Tükenmişlik dedikleri bu mu?

ehl-i sitem

Üye
Kayıtlı Üye
30 Ekim 2019
32
41
8
34
İnsanın hayatı bi anda planlamadığı şekillerde ilerlemeye başlıyor. Bundan bi ay önce bugün için yaptığımız planlar alt üst oluyor. Sevgilisinden, değer verip değersizce kenara itilmiş, ayrılmış, ayrılmak zorunda bırakılmış, aşk acısı çeken biri değil, hayata sıfırdan başlamaya gücü olmayan biri olarak söylüyorum bunları. Yaklaşık 30 yaşında, kendi ayakları üzerinde durabilen ama en ufak bi kayıpta artık toparlanamayan biri olarak. Yaptığım hiç bir şeyden zevk almıyorum. Eksik ve buruk. Oysa benimle aynı yolda yürüdüğünü zannettiğim insan şimdi kendi yolunda ve mutlu. Var mı ilacı?
 
Son düzenleme:
Mutluyum, iyiyim, daha iyi olucam sesleri yükseliyor beynimden zaman zaman. Öyle güçlü hissediyorum ki kendimi. Ama sonra... en ufak bi üzüntü anı ters düz ediyor duygularımı. Bu kadar boş ve anlamsızsa her şey ne demeye o kadar anlam yükledin kızım diye hırpalıyorum. Hiç bir sahte bu kadar gerçek olamaz diyorum. Özgüvenimi bulamıyorum. Ama dediğiniz gibi her nefes bir umut.
 
Ayrılık acısı, güven ve hayal kırıklığı herşeyin birden bire alt üst olması bunların sizde oluşturduğu güçsüzlük hissi. Karşınızdaki insanın hayatının iyi yada kötü gittiğini iki mutlu pozla anlayamazsınız bazı insanlar mutsuzluklarını çok iyi ört bas edebiliyor. Eğer yaşıyorsak hayattaysak şansımız var demektir. Kendinize yeni hobiler edinin, kendinizi geliştirin kitap okuyun işinize adapte olun. Neden başıma geldi demeyin herşey kader kısmet.
 
“Derdi nedir bu Sonbaharın?”... Bazen melankolik oluyoruz, sebepsiz üzüntülere boğulup bir köşede ağlamak istiyoruz. Baharda sebepsiz mutlu olup içimiz pır pır ederken Sonbaharda, hava yağmurlu olduğunda daha çok içimize dönüyoruz. Yani bir de yaşanmış üzücü şeyler varsa bu yönümüz daha da ağır basıyor. İnsanız neticede. Tükenmek demeyin adına da bir süre sahalardan uzak kalıp içe dönmek deyin. Buna ihtiyacınız varsa bunu yaşayın. Ama abartmadan, uzun süreye yaymadan yapmaya gayret edin. Her şeyin fazlası zarar. Biraz melankoli biraz yalnızlık da insanın ihtiyacı diye düşünüyorum.
 
Yaşamanın gereklerinden sanırım her defasında yeni sayfa açmak zorunda kalmak. Motive olabilmek, küllerinden doğabilmek kural. Ama ya bu döngü bazılarımız için artık çok yorucuysa. Sanırım artık kendimi kandırmak istemiyorum. Kendime dürüstçe şunu demek istiyorum. Sen tükendin, tüketildin belki de tükettin. Şimdi nasıl başlayacaksın düşün bakalım?
 
Evet mevsimin de etkisi çok. Evet yalnız kalmak istiyorum. Ve o yalnzlıkta beynimdeki gürültüyü bastırabilecek bir kalabalıkta istiyorum sanırım. Yani ben en dipteyim, ışığı görüyorum ama gitmeye gücüm yokmuş gibi hissediyorum. En iyi bildiğim şey de şu... Bu ve buna benzer bir sürü şey yazılı belki kaderimde, yaşıyorsam bunları aşmak zorunda olduğuma üzülüyorum, tükeniyorum...
 
Ben neden düzenimi kuramadım, neden istediğim gibi birşeyler gitmiyo diye sorup dursam kendime inanın içinden çıkılmaz ruh haline sahip olurum. Evet tükendiniz tüketildiniz belki ama herşeyin sonumu bu bi düşünün. En abartı 100 yıl sonra hangimiz hayattayız geçici dünyayı bu kadar takıp hayatı zehir etmeyin kendinize.
 
Haklısınız... Yok olup gidicez şu dünyadan, insan olmak zor galiba.
 
Elbette yaşadıklarınız zordur ama yaşadıklarımıza anlam yükleyerek onları daha da zor hale getiren de bizleriz. Bir de şöyle düşünün diyor ya Hz. Mevlana: “ Sanma ki dert sadece sende var. Sendeki derdi nimet sayanlar da var.” O yüzden kendinizi çok hırpalamayın. Yalnız kalmak istediğinizde yalnız kalın, kalabalığa girmek istediğinizde kalabalık ortamları tercih edin. Ruhunuz size kılavuz olacaktır. İçinizden geldiği gibi yaşayın. Ben de şu an çok zor bir dönem geçiriyorum ama umudumu kaybetmiyorum. Bol bol dua edin, temiz havaya çıkın, endorfin salgılayacağız aktivitelere yönelin. Emin olun iyi gelecektir.
 
İlk 3 cümleniz her şeyi özetliyor. Yaşamak böyleyse alışmak zorundayız
 
Sorun aşk acısıysa geçer başka şeyler varsa derinde zor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…