E güzelim böyle düşünürsen zaten olamazsın. Her şey senin kafanda başlar. Kendine, yapabileceklerine inan. Yaptıklarından sonra hayatında olacak değişimleri düşün, belki bu değişimler sonrası o küçük ilçede değil kendini iyi hissedeceğin, ailenden uzak bambaşka bir ilde yaşayacaksın ve orada düzgün nitelikte, seni sevebilecek birini bulacaksın. Basacağım de bas ve yürü, olay aslında bu kadar basit.
Keşke o konulara girmeden önce buradan başlamış olsaydın bu şekilde insanlar bu kadar yargılamazdı belki. Ama yine de yazıda tutarsızlık var gibi. Bana mi öyle geldi bilemem tabi
Sorun burda zaten ama.. ben bu sehre bu eve hapisim. Onlari birakip hicbir yere gidemem cunku onlarin benden baska kimseleri yok. Ben bu sehirde nefes almak istiyorum artik. Bogulmak degil
Tesekkur ederim. Ama inan insanlarin ne soyledikleri umrumda degil. Beni istedikleri kefeye koyabilirler. Ben aliskinim tum bunlara.
Neyse canım hakkında hayırlısı diyecek birşey yok. Hayat senin geçmişin kötü olsa bile geleceğini güzel yapmak senin elinde.
O zaman onlar senin arkandan gelecek, madem onlar sensiz yapamıyor. Bi dene sen bakalım cidden yapamıyorlar mı görürsün. Bak ben de yaşamak istemediğim bir yerde yaşıyorum; ama benim nedenlerim çok farklı. Maddi sıkıntım olmasın asla bir gün durmam burada, ailem de iyi biliyor bunu ki benim babam bana aşırı düşkün biri. Yani bunu yanlış anlama; ama ben ağlasam, adamın kalbi sıkışıyor. Yine de ben burada iyi hissetmiyorum ve iyi olacağım yere gitmek istiyorum, bunu da kabullenmek zorundalar. Özlerlerse ziyaretine gelirler, sen arada ziyaretine gidersin; ama senin tek çaren o ilçeden çıkmak.
Babannem öldükten sonra benim babam da bana cok duskun olmaya basladi. Ama artik gec kaldi. Ben 17 yasimdaydim. Hersey olmus ve bitmisti. Bunu daha once yapsaydi belki de boyle olmayacakti. Ama onu suclayamam. Buradan da gidemem. Babam bu sehirden giderse yasayamaz. Buraya alismis burad mutlu hatirlarinin icinde yasayip ölmek istiyor
Tamam güzelim, o öyle mutlu mesut yaşasın; ama sen demek ki oraya ait değilsin, ait olduğun yeri bulmalısın. Bak ben çok mutsuzum ve ayda bir mutlaka il dışına gidip, 2-3 gün kalır, gezer, dönerim; çünkü aşırı bunalıyorum. Bunu anlamak ve kabullenmek zorundalar. Buralar onların memleketi olabilir, sevebilirler; ama biz ait hissetmiyoruz ve boğuluyoruz. Ben sürekli bir çıkış noktası arıyorum; çünkü mutlu olmak için bunu yapmam şart. Gerekirse ara ara ziyaretlerine gelirim, olmadı onlar gelir, zaten yanıma taşınsınlar da istemem. 1+1 evde köpeğim ve ben olayım istiyorum. Basit bir hayal beni mutlu ediyor, yaşasam kim bilir nasıl mutlu olurum.
Benim ailem asla izin vermez. Ilce disina zor cikiyorum. Il disi imkansiz. Yine de cok tesekkur ederim dertlesmek guzeldi. Yasadiklarimin cozumu yok ben biliyorum aslinda. Inatla bi cevap ariyorum. Galba birakicam artik nefes almayi. Belki de boylesi herkes icin dsha iyi
Saçmalama. Pes etmediğin sürece çözümü vardır.
Evlilik mi ? Sence evlenebilecek kdar yerinde mi aklim ? Bunu hic istemedim istemem de. Ben bunu ne zaman dusunsem lanet gibi cokuyor ustume
