Trikotillomani hastası ya da kaşlarını yolan var mı??? :(

benzer durumda olan arkadaşlar,,,
bir gelişme var mı?
ben her geçen gün kötüye gidiyorum..
kaşlar kısmen de olsa varken çizmek mümkündü..
korkuyorum yakında hiç kalmayacak ve ne çizeceğim..
kaşımın fotoğrafını karşıma koyup baka baka mı çizeceğim..
van goghun aynaya bakarak yaptığı portre misali kendimi görerek mi kendimi kendime benzeteceğim..
çok yoruldum..

Cok haklisin bu kaygilarinda...
ben doktora gittim, acilma var mi dedi, kontrol altinda tutmaya calisiyorum ama zorlaniyorum dedim,
kafamda bi sorun vardi karar vermekte zorlandigim birsey, onu netlestir hayatini yoluna koy benzeri seyler soyledi,
kas icin mi yoksa benim icin mi bilmiyorum...

Bu arada iradi olarak biraktim desem tam olarak oyle degil, ama sıkligi azaldi, bir de ellerimi hic bos birakmiyorum, kalemle oynamak gibi vs.

kas icin de dovme hic dusundun mu?
 
Cok haklisin bu kaygilarinda...
ben doktora gittim, acilma var mi dedi, kontrol altinda tutmaya calisiyorum ama zorlaniyorum dedim,
kafamda bi sorun vardi karar vermekte zorlandigim birsey, onu netlestir hayatini yoluna koy benzeri seyler soyledi,
kas icin mi yoksa benim icin mi bilmiyorum...

Bu arada iradi olarak biraktim desem tam olarak oyle degil, ama sıkligi azaldi, bir de ellerimi hic bos birakmiyorum, kalemle oynamak gibi vs.

kas icin de dovme hic dusundun mu?

ben artık sıkıntılı olunca olur stresten olur açıklamalarına inanmaz oldum..
en rahat ve huzurlu olduğum dönemler de en fazla yoldum çünkü..
çok gamsızımdır çok rahatım diyen trikotillomanlar tanıdım..

artık yok denecek hale geldi, zavallılar çıkıyor uzuyorlar ama hızıma yetişemiyorlar..
bi dönem azalıyor sonra birden geri geliyor..
psikoterapi çözüm olabilir belki henüz denemedim..
hala kendim başedebileceğime inanıyorum sanırım.. bunu kırmam lazım..
kaş için dövme evet bi süredir aklımda ama sanki bu da herşeyin bittiğini kabul etmek gibi geliyor..
hala umudum var düzeleceğime..
çok ciddi ve nedeni çözümü tam bulunamamış bir hastalıkla mücadele etmek zor..
kendi inadımla da :)

teşekkürler cevabın için canım sağol..
 
ben artık sıkıntılı olunca olur stresten olur açıklamalarına inanmaz oldum..
en rahat ve huzurlu olduğum dönemler de en fazla yoldum çünkü..
çok gamsızımdır çok rahatım diyen trikotillomanlar tanıdım..

artık yok denecek hale geldi, zavallılar çıkıyor uzuyorlar ama hızıma yetişemiyorlar..
bi dönem azalıyor sonra birden geri geliyor..
psikoterapi çözüm olabilir belki henüz denemedim..
hala kendim başedebileceğime inanıyorum sanırım.. bunu kırmam lazım..
kaş için dövme evet bi süredir aklımda ama sanki bu da herşeyin bittiğini kabul etmek gibi geliyor..
hala umudum var düzeleceğime..
çok ciddi ve nedeni çözümü tam bulunamamış bir hastalıkla mücadele etmek zor..
kendi inadımla da :)

teşekkürler cevabın için canım sağol..
Ben sıkıntili oldugum zaman yapiyorum demedim ama ; )
En rahat oldugum zamanlarda da var... aliskanliktan mi yoksa o saplanip kaldigim kaygilardan mi bilemiyorum, belki de cocukluk... ama birseyleri cozmem gerektigi kesin...
kendim epey ugrastim fakat iradi olarak savassam da ek bir destegin zarari olmaz diye dusundum,
Sonucta buna yol acan icsel bir huzursuzluk var diye dusunuyorum...
 
