Tüm acılarıma son nokta bu belki de...

ew_perisi .!.:

çok zor zamanlar geçirdim ve geçiriyorum da
sevdiğim canımdan bile çok sevdiğim insandan çevremdeki insanlardan etkilenerek vazgeçtim
sevdiğim fazlasıyla beni ihmal ediyor benim sevgime öyle güveniyordu ki nasıl olsa bırakmaz düşüncesiyle hoyratça davranıyorduonun bu halleri çevremin gaza getirmesiyle bitti dedim, seni unutacağım dedim
tam o sırada çıkan bir talibimde aradım bu yarayı kapatacak gücü
ama her şey daha kötü oldu
kendimi sevdirmiş, umut vermiştim ama gönlümde ki adamı hiç unutamamıştım
onun acısı beni yakıp kavurmuş, ama kimseye belli etmemek için mutlu rolleri yapmıştımbu böyle 2yıl kadar sürmüştü
aynı zamanda çok sevdiğim dediğim insan ısrarla yeter artık gel ne olur bitsin hasret diyordu
ama artık çok geçti başka biri vardı
olanları anlatmak zorunda kaldım başka biri var hayatımda düş yakamdan dedim sevmiyorum seni dedim
içim yandı yandı.... her gün biraz daha öldüm
bu olanlardan sonra durgunlaştım, mutlu rolü yapamaz oldum
geçen yıllarda hepatitb geçirmiştim annem korktu kontrole gidelim hemen dedi hastalıktan olduğunu düşündü
gittik kontrele bir dizi kan tahlili
sonuç....
kandaki lökasitte aşırı düşüklük
doktor bu iyi yada normal bir şey değil dedi
bu lösemi belirtisi şu an küçük bi bebekten daha savunmasız vücudun her türlü enfeksiyona açık dedi
ardından bir sürü soru
evet fazlasıyla yorgunluk, baş ağrısı, kanamalar, vücutta morarmalar... hepsi vardı
takatım yoktu....
belki de çektiğim acılara bu hastalık son noktayı koyacaktı
belki bu dünyada kavuşamayacaktım sevdiğime ama bu dünyanın bir de öbür dünyası vardı
korkmuyorum....
fazlasıyla şaşkınım ama nasıl bu kadar sakin olabilirdim
ama ne olacaktı ki 'O' yoksa hayatımda zaten anlamıda yoktu yaşamanın

Genişletmek için tıkla...