime az hasar verildi ve girdik kırılan eşyalar çatlak duvarlar hiç anlatamam ağlaya ağlaya topladım evimize girdik daha keseyi beklerken 6.4 e evde yakalandık ve yine o korku o telaş yine Antep'te yıkılan 5 bina haberini duyunca çıktık yine arabaya geçtik çünkü çadır başkasına verildi evi orta hasar olana geldi çattı kese günü gittim ve karşımızda küçük bir kese o an ne hissettiğimi bilmiyorum gerçekten duygularım darmadağın yıllardır cabalamisim karşımda oluyor ama ben çok garibim ardından 10 gün sonrasına kalp atışına cagrildim daha günü gelmeden bir sancı bir kanama bir pedi dolduracak kadar ve saat 4 20 aynı saatler ve aynı gece pazarı pazartesi ye bağlayan gittim acile kese duruyor düşük iğnesi verdi yolladı ama öyle haldeyim ki gitti dedim kanamamin olduğunu söyleyince 2 gün erken kalp atışı na gittim ve o ses dünyalara deyen o ses biraz yavaş dedi 128 çıktı a normal bebeğiminiz küçük dedi 7+2 iken 6+5 çıktı sordum milimetrik hesap sorun yok dedi şimdi 8+4 üz ama arada gittiğim de yine az küçük çıktı birşey olmaz dediler arada yine lekelendim yine proluton iğne 3 günde bir vurulmaya devam ediyorum arada ağrılarım falan beni bitirdi ne düşünecegimi bilmiyorum sürekli kötü senaryolar hep birşey olacak korkusu Çarşamba günü gördüm ama bugün bile yine ağlamaklı birşey oldu olacak kaygıları beni bitirdi lütfen destek olun normal mi çünkü hala daha geceleri uyuyamıyorum çoğuluk ara ara yine seyrekte olsa sallantılar oluyor ve korkularımi arttırıyor hamileyim ama inanamıyorum kucağıma alacağımı hayal edip bir yandan da kesin birşey olacak diyorum be deliriyor muyum gerçekten eşime anlatamıyorum çünkü o enkazlarda da çalıştı ve hiç iyi değil sabahlara kadar kalkıp sallandik diyip duruyor sallanmasakta benimle konuşurmusunuz nasıl atlaticam
Dr un kimdi acaba.Hayırlı olsun.Bende Osmaniye'de tim deprem bölgesinde 13 Mart'ta Nova Fertil Gaziantep'te transfer oldum.2 gün kaldı teste beklemedeyim
 