Ben sıkıntili oldugum zaman yapiyorum demedim ama ; )
En rahat oldugum zamanlarda da var... aliskanliktan mi yoksa o saplanip kaldigim kaygilardan mi bilemiyorum, belki de cocukluk... ama birseyleri cozmem gerektigi kesin...
kendim epey ugrastim fakat iradi olarak savassam da ek bir destegin zarari olmaz diye dusundum,
Sonucta buna yol acan icsel bir huzursuzluk var diye dusunuyorum...

yok canım sen değil genel uzman tavrı bu yönde.. derdiniz var yoluyorsunuz gibi..
tabiki destek çok önemli ve faydalı ama ben bi sürece girdim kaşımla savaş hali bu bi dinsin diyorum bilmem doğru mu?
irade sanırım yeterli olmuyor davranış bozukluğu beyinle ilgili gibi..
içsel huzursuzluk ben de hep var doğuştan gibi..
çok dertli kaygılı depresi insanlar var ama kaşlarını yolmuyorlar ne bileyim neden biz yapıyoruz?
 
yok canım sen değil genel uzman tavrı bu yönde.. derdiniz var yoluyorsunuz gibi..
tabiki destek çok önemli ve faydalı ama ben bi sürece girdim kaşımla savaş hali bu bi dinsin diyorum bilmem doğru mu?
irade sanırım yeterli olmuyor davranış bozukluğu beyinle ilgili gibi..
içsel huzursuzluk ben de hep var doğuştan gibi..
çok dertli kaygılı depresi insanlar var ama kaşlarını yolmuyorlar ne bileyim neden biz yapıyoruz?

Hep icimize attigimizdan bence : ))
Bak cok dertli depresif insan olarak tanimliyorsun onlari, senin derdini bilen kac kisi var peki?

hani ofkesini de bagirip cagirip bosaltamayanlarin, karikaturlerde saclarini yoldugu gibi...
 
Hep icimize attigimizdan bence : ))
Bak cok dertli depresif insan olarak tanimliyorsun onlari, senin derdini bilen kac kisi var peki?

hani ofkesini de bagirip cagirip bosaltamayanlarin, karikaturlerde saclarini yoldugu gibi...

ben de o dertli depresiflerden biriyim zaten :) hatta öfkesini boşaltsa bile tekrar dolduranlardan :)
 
ben de o dertli depresiflerden biriyim zaten :) hatta öfkesini boşaltsa bile tekrar dolduranlardan :)

Benimki daha farkli, ne ofkemi bilirler ne de derdimi,
ama ozumde dertli depresif miyim evet : )
Ya da ifkemi disa vursam bile, yine icimde birikenler olur mu, evet.
Bir o kadar da umursamaz takilirim,
her yol var : )))
Kendimi cozsem, zaten dogustan seyrek olan kaslarim azalmak yerjnd ormana kacacak bence : )
 
Benimki daha farkli, ne ofkemi bilirler ne de derdimi,
ama ozumde dertli depresif miyim evet : )
Ya da ifkemi disa vursam bile, yine icimde birikenler olur mu, evet.
Bir o kadar da umursamaz takilirim,
her yol var : )))
Kendimi cozsem, zaten dogustan seyrek olan kaslarim azalmak yerjnd ormana kacacak bence : )

danıştığım bir psikolog somutlaştıramadığın öfkeni kendine yönlendirmişsin demişti..
içimden "yoo gayet somut.. biliyorum neye öfkeli olduğumu.. hatta öfkemi kustum da" dedim..
ama oldu işte.. sebebi yok belki de.. bir gün geldi.. gidecek belki.. belki de kalacak hep..
koparacak kaşım kalmayınca nere mi koparacağım onu merak ediyorum şimdilerde..
 