Merhaba kızlar buraya yazıyorum çünkü ne yapacağımı bilmiyorum lütfen sizde bi göz atın Ben Gaziantep ye yaşıyorum 4 Şubat günü öğle saatlerinde tüp bebek transferimin 2. Sini oldum ilki kimyasalla sonuçlandı bir de kızım var iki tüpümde dış gebelik ten alındığı için tek çarem tüp bebekti çok şükür fırsatı geçti zorda olsa elime yaptırdım neyse gelelim sonrasına 4 Şubat ta transfer oldum başladı bekleme süreci ama içim boş umutsuz bı halde aradan 36 saat geçti ve malum gece geldi çattı saat 4 17 büyük bir kıyamet eşyalar falan ordan oraya ve geçince hemen aşağı indik sonrasını zaten bilirsiniz ben o an bütün ümidimi olanını da yani kaybettim bebekten dolayı başladı bundan sonra arabada kalmalar ordan oraya gitmeler yakıt bulamamalar 3 gün gerçek açlık derken vs. Kızım da yanımda tabiki bu rezillikte depremin 2. Günü eşim belediye çalışanı olduğu için ve aşçı nurdagina çağırdılar ve tek kaldık gece gündüz arabada kızımla dışarı eksiler de yerde kar böyle bı sürece girdik ardından annem İstanbul da olduğu için bilet bulup gitmeye çalıştım çünkü artık olmuyordu susuzluk bile bizi mahvetti evlere girememek falan 4. Günü gece istanbula uçtum ama bu arada ilaçlarımı ignelerimi kullandım bir umittir ya ben sebep olurum diye 3 gün İstanbul da kaldım eşim çağır verildi bize. Deyince depremin 7. Günü Gaziantebe döndüm çünkü İstanbul dada nefes alamıyordum eşim burda heryer can pazarı onu bırakıp gitmek kızımı ondan ayırmak ya ayri iken birşey olursa diye yatamadım sabahlara kadar herkese nöbet tutturdum. Sonra çadır da kalmaya başladık bu arada transferimin 9. Günü Gaziantebe dönmüş oldum aradan günler geçti 12. Gün geldi çattı yapmam dediğim testi yaptım bir de baktım ki gerçekten bariz belli çift çizgi. Kendi hekimim hastanem yani kapalı olduğu için kadın doğum acilde kan verdim sonuç pozitif çıktı hemşireme attım hayırlı olsun dedi 2 hafta sonra keseye çağırdı yine bekledim ve hala cadirdayiz son 2 gün kala evime az hasar verildi ve girdik kırılan eşyalar çatlak duvarlar hiç anlatamam ağlaya ağlaya topladım evimize girdik daha keseyi beklerken 6.4 e evde yakalandık ve yine o korku o telaş yine Antep'te yıkılan 5 bina haberini duyunca çıktık yine arabaya geçtik çünkü çadır başkasına verildi evi orta hasar olana geldi çattı kese günü gittim ve karşımızda küçük bir kese o an ne hissettiğimi bilmiyorum gerçekten duygularım darmadağın yıllardır cabalamisim karşımda oluyor ama ben çok garibim ardından 10 gün sonrasına kalp atışına cagrildim daha günü gelmeden bir sancı bir kanama bir pedi dolduracak kadar ve saat 4 20 aynı saatler ve aynı gece pazarı pazartesi ye bağlayan gittim acile kese duruyor düşük iğnesi verdi yolladı ama öyle haldeyim ki gitti dedim kanamamin olduğunu söyleyince 2 gün erken kalp atışı na gittim ve o ses dünyalara deyen o ses biraz yavaş dedi 128 çıktı a normal bebeğiminiz küçük dedi 7+2 iken 6+5 çıktı sordum milimetrik hesap sorun yok dedi şimdi 8+4 üz ama arada gittiğim de yine az küçük çıktı birşey olmaz dediler arada yine lekelendim yine proluton iğne 3 günde bir vurulmaya devam ediyorum arada ağrılarım falan beni bitirdi ne düşünecegimi bilmiyorum sürekli kötü senaryolar hep birşey olacak korkusu Çarşamba günü gördüm ama bugün bile yine ağlamaklı birşey oldu olacak kaygıları beni bitirdi lütfen destek olun normal mi çünkü hala daha geceleri uyuyamıyorum çoğuluk ara ara yine seyrekte olsa sallantılar oluyor ve korkularımi arttırıyor hamileyim ama inanamıyorum kucağıma alacağımı hayal edip bir yandan da kesin birşey olacak diyorum be deliriyor muyum gerçekten eşime anlatamıyorum çünkü o enkazlarda da çalıştı ve hiç iyi değil sabahlara kadar kalkıp sallandik diyip duruyor sallanmasakta benimle konuşurmusunuz nasıl atlaticam
Çok geçmiş olsun. Bebeğinizde hayırlı olsun. İnşallah sıkıca tutunur bebeğiniz. Verebileceğim bir akıl yok ama iyi dileklerimi sunmak istedim. İnşallah atlatabilirsiniz. Aileniz ve çocuklarınızla beraber upuzun bir ömrünüz olsun 🤲🏻
 
Güzel düşünün lütfen. neden olumlu yönde düşünmek yerine kendinizi yıpratıyorsunuz?

Ne güzel bir savaşçı bebeğiniz. Rahat olur. Bu günler de geçecek. Önümüz yaz. Harika bir hamilelik dilerim
Yemin ediyorum elimde değil arada olan lekeler ağrılar beni mahvediyor 🥹 keşke elimde olsa çok üzülüyorum bu duruma amagit gide iyilesecegime inanıyorum diyorum ki yarının sahibi Allah bu kadar şeyde sana nasip etti ise kucağına da verecektir inşallah amin
 
Üzülme canım biliyorum zor ama demekki zamanı değilmiş ilkinde bende çok kötü olmuştum doktorum demişti ki zamanı geldiyse engel olmaz zamanı değilse hicbirsey olduramaz pes etme tekrar dene
Şuan çok yeni biraz zaman geçsin bakalım çok yoruldum bu kadar uğraş boşa gitti yine kısmet değilmiş
 
X