danıştığım bir psikolog somutlaştıramadığın öfkeni kendine yönlendirmişsin demişti..
içimden "yoo gayet somut.. biliyorum neye öfkeli olduğumu.. hatta öfkemi kustum da" dedim..
ama oldu işte.. sebebi yok belki de.. bir gün geldi.. gidecek belki.. belki de kalacak hep..
koparacak kaşım kalmayınca nere mi koparacağım onu merak ediyorum şimdilerde..

ben de kusuyorum ama karsımdaki insanlar ofkemden etkilenmeyip uzulmedikce, sadistce olusan onları uzme istegimin (cunku bunu goze alarak ofkemi dısavuruyorum, onceden onu da yapmazdım) gecmedigini farkediyorum...

bu sefer psikolojik siddet uygulamaya baslama yolundayım...

sanırım kıllardan cok daha ciddi sorunlarım var :KK53:
 
ben de kusuyorum ama karsımdaki insanlar ofkemden etkilenmeyip uzulmedikce, sadistce olusan onları uzme istegimin (cunku bunu goze alarak ofkemi dısavuruyorum, onceden onu da yapmazdım) gecmedigini farkediyorum...

bu sefer psikolojik siddet uygulamaya baslama yolundayım...

sanırım kıllardan cok daha ciddi sorunlarım var :KK53:

muhakkak içimizde bişeyler ters gidiyor ki kendimize zarar veriyoruz fiziksel olarak..
en ilginci benim takıntılı olduğum tek şey kaş idi.. bir elinde cımbız bir elinde ayna gezerdim :)
çok özenirdim.. ki çok bakımlı biri hiç olmadığım halde kaşlar adeta sanat eserim gibiydi..
en özendiği şeyi insan koparıp atar mı?

kızım olmasa belki çok farklı hissederdim ama kaşları olmayan annesi banyoya girip 5 dakika sonra çizdiği artık "var" olan kaşları ile dışarı çıkıyor banyodan.. o an bana baktığında -2,5 yaşında- ne düşünüyor bilmiyorum ama hayatımda "utanmayı" o anlarda yaşadım sadece.. çok ağır geliyor kızıma kötü örnek olmak.. benden görerek başlaması korkusu..

insana ağız tadıyla kaş bile yoldurmayacaksa hayat neden bu hastalığı verir ki? :)
 
ben iyice düşündüğümde buldum ki aslında 10 aydır bu ben de var öncesi biraz farklı imiş..
ilk başlarda kaşlarda küçük boşluklarınızı farkediyorsunuz çok rahatsız edici olmuyor..
biraz kendinize hakim olunca kısa sürede doluyor..
sanki hep böyle olacakmış gibi "hafif" bir dert gibi geliyor..
o zaman deselerdi 6 ay sonra kaşın kalmayacak inanmazdım..
deli miyim ben o kadar koparmam tutarım kendimi derdim..
insan oturduğu yerden kendini sokağa çıkamayacak hale getirebiliyormuş meğer..
henüz "az" koparan arkadaşlara hemen bugün önlem almalarını tavsiye etmek istedim..
birden geri dönüşü olmayan bir hale gelinebilir..
 
Ben ben ben. Kirpik ve ozellikle kaslarimi cok yoluyorum ya. Sag kasim ozellikle resmen oyulmus, kocamaaan bir parca kel gibi. Aynaya bakip fark ettigimde sasirmistim hatta. Kalemle doldurmak zorunda kaldim disari cikarken.

Boyle kalemle doldururken seyrek olan her yeri, ortaya butun bir goruntu cikinca ne kadar hos gorundugumu fark ettim sonra. Yolmayi biraktim kaslarimi, haftalardir dokunmadim :D

Bir gun rimel surecek kirpik kalmadigini fark edersem onu da birakirim insallah :KK14:
 
... ziyaret ederseniz memnun oluruz.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Evet, o alışkanlık bendede var ben insanlarda değişik ne görsem, o bende tik oluyor. Kas yolmayıda ilk annemde gördüm. Ve kaşlarımı kalem ile boyuyorum. Boyamaktan artık çok sıkıldım gerçekten. Ama neden olduğunu bilmiyorum. 😓🙁😖😞😟
 
Back
X